`Lading Boeing bekend op Schiphol'
(17 februari 1999)
Direct na de crash van het El
Al-vrachtvliegtuig op 4 oktober 1992 in de Bijlmermeer beschikten de
verantwoordelijke autoriteiten op Schiphol over de belangrijkste
gegevens betreffende de lading in het toestel. Kort daarna werd door een
El Al-medewerker in een telefoongesprek met de verkeersleiding
alarmerende, maar onjuiste informatie verstrekt omtrent de lading.
De getuigen van vandaag
(17 februari 1999)
De parlementaire enquête-commissie Vliegramp
Bijlmermeer verhoort vandaag de volgende tien getuigen (de vermelde
functies hebben betrekking op het werk dat zij ten tijde van de ramp op
4 oktober 1992 verrichtten):
`Lading bevatte geen giffen en gassen'
(17 februari 1999)
De supervisor cargo van El Al, H. Aaij,
getuigde vanmorgen voor de enquêtecommissie Bijlmerramp dat zijn
verklaring over gevaarlijke stoffen gebaseerd was op een foute lijst.
Informatie lading El Al-Boeing is van groot belang
(17 februari 1999)
Veel inwoners van de Bijlmer die na de ramp
met de El Al-Boeing gezondheidsklachten hebben gekregen zijn pijnlijk
geraakt door het artikel van G.J. Mulder met de kop `Gezondheidsklachten
Bijlmerramp zijn ongeneeslijk' (NRC Handelsblad, 13 februari).
Het extra van de Bijlmer
(17 februari 1999)
De parlementaire enquête, `het zwaarste wapen', wordt
alleen gebruikt als alle andere middelen hebben gefaald terwijl de
behoefte aan volstrekte openbaarheid onweerstaanbaar is geworden.
Eigenlijk is het dan al te laat. Als het publiek de indruk krijgt dat
zijn politici en bestuurders de verantwoordelijken blijven vergeten,
draaien, liegen, of zich telkens weer in ongrijpbare taal hullen, groeit
de zekerheid dat ze iets van het grootste belang verborgen houden. In
deze sfeer van achterdocht ontstaan de samenzweringstheorieen. Een
hardnekkige samenzweringstheorie is de zwaarste motie van wantrouwen in
een democratie.