NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur REMMELT OTTEN
ZAANDAM, 14 MAART. Als waterpolo voor haar een olympische sport zou zijn, was Ingrid Leyendekker een bekende Nederlander. Ze is pas 21 jaar, maar speelt al zes jaar voor het Nederlands team en is aanvoerster van landskampioen ZWV-Nereus. Waterpolo is van de weinige sporten waar de mannen wel en de vrouwen niet naar de Olympische Spelen mogen.

Gisteravond plaatste Leyendekker zich met haar ploeg voor de halve finales van het Europa-Cup toernooi, dat deze week in Zaandam wordt gespeeld. Nereus versloeg met groot gemak het tegenvallende Duitse Gronau 1910 met 15-3. Vanavond speelt de thuisploeg tegen het Italiaanse Orizzonte om de eerste plaats in de groep. Morgen zijn de halve finales, z ondag is de finale.

Leyendekker zat twee jaar geleden nog als toeschouwer op de tribunes in zwembad De Slag in Zaandam. Ze was lid van Alliance, een andere topclub uit de Zaanstreek. Pas toen haar team degradeerde, durfde ze de beslissing te nemen voor een overstap naar Nere us, dat fuseerde met de Zaanlandse Watervrienden. ,,Je wil toch graag Europa Cup spelen. Met publiek, met televisie. Dit is zo'n mooi toernooi, met sponsors en zoveel vrijwilligers.''

De Nederlandse vrouwen staan aan de wereldtop in het waterpolo. Op het WK worden ze eerste of tweede. Ook Nereus boekte al een aantal internationale successen. De ploeg won de Europa Cup eerder in 1989, 1995 en 1996. De afgelopen twee jaar was dat beide keren in de verlenging met een 'sudden-death'-doelpunt van Marjan op den Velde. De tegenstanders van toen, Orizzonte en Skif-Moskou, zijn ook dit keer de belangrijkste opponenten van Nereus. Leyendekker zal haar debuut van vorig jaar bij het toernooi in het Franse Nancy niet snel vergeten. In de Nederlandse competitie hoeft Nereus slechst zelden tot het uiterste te gaan. Maar in de Europa Cup wordt er door tegenstanders desnoods fysiek hard gespeeld. ,,Aan badpakken trekken, aan je armen hangen, trappen, knijpen en krabben. In de halve finale tegen de Italiaanse dames was mijn badpak finaal doormidden gescheurd. Ik liet dat goed zien aan de scheidsrechter. En een Franse fotograaf maakte een foto die de volgende dag natuurlijk groot in de krant stond.'' De mannen hebben altijd twee zwembroeken aan, maar Leyendekker zou het benauwd krijgen in twee badpakken. Tegenover de hardheid van de Italiaanse en de Russische vrouwen, die wel twee badpakken aan hebben, proberen de Nederlandse vrouwen een snel en beweeglijk spelletje uit te voeren. De ploegen van Hongarije en Duitsland werden eergisteren en gisteren stuk gespeeld met snelle uitvallen: van de doelvrouw in één keer een lange bal naar de vleugels en dan naar een vrije speelster voor het doel.

,,De andere landen houden Nederland altijd goed in de gaten'', zegt Leyendekker. ,,Er worden door de concurrentie ook altijd video-opnamen gemaakt van onze wedstrijden. Wij zijn technisch en tactisch heel goed. We moeten wel, want fysiek kunnen we de strijd niet winnen. De Italiaanse vrouwen trainen negen keer per week, zij zijn full-profs. Wij trainen vier keer per week en hebben allemaal een baan. Maar voor een wedstrijd van 45 minuten (vier keer zeven minuten zuivere speeltijd) is dat genoeg.''

Leyendekker roept tijdens de wedstrijd voortdurend aanwijzingen naar haar teamgenotes. Ze heeft vooraf ook analyses gemaakt van de andere ploegen en die op papier gezet voor de nieuwe coach, die vorige maand het roer overnam. ,,Orizzori heeft een goede midvoor, een goede doelvrouw en een goede schutter'', analyseert ze. ,,Dat hebben bijna alle andere ploegen. Ze spelen statisch, stemmen het spel af op de midvoor. Als de midvoor wordt uitgeschakeld, valt de rest van het team weg. Bij ons kan iedereen scoren.''

Als Nereus zich morgen voor de finale plaatst, krijgen de bemoedigende woorden van Anton Geesink wellicht een vervolg. ,,Een plek in het olympisch programma voor de dameswaterpoloërs is, zeker in theorie, zeker mogelijk'', schrijft IOC-lid Geesink in zijn voorwoord in het programmablad.

Leyendekker vindt het ,,heel jammer'' dat ze zich nog niet druk hoeft te maken over kwalificatie voor de Spelen in Sydney. Coach Simon Meijn vertelt dat er een lobby gaande is. Veel hangt af van geld. En er past niet veel reclame op een waterpolobadmuts. ,,Wij wilden deze week onze sponsor op de schouder zetten met tatoeages die twee weken blijven zitten. Dat mocht niet van de regels.''