S P O R T
|
NIEUWSSELECTIE S c h a k e l s Golf Arnold Palmer |
Golfmiljardair Palmer is terug
Door onze redacteur REMMELT OTTEN
Arnold Palmer won zijn laatste major (en zijn vierde Masters) in 1964, maar op de baan van Augusta National in de staat Georgia worden oud-kampioenen voor eeuwig uitgenodigd. En Palmer is verreweg de populairste golfer van de laatste veertig jaar. Hij kreeg in het ziekenhuis brieven of kaarten van alle nog levende Amerikaanse presidenten en van tienduizenden fans. Bij het oefenrondje dat hij gisteren speelde, was zijn gevolg bijna net zo groot als dat van de nieuwe ster, de 21-jarige Tiger Woods. Met een wit katoenen hoedje op zijn hoofd en een paarse polo om zijn buikje, gouden rolex om zijn pols, met contactlenzen en een gehoorapparaat, liep Palmer de volledige achttien holes. Op de twaalfde hole, een duivelse par-3 over Rae's Creek naar een smalle green, keerde zelfs iets van de oude magie terug. Hij had drie putts nodig gehad op de elfde hole. Terwijl de rest van de groep wat achterbleef, liep Palmer hoofdschuddend naar de afslag van de twaalfde, recht voor een tribune met drieduizend fans. Palmer kreeg een staande ovatie. ,,Goed dat je weer terug bent, Arnie'', riep een fan. Palmer trok zijn broek omhoog, pakte als eerste een stok uit zijn tas en maakte zich gereed. Het was doodstil. Hé, dacht Palmer, zijn ze bang dat ik mis sla? Halverwege de vlucht barstte het gejuich al los. De bal landde op één meter van de hole. ,,Het deed me denken aan, wat was het, 1962, al weer 35 jaar geleden. Aan mijn playoff met Gary Player en Dow Finsterwald. Toen sloeg ik de bal dichtbij met een ijzer-8 en maakte ik een birdie, nu weer.'' Het sprookje duurde niet lang. Op de dertiende hole bracht een droge tik hem terug in de werkelijkheid. Zijn afslag stuiterde via een boom in het water. Arnold Palmer speelde zijn eerste Masters in 1955. Hij was blut en moest elf dollar lenen om de camping te betalen. Hij werd gedeeld tiende en verdiende 696 dollar. Golf was in die dagen nog een kleine, elitaire sport en een golfprofessional had niet veel meer status dan een pool-biljarter. Palmer maakte van golf in Amerika een volkssport, zoals Babe Ruth dat deed met honkbal en Muhammad Ali met boksen. Palmer, geboren 10 september 1929, is de zoon van een onderhoudsman van een golfbaan in Latrobe, Pennsylvania. Hij mocht 's ochtends vroeg en 's avonds laat op de baan spelen, maar nooit het zwembad gebruiken of in het clubhuis komen. Hij twijfelde lang over een profloopbaan, werkte voor de kustwacht en verkocht verf. Pas op zijn 25ste werd hij amateurkampioen van de VS en durfde hij de gok te nemen. Hij was de juiste man op het juiste tijdstip. Amerika werd rijk en kreeg, in de buitenwijken, een welvarende middenklasse die wilde golfen en een held zocht. Palmer zag er goed uit, met brede schouders, de armen van een bouwvakker, een ontwapenende, scheve grijns op het gezicht en een sigaret bungelend in zijn mondhoek. Op foto's uit de jaren zestig lijkt hij het jongere broertje van Humphrey Bogart. Voor de deur van de negentiende hole wacht Lauren Bacall in een cabriolet. Bovendien speelde hij op een manier waarmee de 'weekend-golfer' zich kon identificeren. ,,Sla hard, ga de bal zoeken, en sla weer hard.'' Hij was de personificatie van het Amerikaanse motto: ,,Alles is mogelijk, als je maar hard genoeg je best doet.'' Hij sloeg door bomen, probeerde altijd de overkant van het water te halen en koos nooit de veilige route naar het vlaggetje. ,,Van golfers wordt verwacht dat ze toernooien winnen door fouten te vermijden'', schrijft Thomas Hauser in zijn biografie A Personal Journey. ,,Maar Palmer leek toernooien te winnen door de problemen op te zoeken en ze weer weg te werken.'' Hij was de eerste golfer die het publiek, dat gewoonlijk op één plek de spelers voorbij ziet trekken, de baan rond leidde. Arnie's Army was luidruchtig en desnoods onbeschoft tegen tegenstanders, vooral toen Jack 'vetzak' Nicklaus ten tonele verscheen om Palmer van zijn troon te stoten. Zijn leger was ook behulpzaam. Als een bal in het bos dreigde te verdwijnen, wilde die wel eens via een been van een fan terugstuiten op het korte gras. Meer nog dan door zijn golf (93 toernooizeges, waaronder 8 majors, vergelijkbaar met grand-slamtoernooien bij tennis) heeft Palmer zijn stempel gedrukt op de sportwereld door de manier waarop hij zijn zaken regelde. Hij is, wat betreft sponsor-inkomsten, dertig jaar lang de best verdienende sporter ter wereld geweest tot hij in 1991 werd afgelost door Michael Jordan. Hij verdient op zijn 67ste nog altijd dertig miljoen gulden per jaar, meer dan Rik Smits en Richard Krajicek, de twee best verdienende Nederlandse sporters, bij elkaar. Met de jonge advocaat Mark McCormack stond hij aan de basis van IMG ('IMGreedy'), nu het machtigste sport-managementbureau ter wereld, met als klanten onder meer de paus, Pete Sampras, Tiger Woods, en de NV Eredivisie. Kort na zijn eerste succes had hij zijn naam verbonden aan een keten autoverhuurbedrijven, een keten stomerijen, aan golfstokken en aan drie dozijn verschillende produkten. Hij bezit een chique baan in Florida en heeft, voor één miljoen dollar per stuk, overal ter wereld banen ontworpen. Zijn de tijden veranderd, werd Palmer gisteren op de persconferentie gevraagd. ,,Jazeker. Ik kreeg 5.000 dollar voor mijn eerste contract met Heinz tomatenketchup. Tiger Woods kreeg 50 miljoen dollar.'' Palmer zal er dit weekeinde, voor de laatste twee ronden (in Nederland alleen te zien op de BBC), niet bij zijn. Hij zal de cut, die in Augusta is bedacht om de oudjes te ontlasten, niet halen. Maar hij was er gisteren voor het diner der kampioenen, hij deelde advies uit aan de jonge deelnemers en nam, zoals hij altijd heeft gedaan, uitgebreid de tijd voor het uitdelen van handtekingen en grappen maken met zijn fans, zijn ,,vrienden''. ,,Golf is een sport met tradities. Wij zijn hier om die door te geven aan een volgende generatie.''
|
NRC Webpagina's
9 APRIL 1997
|
Bovenkant pagina |