S P O R T
|
NIEUWSSELECTIE S c h a k e l s |
Riis in Limburg tussen de kampioenen
Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
Koersdirecteur Leo van Vliet was een gelukkig man. In zijn tweede jaar als organisator kreeg hij opnieuw de gewenste winnaar. Vorig seizoen ging de zege naar Stefano Zanini, de eerste Italiaanse triomfator in de enige Nederlandse klassieker. Afgelopen zaterdag mocht Van Vliet een grote vedette begroeten op het erepodium. Na Eddy Merckx (1973 en 1975), Bernard Hinault (1981) en Joop Zoetemelk (1987) is Riis de vierde Tourwinnaar die de Goldrace op zijn naam schrijft. ,,Ik heb nu bewezen dat ik een complete renner ben'', sprak de Deense kampioen na afloop zonder overdrijven. Intussen nipte hij aan een flesje bier van de Amsterdamse hoofdsponsor. Riis beantwoordde de vragen van de buitenlandse pers in vijf verschillende talen. Hij groeide op in Jutland, hij emigreerde op twintigjarige leeftijd naar Luxemburg, hij fietste afwisselend voor Franse en Italiaanse ploegen en hij rijdt sinds anderhalf jaar in Duitse dienst. Na zijn Tourzege heeft hij lang gewacht met een contractverlenging. Hij eiste en kreeg salarisverhoging en verdient dit seizoen ongeveer anderhalf miljoen gulden. De winstpremie voor een eventuele tweede Tourzege niet meegerekend. Zijn waarde voor de Deense wielersport, zijn waarde voor de Deense samenleving in het algemeen, is niet in geld uit te drukken. Onderzoekers hebben aangetoond dat de Tourzege van Riis tot minder stress onder de Deense bevolking heeft geleid. Afgelopen week werd de eerste Deense professionele wielerformatie in het leven geroepen. Sponsors zien een gat in de markt. Behalve Riis zijn Rolf Sëvolueerd tot een duursport met uitzonderlijk veel goede coureurs. Een ronderenner zou in de jaren negentig geen klassieker kunnen winnen, luidde hun plausibele theorie. Op een koude en regenachtige zaterdagmiddag, tussen de fruitbomen en de vakwerkboerderijen, bewees Riis het tegendeel. Op de Cauberg, zestig kilometer van de finishlijn, plaatste hij de eerste demarrage. Na de Muizenberg, veertig kilometer van de streep, waagde hij een beslissende aanvalspoging. ,,Misschien een dwaas moment, maar ik wilde zoveel mogelijk risico's vermijden. Je kunt beter in winnende positie een lekke band krijgen dan in kansrijke positie.'' Riis ontsnapte uit een kopgroep van acht renners waarvan ook Leon van Bon deel uitmaakte. De Nederlander dacht aan een plaagstoot van Riis en hield de benen stil. In de slotfase probeerde de jonge Nederlander de achterstand te verkleinen. In werkelijkheid werd de kloof met Riis alleen maar groter. Zijn voorsprong schommelde tussen een halve en een hele minuut. Op de Maasboulevard in Maastricht had hij een marge van 46 seconden op de Italiaan Andrea Tafi, die de sprint won van de uitgedunde kopgroep. Zelfs ploegleider Walter Godefroot was stomverbaasd dat Riis vroegtijdig uit de kopgroep demarreerde. Hij vatte het eigenzinnige gedrag van zijn kopman humoristisch op. ,,Ge ziet hoe belangrijk een ploegleider is.'' Godefroot verwacht niet dat de krachtsinspanning van Riis - een lange solo op geaccidenteerd terrein - tot een terugval zal leiden. ,,We waren ervan overtuigd dat het zou regenen in Nederland, daar hebben we rekening mee gehouden. Bjarne kent zijn eigen lichaam het beste. Hij weet voor honderd procent wat goed voor hem is.'' Godefroot is de meest succesvolle ploegleider van de afgelopen twaalf maanden. Na de Tourzege van Riis, de tweede plaats van Jan Ullrich en de groene trui van Erik Zabel hebben de vedetten van Team Deutsche Telekom niets aan kwaliteit ingeboet. Zabel won Milaan-Sanremo, Riis won de Amstel Goldrace en Ullrich schijnt in alle rust perfect te trainen. De 23-jarige Duitser maakt volgende week zijn opwachting bij de Grote Prijs van Frankfurt. Gezien de kracht van Zabel, de vorm van Riis en het talent van Ullrich krijgt de ploeg van Godefroot in de komende Tour ongetwijfeld weer een favorietenrol toebedeeld.
|
NRC Webpagina's
28 APRIL 1997
|
Bovenkant pagina |