Door onze correspondent
PARIJS, 12 DEC. "Passend" noemde de Franse president Jacques Chirac het verdrag van Nice op zijn persconferentie in de vroege uren van maandagochtend, om zichzelf direct te corrigeren: het was zelfs een "goed" akkoord. Als dat inderdaad de juiste kwalificatie is van het resultaat van de marathon-koorddansen, dan mag dat een wonder heten, gezien de fabelachtige machtsstrijd in Nice. Maar Chirac heeft goede redenen om enthousiasme te veinzen over het ook in de Franse pers als "mager" en "minimaal" omschreven verdrag: Frankrijks prestige is immers op twee fronten, in het binnen- en het buitenland, in het geding. De Fransen moet verteld worden, dat het Franse belang goed verdedigd is, het buitenland moet denken, dat het Franse voorzitterschap van de EU een succes is geweest.

Wat het laatste betreft: misschien is dat wel zo, alle (traditionele) geluiden over Franse arrogantie ten spijt. Misschien hebben Chirac en premier Lionel Jospin er inderdaad het hoogst haalbare uit gesleept. Misschien was hun eerste alom afgebrande zittingsdocument een briljante tactische zet, zodat alle deelnemers stoom konden afblazen en de redelijkheid daarna een kans kreeg. Anderzijds zijn er de geruchten, dat niet Frankrijk maar Duitsland op menig moment de rol van voorzitter leek te spelen en erin slaagde de gemoederen te sussen. Dat bondskanselier Schröder na afloop verzuchtte geen ruzie met Frankrijk te hebben willen maken, bevestigt die lezing.

Op nationaal-politiek niveau geldt de handhaving van het gelijke Franse en Duitse stemgewicht als winst. De prijs die ervoor betaald moest worden meer Duitse zetels in het Euro-parlement en invoering van het demografische criterium bij stemmingen loopt minder in het oog. De grote landen als geheel krijgen bovendien meer gewicht, ook een ingelost oogmerk van Nice. De beroemde exception française, ten aanzien van het vetorecht ter bescherming van de filmindustrie, is ook intact gebleven géén oogmerk van Nice overigens. Het maximum aantal commissarissen (20 was Frankrijks inzet) is uitgekomen op 27.

Al met al is veel onveranderd gebleven en is er toch een akkoord. Voor de Fransen is dat een succes. Maar de kater die het moeizame resultaat en de ruzies die eraan voorafgingen, achterlaat, schaadt behalve de Europese gedachte ook het Franse voorzitterschap.

Zie ook:

Akkoord over EU-hervorming (11 december 2000)
Chirac maakt marathon van Eurotop (11 december 2000)
Commissaris kan worden ontslagen (11 december 2000)
Nice kent maar één echt succes (11 december 2000)
Akkoord over bestuurlijke hervorming EU (11 december 2000)
Nederland botst met België op Europese top (11 december 2000
'Biechtstoel' moet top in Nice redden (11 december 2000
Weg vrij voor statuut Europese firma (11 december 2000
Charges bij begin Eurotop (7 december 2000)
Nederland wil meer snelheid (7 december 2000)
Frankrijk: 'Duitsers intomen' (7 december 2000)
Veto voor alle Britse kwesties (7 december 2000)
Duitsland meer stemgewicht (7 december 2000)
Nederland wordt warm noch koud van Europa (7 december 2000)
Perspectief voor Eurotop is somber (4 december 2000)
Twee dagen om de macht in Europa te verdelen (4 december 2000)
Toekomst Europese Unie staat in Nice op het spel (2 december 2000)
Prodi vreest mislukking EU-top Nice (1 december 2000)
Jospin en Chirac willen elkaar vliegen afvangen (1 december 2000)
'Brussel' leeft, vooral op papier (30 november 2000)

( a d v e r t e n t i e s )