NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze correspondent STEVEN ADOLF
MADRID, 21 SEPT. Nee, er werden geen handen geschud, noch aan het begin, noch na afloop van de wedstrijd. Geen woord werd gewisseld. In de perskamer vermeden ze zorgvuldig ieder contact. En Real Madrid-trainer Guus Hiddink begon pas met het beantwoorden van vragen toen collega Louis van Gaal van Barcelona min of meer uit het zicht verdwenen was.

De ontmoeting Real Madrid-FC Barcelona, het topduel in de derde ronde van de Primera Division, stond zaterdagavond meer dan ooit in het teken van de Nederlanders. ,,Hiddink-Van Gaal'' zo werd de ontmoeting beschreven of ook wel ,,De rest van de wereld tegen Holland'', met een verwijzing naar de vijf Nederlanders die in het team van Barcelona stonden opgesteld.

Wellicht dat het kwam door de vermoeiende wedstrijden die beide ploegen achter de rug hadden in de Champions League, maar de krachtmeting verliep tamelijk chaotisch en eindigde in een 2-2 gelijkspel. Madrid, gehandicapt door het ontbreken van de geschorste Roberto Carlos was duidelijk sterker in de eerste helft. Aanvaller Raul, die al had aangekondigd dat dit zijn wedstrijd zou worden, scoorde in de zevende minuut. Al snel hierop maakte Kluivert voor Barcelona de gelijkmaker, waarop in de vijfentwintigste minuut andermaal Raul de thuisclub op voorsprong zette. Maar in de tweede helft zakte het spel van Madrid duidelijk in en kreeg Barcelona de overhand en na tal van kansen zorgde Anderson, die eerder voor Kluivert in het veld was gekomen, voor de gelijkmaker. Onderwijl regende het gele kaarten, negen in totaal. Scheidsrechter López Nieto hoedde zich er evenwel voor een dubbele gele kaart uit te delen, zodat onder meer Seedorf ontsnapte na het uitvoeren van een soort judoworp.

Buiten het veld werden de omgangsvormen tussen de aartsrivalen uit de liga beter bijgehouden. Tussen beide trainers zijn de verhoudingen koeltjes. ,,Ik ga niet op vakantie met Van Gaal'', zo liet Hiddink zich bij herhaling ontvallen. Echte vrienden zullen ze nooit worden, zoveel is wel duidelijk. De twee karakters passen niet bij elkaar en Van Gaals kritiek op Hiddink als bondscoach doet vermoeden dat er afgunst in het spel is. Maar vooralsnog lijkt de Hollandse nuchterheid het te winnen van een lange traditie van scheldpartijen, beledigingen en ander verbaal vuurwerk dat gebruikelijk is bij de ontmoetingen tussen Madrid en Barcelona. Dit was een wedstrijd tussen twee topclubs en geen persoonlijke afrekening, aldus beide trainers.

Dat is opmerkelijk want over de rivaliteit tussen beide clubs moet niet licht gedacht worden. Met de verkeerde clubsjaal terechtkomen in een groep radicale fans als Ultra Sur (Madrid) of de Boixes (Barcelona) staat gelijk aan zelfmoord. Barcelona-voorzitter Núñez was gisteren niet in Madrid verschenen onder het excuus dat hij hoognodig moest feesten met een van zijn supportersverenigingen. Gezellig op de tribune naast Madrid-voorzitter Sanz, nee dankuwel. Sinds kort hebben ook de zonen van beide voetbalvoorzitters ruzie. Maar het dient gezegd: de verhoudingen zijn enigszins verbeterd. Er wordt bij de ontmoetingen van de directies niet meer met champagne naar elkaar gesmeten. En gisteren was zowaar ondervoorzitter Gaspart, Barcelona's zakelijke variant van Graaf Dracula, op de Madrileense eretribune aanwezig. Ook Hiddink en Van Gaal hielden het aan de rustige kant. De trainer van Real Madrid gaf ruiterlijk toe dat het eindresultaat een goede weerslag van de krachtsverhoudingen was en ook Van Gaal wilde weinig lelijks kwijt over de tegenstander. Grote vraag is wie nu het meeste invloed uit het noorden in het spel brengt. Johan Cruijff, nog altijd Barcelona's referentiepunt als het aankomt op trainers, verklaarde eerder dat met Hiddink het spel van Madrid wel eens beter het ,,Hollandse model'' zou kunnen benaderen dan dat van Barcelona. En dat was duidelijk bedoeld als onaardigheidje aan het adres van Van Gaal, met wie de relatie niet zo best is.

Dat laatste beperkt zich overigens niet tot Cruijff. Spanje kan maar moeilijk wennen aan Van Gaals publieke optreden. Hiddink voelt zichtbaar beter thuis in een land waar het de gewoonte is elkaar vast te pakken en elkaar gezellig met ,,hombre'' aan te spreken als opening voor een discours. Het botte gedrag van Van Gaal wordt daarentegen als tamelijk autistisch ervaren. Het systematisch schofferen van Spanjes voetbalpers, een invloedrijke bedrijfstak, met opmerkingen dat hun vragen stom waren en dat ze maar beter een ander vak hadden kunnen kiezen, bracht zelfs het imago van de club in gevaar.

Daarover zijn binnenskamers kennelijk gesprekken gevoerd, want Van Gaal toont zich aan het begin van dit seizoen aanzienlijk vriendelijker tegenover de pers. Gisteren beperkten de aanvaringen zich tot een verwijt aan een journalist dat hij de zaken ,,verkeerd had gezien''. Nu nog een taalcursus om het tenenkrommend kleuter-Spaans van de trainer te verbeteren.

Meer fundamenteel ligt het probleem bij het grote aantal Hollandse spelers bij Barcelona. Inclusief Seedorf telde het veld gisteren evenveel Nederlanders als Spanjaarden en daarmee lijkt een kritische grens in zicht te komen. Van Gaals ambitie, overigens gedeeld met Hiddink, om de gebroeders De Boer te contracteren heeft al tot het grapje geleid dat er bordjes met 'Only Dutch people' in de kleedkamers van Camp Nou zijn opgehangen. FC Barcelona is meer dan alleen een voetbal. En met de voortgaande ,,verhollandisering'' bestaat het gevaar dat de gemiddelde Catalaan vervreemd raakt van zijn club, zo is al geopperd.

( a d v e r t e n t i e s )