U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
Klik hier
N R C   H A N D E L S B L A D  -  R A D I O  &   T E L E V I S I E
NIEUWS  TEGENSPRAAK  SUPPLEMENT  DOSSIERS  ARCHIEF  ADVERTENTIES   SERVICE

 NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 


S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Welkom op Aarde

MARISKA GRAVELAND
De jodelende cowboy Slim Whitman verwierf in de jaren zestig enige bekendheid met de onnavolgbare tranentrekkers I'm Casting my Lasso Towards the Sky en There's a Rainbow in Ev'ry Teardrop.

In de rampenfilmparodie annex sf-filmhommage Mars Attacks! wordt deze vergeten stemkunstenaar door regisseur Tim Burton gerehabiliteerd: zijn muzikale oeuvre speelt een onverwacht belangrijke rol bij het verdelgen van uitzinnig uitgedoste marsmannetjes. Wie hier de lol van inziet, zal Mars Attacks! voor eeuwig koesteren. Onze naaste buren zijn op aarde neergedaald met maar één doel: het vernietigen van de totale wereldbevolking, als eerste de uit plastic opgetrokken Amerikanen, wat vervolgens met veel sadistisch plezier in beeld wordt gebracht.

Mars Attacks! is eigenlijk een binnenstebuiten gekeerde Independence Day, dat patriottische pamflet waarin de president hoogstpersoonlijk de aanval tegen de bloeddorstige buitenaardsen inzet. Vaderlandsliefde is nooit Burtons sterkste kant geweest, en zijn zwarte komedie zit dan ook vol met dodelijke dolksteken richting machthebbers en bekrompen geesten.

Burton heeft een grote voorliefde voor excentriekelingen die buiten de boot vallen (Ed Wood), naar liefde smachtende monsters (Edward Scissorhands) en ouderwetse griezel- en sf-films. Ook in Mars Attacks! blijft hij zijn passies trouw. Hij haalde de mosterd bij sciencefictionklassiekers als Earth vs. The Flying Saucers (1956) en War of the Worlds (1953), waarin de agressieve reactie van de aardbewoners steevast tot totale chaos leidt. De titel heeft hij ontleend aan een serie kauwgomplaatjes uit de jaren zestig.

Het is moeilijk kiezen welk personage uit Mars Attacks! het leukst is. De satire zit zo vol met krankzinnige vondsten, ontspoorde terzijdes en kitscherige taferelen, dat elk personage even de kans krijgt te schitteren. Perfect getroffen is de met eeuwige pijp en aanwijsstok uitgeruste professor Kessler (Pierce Brosnan), die grossiert in quasi-wetenschappelijk gebrabbel en lijkt te zijn weggelopen uit een ouderwets stripverhaal met Blake en Mortimer. De ijdele president van Amerika, sardonisch gespeeld door Jack Nicholson, omringt zich het liefst met een Dr. Strangelove-achtig, megalomaan decor vol wereldkaarten. Maar het allermooiste moment van de film breekt aan als een Martiaan zich als beeldschone vrouw vermomt, maar overduidelijk onaardse trekjes heeft behouden. Ze heupwiegt prachtig traag, heeft borsten als de reuzenvulkaan Olympus Mons op Mars, zweeft lichtjes over de grond en staart mysterieus wezenloos voor zich uit. Tim Burton heeft een perfecte neus voor casting. Voordat Quentin Tarantino blaxploitation-koningin Pam Grier weer in de schijnwerpers zette met Jackie Brown, had Burton haar al herontdekt. En jaren voordat zanger Robbie Williams de kwaliteiten van Tom Jones inzag, mocht hij in Mars Attacks! schitteren als zichzelf: een vrouwvriendelijke crooner in Las Vegas - ironiserend, maar met liefde door Burton in beeld gebracht. Tim Burton, zelf altijd een outcast geweest, heeft zich ontpopt als een missionaris van de verbeelding: het zwelgen in prachtige idiotie als overlevingsstrategie.

Mars Attacks! (Tim Burton, 1996, VS), zaterdag, Veronica, 20.00-21.55u.

NRC Webpagina's
14 OKTOBER 2000


( a d v e r t e n t i e s )

Klik hier

Klik hier

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC Handelsblad