HANS DULFER
In politiek instabiele ontwikkelingslanden is de radio nog steeds het belangrijkste middel om politieke veranderingen in gang te zetten. TV is daar luxe en veelal in handen van de overheid en internet staat nog niet eens in de kinderschoenen, voor zover die al aanwezig zijn. Vooral de opwindbare radio en de ouwe, trouwe kristalontvanger maken het mogelijk dat zelfs in onbegaanbare en van elektriciteit verstoken gebieden de stem van politieke nieuwlichters gehoord kan worden.

Dat moet dan ook de gedachte zijn geweest die de basis vormt van het zo plotselinge succes van de politieke partij Leefbaar Utrecht en het nationale aanhangsel dat naar de naam Leefbaar Nederland luistert. Het is geen toeval dat de leiders een sterke binding met het medium radio hebben en bovendien zelf afkomstig zijn uit gebieden die logistiek onbereikbaar zijn geworden door de praktijken van een kongsie van sadistische gemeenteambtenaren en wellustige bouw- en graafmaatschappijen die onze binnensteden momenteel tot no-go- areas maken.

Neem Utrecht, een stad waar je op nog geen tweehonderd meter van je doel kan staan maar toch een kilometerslange omrit moet maken langs op bomkraters gelijkende bouwputten om er te komen. Henk Westbroek is daar de man van de Leefbaren. Niet alleen gevierd popmusicus en cafébaas, maar ook nog eens het VARA Radio-gezicht dat op iedere werkdag de zendtijd van zijn populaire radio-programma Denk aan Henk gebruikt om zijn politieke denkbeelden, vermomd als uiterst lullige radio-spelletjes, uit te dragen.

Of neem Jan Nagel van de Leefbare Nederlanders. Ex-PvdA'er, ex-kamerlid en ooit neergestreken in Hilversum, waar op het bijna onbereikbare Mediapark bouwsels worden neergezet die in de tweede wereldoorlog als bunker geen slecht figuur zouden hebben geslagen. Het is een publiek geheim dat diezelfde Nagel, door sommigen de Raspoetin van de VARA genoemd, een van de invloedrijkste figuren bij de radio is.

Leefbaar kopstuk nummer drie is ex-Veronica deejay en multi-miljonair Van Kooten uit Amsterdam - een plaats die momenteel ook lijkt op een opgebroken doolhof in een maanlandschap. Niet direct bij de radio betrokken maar via zijn in de top 100 gespecialiseerde platenfirma toch in staat geacht gecodeerde opdrachten te verzenden naar door eenrichtingsverkeer en voorrangscircuitjes afgesneden gebieden in Nederland.

Maar radio is niet de enige peiler van de Leefbaren. "Dicht bij het gewone volk staan" hoor ik in vrijwel iedere nieuwsrubriek na het verkiezingssucces in Utrecht. En dat klopt, want als ik mezelf maar eens bij het gewone volk indeel, moet ik erkennen dat ik ze alledrie redelijk dicht bij me staan. Met Van Kooten zakte ik eens vreselijk door tijdens het Midem in Cannes. Daar leerde ik veel van en dat was ook nodig, want toen ik in de jaren vijftig naar de HBS ging, kwam ik bij Jan Nagel in de klas te zitten. Dat was niet zo erg, maar de wiskundeleraar had zijn klaslokaal in drie rijen schoolbanken ingedeeld. Een rij voor de goede leerlingen, een rij voor de middelmatige en een rij voor de slechte. Aan het eind van het eerste schooljaar zat ik met Nagel op de achterse bank van de slechte rij. Westbroek leerde ik pas veel later kennen toen ik een sax-solo op een cd van hem inspeelde. Leuke gast met een even grote afkeer van gezag als ik, dus dat klikte goed. Jaren later werd ik gebeld om als gast in het TV programma De show van je leven rond Henk Westbroek op te komen draven. "Henk heeft veel respect voor je en is een grote fan van je muziek. Hij zal het een eer vinden als je komt." Eenmaal in de studio werden de rollen echter snel omgedraaid en zonder blikken of blozen werd ik luid aangekondigd als grote fan van Henk Westbroek, die het als een enorme eer zag om in dat tv-programma een (gratis) solootje te komen blazen op een van Westbroeks hits. Maar goed, naderhand zal ik misschien trots zijn dat ze zo dicht bij me stonden. Voorlopig heb ik nog zo m'n twijfels.

(www.hansdulfer.nl)

Eerder verschenen in deze rubriek:

Een bandje scoren
(6 november 2000)
Tussen krenterigheid en angst
(30 oktober 2000)
Bij het vullis?
(23 oktober 2000)
Vishaak in je oor
(9 oktober 2000)
Hoe wilt ú begraven worden?
(2 oktober 2000)
Ik lach om niet te huilen
(25 september 2000)
VPRO breekt belofte
(18 september 2000)
Alles wat riekt naar klank
(11 september 2000)
Allemaal naar de NROD!
(4 september 2000)
BNN beroert de radio
(28 augustus 2000)
Ûûûûûûh...
(21 augustus 2000)
Radio 1 wordt er niet beter op
(14 augustus 2000)
Niet te koop
(7 augustus 2000)
Boeddha is boos
(31 juli 2000)
Met een kristalletje de wereld rond
(24 juli 2000)
Wij willen Wielaert
(17 juli 2000)
De etterbak van het peloton
(10 juli 2000)
Nachtelijke reis
(3 juli 2000)
Voetbal op de radio
(26 juni 2000)
Oren wassen
(5 juni 2000)
'Jazz is een plicht'
(29 mei 2000)
Hemelse modder
(22 mei 2000)
De toekomst van de radio
(8 mei 2000)
Ochtendmensen
(1 mei 2000)
Red Beatrix!
(17 april 2000)
Spervuur
(10 april 2000)
Opwindende radiotijden
(3 april 2000)
De lof der vrijzinnigheid
(27 maart 2000)
Tijdsbeeld in geluid
(13 maart 2000)
Een voorbeeld voor Radio 1
(6 maart 2000)
Radio op cd
(28 februari 2000)
Pete Felleman (1921-2000)
(21 februari 2000)
Internet op de radio
(14 februari 2000)
Bedroevend nieuws
(7 februari 2000)
Nieuws moet niet leuker
(31 januari 2000)
De macht van het getal
(24 januari 2000)
Muzikaal verhaal
(17 januari 2000)
Ons nationaal product
(10 januari 2000)
De eerste Millennium-placenta
(3 januari 2000)

Eerder verschenen artikelen in het archief.

( a d v e r t e n t i e s )