NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

COEN VAN ZWOL
Wat is het toch met junkies? De afgelopen kwart eeuw raakten we niet op hun leed uitgekeken. De toon werd gezet begin jaren zeventig, toen de schappen volstonden met boeken over jongeren die zichzelf naar de verdommenis spoten. Het was een extra verkoopargument als het een bewerkt dagboek betrof, gevonden naast hun ontzielde lichaam. Welzijnswerkers werden bestseller-auteurs.

Heroïne was toen nog nieuw en exotisch, de junk een moderne desperado. Zijn bestaan stond borg voor spannende verhalen en bloedstollende beelden. Het stelen, prostitueren en scoren, het kat-en- muis spel met de politie, het geklieder met injectienaalden en dan die cold turkey! Daar kon de alcoholist met zijn rinkelende boodschappentassen niet tegenop. Er school bovendien een mooie tragiek in het junkiebestaan: de onbevangen tiener die blind in de val van de drugs loopt, de rebel die slaaf werd.

Maar de tijd stond niet stil en kleine junkies werden groot. In de jaren negentig hebben ze hun glamour definitief verloren. Recente pogingen om junkie-chic weer hip te maken, komen voort uit seventies-nostalgie en de hoop op schandalen; Trainspotting, de recentste heroïnehit, is vooral een historische film. Veel avontuurlijks valt er niet over het huidige junkiebestaan te zeggen. Heroïne wordt binnenkort van staatswege bij het loket verstrekt. De verslaafden van toen zijn dood, gestopt of hebben een saai evenwicht in hun bestaan gevonden. Vaak zijn het vroegoude heren en dames in de houdgreep van de hulpverlening of crepeergevallen die bij vuilnisbakken rondscharrelen. Junkiedocumentaires bieden de kijker tegenwoordig vooral herfstbeelden van vergooide levens en onoplosbare misère.

De afkickdocumentaire die de KRO vanavond toont, vormt daarop geen uitzondering. In Love on the needle volgen we James en Nathalie Hall. Hij is verslaafd, zij niet. Zij werkt, hij pendelt dagelijks op en neer naar de methadonkliniek. Hij voelt zich schuldig, zij is teleurgesteld. De tijd van seks, drugs en rock 'n' roll is voorbij, met name de seks valt tegen. Toch houden ze van elkaar.

Love on the needle biedt een inkijkje in de heroïnecyclus van James Hall, die voor zijn veertigste wil afkicken. Zijn eerste poging wordt een fiasco, halverwege pakt hij zijn spulletjes bij elkaar en verlaat Gordon Hospital. Een tweede poging gaat via een wondermethode, die momenteel erg in zwang is - de verslaafde wordt platgespoten tot de heroïne uit zijn systeem is. Dat houdt James 54 dagen van de dope. Daarna neemt hij bijna een overdosis. Hoe het afloopt, weten we niet. Maar James en Nathalie blijven van elkaar houden.

We leren van James Hall veel over de rationaliseringen waarmee de modale verslaafde zijn gebruik op peil houdt. Dat is soms een beetje ontluisterend. Je vraagt je af waarom hij zijn besognes eigenlijk laat filmen, maar dat doe je wel vaker. Wellicht krijgt zijn leven toch wat glans als het op televisie wordt vertoond - aandacht is aandacht, zelfs als afschrikwekkend voorbeeld. Waar andere verslaafden met beduimelde krantenknipsels op zak lopen, of met foto's die ooit van hen in een weekblad stonden, kan James Hall op zijn oude dag bij een glaasje methadon tenminste een video tonen van zijn vroegere afkickavonturen.

Wat Love on the Needle vooral toont, is de banaliteit van de heroïneverslaving. Van dit soort documentaires gaat in dat opzicht een veel grotere preventieve werking uit dan van de gruwelverhalen van het Christiane F-type. Want groots en meeslepend ten onder gaan, dat wil elke jongere wel.

Love on the Needle, KRO, Ned.1, 22.43-23.29u.