terug naar 1996
SURINAME; NIEUWSANALYSE
Nederlandse waarschuwing hielp niet
Door onze redacteur WILLEBRORD NIEUWENHUIS
DEN HAAG, 6 SEPT. Minister Van Mierlo van
Buitenlandse Zaken had het de Surinaamse politieke leiders vlak na de
verkiezingen nog eens flink ingepeperd. Bij de opening op 14 juni van de
nieuwe Nederlandse ambassade, die als een aangespoeld slagschip middenin
de binnenstad ligt, had hij voor hen ruim tijd uitgetrokken.
Zijn boodschap was helder: in de toekomstige relaties met Nederland kon
Suriname krijgen wat het wilde. Maar mocht de partij van Desi Bouterse,
de NDP, deel uitmaken van een coalitie, dan was de ondergrens in de
betrekkingen bereikt.
Van Mierlo bleef in die dagen volhouden dat hij zich zo vlak na de
verkiezingen niet met de interne ontwikkelingen wilde inlaten. Niettemin
gaf hij een duidelijke waarschuwing af, die niet heeft geholpen.
Vanochtend zegt het ministerie van Buitenlandse Zaken dat het de nieuwe
regering in Suriname ,,nauwlettend'' zal blijven volgen. Ook de
Verenigde Staten, Frankrijk, Brazilië en Venezuela oefenen druk uit
op de Nederlandse regering dat te doen. Maar hoe die nauwlettendheid te
verwezenlijken als de ondergrens in de betrekkingen bereikt zou zijn
door de verkiezing van Wijdenbosch?
Medewerkers op Buitenlandse Zaken wijzen erop dat het onder het nieuwe
bewind moeilijk zal worden de samenwerking verder te ontwikkelen. Dat
geldt met name voor de terreinen justitie, politie, defensie. In het
Raamverdrag dat op 18 juni 1992 tussen de twee landen werd gesloten is
vastgelegd dat Nederland zich zal inspannen het overheidsapparaat van
Suriname meer effectief te maken. Nederland vervult bij opleiding en
sanering een actieve rol maar de vraag is of dat straks met een nieuw
kabinet uitvoerbaar blijft. Daarover bestaan in Den Haag weinig
illusies.
Tijdens de verkiezingscampagne waarschuwde Winston Jessurun van DA '91
dat 'de informele macht veel groter is dan de legitieme macht in
Suriname'. Met de overwinning van de NDP bij de presidentsverkiezingen
kunnen sommige elementen van die informele macht nu ook gemakkelijker
legitiem opereren. Dat is de grootste angst in Den Haag en daarom zal de
druk uit Washington, Parijs, Brasilia en Caracas op Nederland alleen
maar groter worden om daar als voormalig moederland wat aan te blijven
doen.
Den Haag had lang gehoopt dat de verbetering van de betrekkingen tussen
de twee landen zou afstralen op de verkiezingen. Aanvankelijk leek het
daar ook op. Maar toen gevestigde partijen hun aanhang niet meer geheel
in de hand hadden, nam het pessimisme op Buitenlandse Zaken toe. Ondanks
de inspanningen van de ministers Van Mierlo en Pronk om de emoties uit
de verstandhouding tussen de twee landen wat weg te halen, moeten straks
zaken worden gedaan met NDP-ministers die vaak worden ingefluisterd door
ex-dictator Bouterse.
Nog steeds is onduidelijk waarom het zo lang duurt voor het gerechtelijk
vooronderzoek tegen Bouterse wordt afgesloten. De Haagse recherche is al
jaren bezig de betrokkenheid van Bouterse bij cocaïnehandel aan te
tonen. Het is, zo menen sommige leden van het kabinet, belangrijk dat
Nederland nu snel duidelijkheid verschaft.
Lang was het vrij rustig in het parlement over de verhoudingen tussen
Den Haag en Paramaribo. Maar bij deze uitslag beginnen de emoties weer
op te spelen. VVD-woordvoerder F. Weisglas vindt dat de financiële
hulp aan Suriname moet worden teruggedraaid. Hij vergeet dat het land
bij verdrag uit 1975 recht heeft op nog zo'n 675 miljoen gulden en dat
Den Haag nieuwe gelden heeft toegezegd als de pot van 3,5 miljard, die
bij de onafhankelijkheid is overeengekomen, leeg zou zijn.
De nieuwe democratisch gekozen regering heeft recht op dat geld.
Nederland kan zich weliswaar uitspreken over de bestemming ervan maar
moet meewerken om de miljoenen alsnog te besteden. Het zou ook de zich
voorzichtig herstellende economie van Suriname treffen als de stroom
geld wordt ingeperkt, zo meent men op Ontwikkelingssamenwerking.
Bovendien zou zo'n maatregel koren op de molen van de goed draaiende NDP
zijn. Nederland lijkt voorlopig de gevangene van zijn eigen beloften.