NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Het is Beiroet 1975 en in de hoofdstad van de Libanon begint de burgeroorlog. Voor moslim-puber Tarek is het een spannend avontuur. Zijn Franse lyceum is gesloten, alles is opeens anders: demonstraties, schietpartijen, avontuur.

Alles is mogelijk, zelfs een toevallig bezoek aan het befaamde bordeel van Oum Wahlid, dat er nog enige tijd in slaagt klanten te bedienen uit beide delen van de inmiddels in West (overwegend moslim) en Oost (overwegend christelijk) opgedeelde stad, waar allerhande vage milities, extremistische partijen of gewoon bewapende gekken de lakens uitdelen.

De Libanese regisseur Ziad Doueri heeft, met Frans geld, een hele mooie film gemaakt, die zowel uiterst genietbaar is door de geloofwaardige tekening van het leven van een groepje pubers in West-Beiroet, als van binnenuit een goed beeld geeft van de chaos en het drama dat de Libanese hoofdstad - eens het 'Parijs' van het Midden-Oosten - vele jaren in zijn greep hield. Zodanig dat uiteindelijk van grote delen van de stad weinig meer was overgebleven dan geraamtes van steen en beton, en naar schatting 150.000 Libanezen het leven hadden verloren door gevechtshandelingen.

Knap is de manier waarop Doueri in de film overschakelt van het spannende jongensboek naar de tragiek van het eindeloze wapengeweld en de maatschappelijke desintegratie. Er zijn prachtige sfeertekeningen: Tareks ouders, ruziënd over vluchtplannen en verloren hoop op een beschaafd bestaan; het angstaanjagende gedrag van gedrogeerde wapendragers; de kleurrijke scheldpartijen van een buurvrouw.

Sinds het begin van de jaren negentig is Beiroet in rustiger vaarwater geraakt en is de heropbouw aarzelend begonnen. De gebeurtenissen van de afgelopen dagen laten echter zien dat het drama dat West Beyrouth verbeeldt, nog steeds actuele betekenis heeft.

West Beyrouth (Ziad Doueri, Libanon/Frankrijk, 1998), zondag, Ned.3, 14.00-15.49u.