NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Voor de provincie Zuid-Holland dreigt een strop van 47,5 miljoen gulden nu handelshuis Ceteco twee leningen niet kan terugbetalen. Geld met geld verdienen, wie wil dat niet? De verleiding van een "bijna bank".

Door onze redacteur MENNO TAMMINGA

AMSTERDAM, 12 JULI. Iedereen heeft 't, iedereen doet 't en niemand weet precies om hoeveel geld het gaat. Maar dat het het veel is, is wel duidelijk. Bedrijven, overheden, gemeenten, provincies, woningcorporaties zelfs regionale politiekorpsen hebben overtollig kasgeld dat zij voor kortere of langere tijd uitlenen aan weer andere bedrijven, overheden, gemeenten en partijen die tijdelijk geld nodig hebben. Dat levert meer rente op, redeneren zij, dan het geld tijdelijk bij een bank te deponeren.

De provincie Zuid-Holland kan nu voor 47,5 miljoen gulden het schip ingaan, doordat het handelshuis Ceteco uitstel van betaling heeft gekregen en twee provinciale leningen niet kan terugbetalen. Zuid- Holland is niet de enige gedupeerde.

Het Algemeen Dagblad meldde vorige week dat naast de banken van Ceteco en grootaandeelhouder Hagemeyer (66 procent van het aandelenkapitaal) ook andere financiers, zoals het Productschap Zuivel, een van de pensioenfondsen van KLM en de financiële afdeling van BASF leningen hebben verstrekt aan Ceteco. Het handelshuis is in feite een soort bank die de aanschaf van witgoed in enkele Midden-Amerikaanse landen financiert. Door de orkanen is vorig jaar de economische basis van het bedrijf deels verwoest.

De dreigende strop van Zuid-Holland heeft onder adviseurs en beheerders van de overtallige kasgelden, de treasurers, verbijstering gewekt. "Echt onbegrijpelijk", zegt een treasurer van een grote onderneming in Rotterdam, die dagelijks "miljarden guldens voor zich uitschuift". Een adviseur die gespecialiseerd is in het opzetten en beoordelen van financiële afdelingen (treasuries): "Dit is wel opmerkelijk. Wat is de doelstelling van een treasury afdeling, dat is cruciaal. Dat banken en bedrijven risico's opzoeken is de aard van hun werkzaamheden. "Als er beleid is bij de overheid en gelieerde instellingen, mag je verwachten dat zij geen risico willen lopen over de bedragen die zij uitlenen. Dat het geld altijd terugkomt. Dat betekent minimale risico's nemen bij de partijen aan wie je geld uitleent en korte looptijden." Zijn indruk is dat veel meer treasuries, ook van publieke organisaties, la Zuid- Holland financiers voor langere tijd zijn geworden van bedrijven.

Over de aanleidingen voor de gretigheid waarmee bedrijven en overheden zich gedragen als "bijna banken" is de financiële wereld het snel eens. Bedrijven zijn zo winstgevend, dat zij rijk aan kasgeld zijn waarop zij graag wat extra rendement willen maken. Grote faillissementen in het bedrijfsleven zijn er nauwelijks, en dat doet de perceptie van risico's verampen. Overheden en (andere semi-)publieke instellingen kopiëren het gedrag van het bedrijfsleven, ook al omdat Haagse bezuinigingen uitgavengroei beperken. Wie nog wat over heeft, probeert daarmee een extraatje te verdienen. Wat ademt meer de sfeer van de jaren negentig dan geld met geld verdienen?

"De verleiding is groot", schetst eerder genoemde adviseur. "Iedereen ziet dat het overal hosanna is, en dan wordt, zeker door niet- financiële mensen snel gezeg: krijgen wij maar zo weinig op onze deposito's bij de bank? Dan moesten wij dat geld maar eens ergens anders gaan beleggen."

Zo dachten vier Nederlandse gemeenten in 1981 dat zij wel een extra procentpunt rente konden krijgen door hun geld (samen meer dan tien miljoen gulden) tijdelijk uit te lenen aan een kleine, nauwelijks bekende bank, de Amsterdam-American. Drie weken later vroeg de toezichthoudende Nederlandsche Bank uitstel van betaling aan voor de bank na wanbeleid van de aandeelhouders. Het gemeentegeld was pleite.

Stroppen zijn niet het monopolie van ambtenaren. Vorig jaar flopte het Amerikaanse beleggingsfonds Long Term Capital Managent, een gezelschap met een paar van de knapste koppen uit de financiële wereld. Plotselinge financiële schokken nekten het miljardenfonds. De treasury van Hunter Douglas had een miljoen of tien aan hen uitgeleend, maar ook de Italiaanse centrale bank. In 1994 verloren enkele woningcorporaties tientallen miljoenen gut contracten over de hoogte van de rente, die hun risico juist moesten beperken, niet vergroten. De zakenbank MeesPierson moest in 1994 beleggers meer dan 20 miljoen gulden schade vergoeden nadat een beleggingfonds dat zijn geld tijdelijk op de Europese geld- en valutamarkten belegde aanzienlijke stroppen had opgelopen na een crisis in het Europees stelsel van vaste wisselkoersen.

Zegt de adviseur:"Recent is weinig misgegaan, dan zie je de bemiddelaars oprukken die geldvragende en geldhebbende partijen bij elkaar brengen. dan gaat er wat mis, iedereen schrikt, her en der wordt ingrepen. Dan gaat het weer een tijdje goed. Het is een cyclus."

Peper wil opheldering over Ceteco

Minister Peper (Binnenlandse Zaken) heeft de provincie Zuid-Holland om opheldering gevraagd over de risicovolle investering in handelshuis Ceteco. Zuid-Holland hangt een verlies van 47,5 miljoen gulden boven het hoofd nu het handelshuis uitstel van betaling heeft aangevraagd.

Zie ook:
Strop bij provincie na val handelshuis

( a d v e r t e n t i e s )