S P O R T
|
NIEUWSSELECTIE S c h a k e l s Boksen |
Boksen voor vrouwen, kinderen en bejaarden
Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
Morgen betreedt de 24-jarige De la Hoya de ring voor het wereldtitelgevecht tegen regerend kampioen Pernell Whitaker. Inzet van de confrontatie in het met 19.500 toeschouwers uitverkochte Thomas & Mack Center in Las Vegas is de kampioensbelt van de World Boxing Council (WBC) in het weltergewicht, de klasse tot 66,68 kilogram. De la Hoya geldt bij de bookmakers als de favoriet, Whitaker als de underdog. De bokscarrière van De la Hoya begon op zijn zevende. Vader Joe stuurde hem naar de nabijgelegen boksschool nadat zijn zoon op straat in elkaar was geslagen door leden van een jeugdbende. Hij moest zich leren verdedigen en honkbal vond vader De la Hoya te gevaarlijk voor zoonlief. Met de keuze voor het boksen hield de jongste telg bovendien een familietraditie in ere. Ook vader en grootvader De la Hoya waren ooit gevreesde boksers. De successen kwamen bijna als vanzelf. Op zijn dertiende behaalde de immigrantenzoon zijn eerste titel. In 228 partijen als amateur leed hij slechts vijf nederlagen. Als enige vertegenwoordiger van de omvangrijke Amerikaanse boksselectie slaagde De la Hoya erin bij de Olympische Spelen in Barcelona de Cubaanse hegemonie te doorbreken en een gouden medaille te winnen. Na afloop droeg hij zijn overwinning op aan zijn moeder die twee jaar eerder was overleden aan de gevolgen van borstkanker. ,,Tijdens de finale voelde ik de aanwezigheid van mijn moeder. Zij ontfermde zich over mijn lot'', zei hij naderhand. Na zijn olympische optreden koos The Golden Boy voor een profbestaan. Ook hier reeg hij de zeges ogenschijnlijk moeiteloos aaneen. Hij bokste 23 partijen, won er 20 op knock-out en behaalde drie wereldtitels in twee verschillende gewichtsklassen. Buiten de ring deed De la Hoya ook van zich spreken. Hij ontpopte zich als een charismatische verschijning die in veel opzichten niet beantwoordde aan het stereotype beeld van een houwdegen tussen de touwen. Met zijn bijna vrouwelijke gelaatstrekken werd hij een graag geziene gast bij tv-shows en dook hij op in de kolommen van bladen en kranten die zich gewoonlijk niet inlaten met boksers. Met zijn publieksvriendelijke voorkomen bewijst De la Hoya de bokssport, een duistere wereld bevolkt door al even duistere lieden, volgens velen een goede dienst. Promotor Bob Arum noemde zijn pupil onlangs zelfs ,,de redding van het boksen'' en vergeleek hem met twee illustere voorgangers, Mohammad Ali en Sugar Ray Leonard. Zelf beschouwt De la Hoya het als een belangrijke taak om de bokssport te ontdoen van het louche imago. ,,Ik wil kinderen, vrouwen en ouderen vermaken. Voor hen sta ik in de ring. Voor hen wil ik een legende worden.'' Tegenstander Whitaker, net als De la Hoya een olympisch kampioen (1984), maakte de afgelopen weken dankbaar gebruik van het imago van zijn tegenstander. Tijdens een van de vele persconferenties in de aanloop naar het titelgevecht richtte Sweet Pea een woord van dank tot de aanwezige verslaggevers. ,,Jullie hebben een mediafiguur van hem gemaakt en hem de status van bokser ontnomen. Zaterdag neem ik het van jullie over en zal ik mijn Oscar in de wacht slepen'', sprak de 33-jarige veteraan tot hilariteit van de aanwezigen. De la Hoya, wiens vermogen wordt geschat op een slordige vijftig miljoen gulden, werpt zich op als een weldoener. Afgelopen jaar investeerde hij bijna twee miljoen gulden in opvangtehuizen voor ontspoorde jongeren. Zo verrees in een van de vele suburbs van Los Angeles het Oscar de la Hoya Youth Center. Zijn engelengezicht prijkt daarnaast op billboards in de Amerikaanse steden. Met een innemende glimlach waarschuwt hij de bevolking voor de gevaren van alcohol en verkeer. Vorige week riep hij in een paginagrote advertentie in The Wall Street Journal de lezers op om zich edelmoedig te gedragen. Generosity changes lives. Was getekend: Oscar de la Hoya. Niet iedereen is ingenomen met hem. Critici menen dat zijn marktwaarde groter is dan zijn bokscapaciteiten. Binnen de Mexicaanse gemeenschap is De la Hoya een op zijn zachtst gezegd omstreden figuur. Voor sommigen geldt hij als een volksheld van dezelfde bloedgroep, anderen noemen hem een verrader. De la Hoya staat bekend als een fervent golfspeler en laat geregeld zijn gezicht zien in country clubs. Bovendien bokst hij niet zoals een Mexicaan betaamt, een man die tot bloedens toe zichzelf verdedigt. Voor het militante deel der Amerikaanse Mexicanen maken die factoren hem tot een blanke, iemand die weinig gemeen heeft met het lot van de omvangrijke Spaanstalige gemeenschap. Zelf zegt De la Hoya zijn afkomst nooit te zullen verloochenen. In zijn portefeuille draagt hij een souvenir uit het verleden met zich mee, een voedselbon die hem naar eigen zeggen dagelijks herinnert aan de miserabele omstandigheden waarin hij opgroeide. ,,Het houdt mijn voeten aan de grond en mijn hoofd op mijn schouders.'' Over drie jaar wil De la Hoya zijn profcarrière beëindigen. Het leven behelst meer dan tegenstanders knock-out slaan, zo verkondigde hij bij herhaling. ,,In mijn nieuwe leven woon ik op een eiland, ben ik getrouwd en speel ik golf in de zon'', vertelde hij onlangs. Maar het liefst zou hij willen terugkeren in de schoolbanken en vervolgens naam willen maken als architect. Ook een carrière als filmacteur sluit hij niet uit. ,,Acteren beschouw ik als een van mijn gaven'', zei hij vorig jaar. Waarschijnlijk speelt Oscar de la Hoya over een paar jaar de hoofdrol in een Hollywood-produktie over een kansarme jongen van Mexicaanse afkomst die vele tegenslagen en tegenstanders overwon.
|
NRC Webpagina's
11 APRIL 1997
|
Bovenkant pagina |