|
|
|
NIEUWSSELECTIE
|
Vier miljoen Nederlanders bezitten er een
Creditcard geen statussymbool meer
Door DANIELLE PINEDO Het diner in het New Yorkse etablissement was voortreffelijk geweest, de wijn boven verwachting. Ook over de sfeer had gastheer Mc Namara niet te klagen - zijn collega's hadden zich vermaakt, dat was overduidelijk. En toen kwam daar plotseling de ober met de rekening. Onbedachtzaam greep de Amerikaanse zakenman naar zijn vestzak en moest tot zijn schrik constateren dat zijn portefeuille nog thuis lag. Wat te doen? Mc Namara - goed voor enkele miljoenen - wierp een vluchtige blik in de richting van de spoelkeuken. Toen overhandigde hij de ober zijn visitekaartje, voorzien van handtekening en de woorden 'I owe you'. De ober accepteerde zonder morren: de eerste creditcard was een feit. Een halve eeuw na het incident is de creditcard niet meer weg te denken uit ons bestaan. Alleen al in Nederland beschikken vier miljoen mensen over het plastic betaalmiddel. Was de kaart de eerste decennia nog een statussymbool, tegenwoordig kijkt niemand er meer van op als een student in een restaurant zijn creditcard trekt. Hij betaalt er slechts 25 gulden per jaar voor. De creditcard is goedkoper geworden, de inkomenseis versoepeld (minimaal 32.500 gulden bruto voor zogenoemde Jan Modaalkaarten) en je kunt hem vrijwel overal gebruiken. In Nederland beschikken de grote creditcardmaatschappijen (Eurocard/ Mastercard, Visa, American Express en Diners Club International) tezamen over zo'n 350.000 acceptatiepunten, waaronder restaurants, tankstations, hotels, warenhuizen en reisbureaus. Volgens Interpay - een organisatie die het Nederlandse betalingsverkeer regelt - wordt 2 procent van het betalingsverkeer tegenwoordig per creditcard verricht. De kaart wordt in eigen land evenveel gebruikt als tijdens vakanties of zakenreizen. De creditcard is - de naam zegt het al - een kredietkaart. Kopen op krediet betekent: nu kopen en later de rekening betalen. De creditcardhouder overhandigt bij betaling zijn kaart, de ondernemer/winkelier bekijkt of deze over voldoende krediet beschikt. Zo ja, dan retourneert hij de rekening aan de klant die zijn handtekening zet en een kopie ontvangt. Een tweede kopie wordt later naar de creditcardmaatschappij gestuurd, die de kaarthouder na ongeveer een maand de rekening presenteert. Indien de kaarthouder het bedrag binnen de aangegeven termijn - doorgaans 3 weken - betaalt wordt er geen rente in rekening gebracht. Er zijn ook maatschappijen (Visa, Diners Club) die hun cliënten de mogelijkheid bieden om hun rekening in termijnen van 5 of 10 procent te betalen. In de meeste gevallen gaat het om luxe creditcards voor de hogere inkomens. Bij de doorsnee Eurocard/Mastercard mag maandelijks zo'n 10. 000 gulden worden uitgegeven, bij de Visa card slechts 2.500 gulden. American Express en Diners Club hebben geen bestedingslimiet. Naast creditcards zijn er ook bankcards. Een bankcard is een door de bank uitgegeven kredietkaart, in samenwerking met een van de creditcard-organisaties. Zo geven ABN A mro, de Rabobank, ING , Generale Bank, Postbank, Friesland Bank en SNS een bankcard uit in samenwerking met Eurocard/Mastercard en VSB Bank met Visa. De aanschafkosten van een kredietkaart via de bank zijn over het algemeen een stuk lager dan direct via de creditcard-maatschappij. Ter vergelijking: wie een doorsnee Euro/ Mastercard aanvraagt bij de gelijknamige maatschappij betaalt 110 gulden. De Rabocard kost 55 gulden, de ABN A mro credit card 35 gulden en de PostbankCard 40 gulden. Met de bankcard kan tevens geld worden opgenomen bij