NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

HENK VAN GELDER
Het is een wonderbaarlijk staaltje rekenwerk dat vanavond de basis vormt voor een hele avond David Frost op BBC2. Het wordt, aldus de aankondiging, een ode aan veertig jaar interviewen.

Veertig jaar geleden was David Frost echter nog een gewone, zij het ambitieuze student in Cambridge. Pas in 1962 debuteerde hij bij de BBC als centrale presentator en redacteur van het satirische programma That was the week that was. Pas halverwege de jaren zestig werd hij de interviewer die de groten der aarde directer durfde te ondervragen dan men tot dan toe gewend was geweest. Maar een beetje bluf is hem nooit vreemd geweest. Zijn fabelachtige carrière is volgens heel wat van zijn tijdgenoten niet alleen op talent gebaseerd, maar minstens zozeer op de charmante wijze waarop hij zijn ellebogen gebruikte. De jonge student Frost stelde zichzelf twee doelen: hij wilde redacteur van het studentenblad Granta worden en preses van de studentenrevue Footlights. In het eerste slaagde hij glansrijk en in het tweede bijna - hij werd secretaris.

Even moeiteloos deed hij zijn entree bij de BBC, waar de deuren destijds wijd open stonden voor nieuw satirisch talent. Zijn medewerkers recruteerde Frost uit de studentenwereld waaruit hij zelf afkomstig was, en uit de kringen van veelbelovende scriptschrijvers die tot dusver alleen voor anderen schreven, maar zelf buiten beeld bleven: Marty Feldman, Ronnie Barker, Peter Cook, John Cleese, Graham Chapman en diverse anderen. Maar hij liet zich er ten onrechte op voorstaan dat hij hun ontdekker was, zei Feldman nadien. Ietwat schamper merkte de komiek Peter Cook op, dat David Frost en de televisie voor elkaar geboren waren: even oppervlakkig.

Zo snel valt Frost - al jarenlang sir David - echter niet af te schrijven. Hij heeft wel degelijk geschiedenis gemaakt met onthullende interviews. De manier waarop hij de Amerikaanse ex-president Richard Nixon ondervroeg over diens misstappen, mag nog altijd een schoolvoorbeeld van effectief interviewen heten - beleefd, met alle égards, maar wel feitelijk en vasthoudend. In zijn begintijd was de televisie nog vervuld van autoriteitenvrees. Wie een minister mocht interviewen, diende eerst omstandig te verklaren hoe dankbaar hij was dat de bewindsman zijn kostbare tijd wilde uittrekken om hem te woord te staan.

Frost werd, zeggen zijn bewonderaars, niet alleen voortgedreven door een hang naar rechtvaardigheid, maar vooral ook door het verlangen naar een klasseloze maatschappij. Omdat hij als domineeszoon niet bij de Cambridge-elite hoorde, ergerde het hem dat er blijkbaar een vanzelfsprekend standsverschil bestond. In zijn interviews wenste hij die kloof te overbruggen; hij vond dat hij als ondervrager op één lijn moest staan met de ondervraagden.

Het gevolg is dat hij nu zelf tot het establishment behoort. Hij heeft zes Amerikaanse presidenten geïnterviewd, zei hij vorige week tegen de Sunday Times, kijkt uit naar een gesprek met de zevende en belt intussen regelmatig met zijn vriend George Bush senior. Maar hij verwerpt de aantijging dat zijn vroegere scherpte verdwenen is. Hij is alleen geen aanhanger van de confronterende stijl, zoals Newsnight-presentator Jeremy Paxman. Instemmend citeerde hij wat een voormalig Labour-leider eens zei: "Jij bent in staat charmante vragen te stellen met mogelijk dodelijke consequenties." Die tekst mag, aldus Frost, op zijn grafsteen.

Tegenwoordig maakt David Frost elke zondagochtend Breakfast with Frost, dat nog regelmatig nieuwsmakende uitspraken oplevert. Daarnaast produceert en presenteert hij ook het dagelijkse middagprogramma Through the keyhole - een onnozel spelletje, waarin de camera ronddwaalt door het huis van een bekende Engelsman en de deelnemers moeten raden wie de bewoner is. Goed voor de omzet van zijn bedrijf, minder goed voor zijn reputatie. BBC2 begint vanavond met Ross meets Frost, waarin hij zelf wordt ondervraagd door Jonathan Ross. Na de film Funeral in Berlin volgt een door Frost geleid debat over de vraag of Groot-Brittannië nu gelukkiger is dan in 1960 en tenslotte wordt een interview met de bokser Muhammed Ali uit 1974 herhaald, vlak voor diens klassieke gevecht tegen George Foreman in Zaïre. Zondagochtend is er gewoon weer een Breakfast with Frost. En ongetwijfeld zal hij spoedig ook de volgende president van de Verenigde Staten ondervragen.

Frost Night, zaterdag, BBC2, 21.10-1.10u.

( a d v e r t e n t i e s )