NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

Door FRITS ABRAHAMS
'Gepoort' is het woord.

Het geldt als de ultieme vernedering van een voetballer. Danny Blind overkwam het in de eerste helft tegen Juventus. Jugovic speelde hem de bal royaal tussen de benen door en ging ermee aan de haal, terwijl Blind als een gebroken zuil achterbleef. Het was symbolisch voor het lot van Ajax.

Johan Cruijff wreef het zout van zijn kritiek na afloop diep in de wonden - en terecht, want daar is hij sportcommentator voor. (Opmerkelijk en verheugend was ook de come-back van Willem Kieft als commentator na zijn mislukte avontuur bij Sport7 .) ,,Ajax kreeg het loon van de angst'', zei Cruijff, ,,het heeft heel slecht gespeeld.'' Spelverdeler Zidane kreeg te veel ruimte, Witschge nam geen intiatief, invaller Dani - Cruijffs favoriet - werd te defensief gebruikt. Was dat nou weer Cruijff contra Van Gaal, informeerde Kees Jansma bezorgd. Cruijff ging er niet op in. Waarom zou hij ook? Hij wordt betaald om zijn mening te geven, en dat begint hij gelukkig in steeds duidelijker taal te doen. Hij stelde enkele zaken aan de orde die ik graag aan Van Gaal had horen voorhouden, maar interviewer Tom Egberts gelooft het wel na een eerdere aanvaring met Van Gaal. Geen lastige vragen meer, de maestro zou wel eens opnieuw kunnen ontploffen.

De gouden jaren van Ajax lijken nu voorgoed voorbij (nou ja, voor deze eeuw), en dat zal wennen zijn: voor de verwende tv-kijker, maar ook voor Studio Sport dat zo trots was op die lange Champions League-avonden. Volgend seizoen krijgen we PSV en/of Feyenoord - niet écht een wenkend perspectief.

Omdat de avond tóch kapot was, en somberheid ook een aangenaam zeurend gevoel kan veroorzaken - je begint medelijden met jezelf te krijgen - , koos ik verder voor een uiterst trieste documentaire op BBC2. In de reportageserie Modern Times werden de problemen belicht van mannen die onder de druk van hun werk waren bezweken.

Leerzaam, heren.

Het betrof stuk voor stuk mannen met veel verantwoordelijkheidsgevoel die zich hadden stukgelopen op hun perfectionisme. Er was een winkelier bij, een arts, een staflid van de sociale dienst, een werknemer van British Gas. Harde, dynamische werkers die bereid waren zeventig uur en meer per week te werken. De dokter stond al om drie uur in de morgen op, als hij weekenddienst had ging hij helemaal niet meer naar bed.

Ze hebben het geweten - en vooral hun gezinnen. De dokter schoot zichzelf voor het hoofd, de man van de sociale dienst verdween naar onbekende oorden. ,,Hij is geen vader en geen grootvader meer, hij is een niemand geworden'', zei de vrouw van laatstgenoemde. Liever was ze als gescheiden vrouw of als weduwe achtergebleven, want nu hield ze er nog altijd rekening mee dat hij ooit zou terugkeren. Wat ze dan als eerste zou zeggen? ,,Where the hell have you been?''

Deze in de steek gelaten vrouw was volledig berooid achtergebleven. Wat miste ze het meest, werd haar gevraagd. ,,Het salaris'', zei ze, ,,en de kop thee op zondagmorgen - het is nu zó eenzaam.''

Eén man uit deze BBC-documentaire was een nieuw bestaan begonnen. Op Tobago, dat paradijselijke eiland uit de vakantiefolders. (Je ziet wel steeds datzelfde stukje strand, zodat ik me wel eens afvraag of er op Tobago nog veel meer te zien is.) Het beviel hem uitstekend. Hij was nu restauranteigenaar, en hij maakte zich niet meer zo druk. Hij nam het leven zoals het kwam. ,,Go with the flow'', zei hij.

Hoe zou je dat adequaat kunnen vertalen? Gaan met het bestaan? Droom met de stroom? De goede oplossing kunt u het best naar uzelf sturen.