geldautomaten met het betreffende creditcard-vignet. De Rabobank brengt 7,50 gulden per opname in rekening, de Postbank en ABN A mro minimaal een tientje. Nog kostbaarder is het om te pinnen in het buitenland; creditcardmaatschappijen en banken rekenen in dat geval 2 tot 7,5 procent van de transactie voor zichzelf. Toch krijgen creditcards pas bij gebruik in het buitenland de toegevoegde waarde waar creditcard- organisaties en banken zich zo op beroemen. Uit onderzoek van de Consumentenbond (1998) naar betaalmethoden in vakantielanden als de Verenigde Staten, Canada, Australië, Zuid-Afrika, België en Zwitserland blijkt dat de creditcard (met name Eurocard/ Mastercard en Visa Card) de goedkoopste manier van betalen is dankzij de voordelige girale koers - deze ligt enkele procenten lager dan de koers van bankbiljetten. Op 100 gulden kan dat zo'n 1,25 tot 2,25 gulden schelen. De vraag is wat de recente invoering van de girale euro zal gaan betekenen voor het creditcardgebruik. Vooralsnog rekenen banken alleen euroheffingen voor pinpasgebruik, maar diverse banken hebben al aangekondigd nog dit voorjaar over te gaan tot euroheffingen op creditcardgebruik. Als dat gebeurt zal de creditcard zich alleen nog buiten Europa echt kunnen doen gelden. Toch zal de creditcard - vooral door zijn extra faciliteiten - niet zo snel van het toneel verdwijnen. Zelfs het meest simpele plastic van Visa (in Nederland goed voor 1,6 miljoen kaarthouders) en Eurocard/Mastercard (2,3 miljoen kaarthouders) beschikt over een ingebouwde reisongevallenverzekering en aankoopverzekering, waarmee aankopen binnen een ruime termijn kunnen worden teruggebracht. Exclusieve kaarten zoals de Platinum Card van American Express (uitsluitend op uitnodiging aangeboden) en de Eurocard Profile (voor bruto jaarinkomens vanaf 100.000 gulden) hebben een aantal toeters en bellen voor 'mensen die veel reizen en prijs stellen op gemak en service'. De houder van de eerste kaartsoort (kosten: 1.200 gulden) is altijd verzekerd van een tafel in toprestaurants, krijgt kortingen tot 40 procent op 5-sterren hotels en beschikt over reisadviseurs die elke reis tot in de kleinste details regelen. De Eurocard Profile biedt ondermeer toegang tot VIP -lounges en parkeerplaatsen op luchthavens en een bagage- en vluchtvertragingsverzekering. Creditcardmaatschappijen richten zich de laatste jaren steeds meer op specieke doelgroepen. Dit blijkt onder meer uit de forse toename van co-branded cards - creditcards die worden uitgegeven in samenwerking met niet-bancaire partners. Zo ging Visa in het verleden een overeenkomst aan met de ANWB, BMW , Rover, OHRA , Bonneterie en Holland International. KLM - card en Mercedes-card behoren tot de belangrijkste co-branded cards van Eurocard/ Mastercard. De gebruiksmogelijkheden van co-brandedcards zijn niet minder ruim, maar de faciliteiten sluiten beter aan op de wensen van de doelgroep. Zo krijgen houders van een KLM -card (kosten: 130 gulden per jaar) voor ieder 'betaald tientje' 3 punten in het kader van het Flying Dutchman-programma. Als klap op de vuurpijl kwam Visa niet zo lang geleden met de Panda Visa Card; van iedere betaling die deze kaarthouder doet, draagt de creditcardmaatschappij een deel af aan het Wereld Natuurfonds. De soortnaam? Affinity cards. Wie affiniteit heeft met bedreigde dieren, moeten ze bij Visa hebben gedacht, krijgt vroeg of laat affiniteit met ons.
Informatie: American Express: (020) 504 85 04, Diners Club: (020) 557 35 57, Eurocard/Mastercard: (030) 283 58 88, Visa: (020) 660 07 89 Internet: www.bank-info.nl
|
NRC Webpagina's
Domicilie,
|
Bovenkant pagina |