R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE Televisie
|
O O G I N O O G :
Napraten over de O.J. Simpson-zaak
Door FRITS ABRAHAMS
Dat vertelde vannacht een van de advocaten van Fred Goldman, de vader van de vermoorde Ron Goldman, de vriend van Simpsons vrouw Nicole Brown. Het hele advocatenteam van vader Goldman was te gast in de talkshow van Lar ry King op CNN. Hun triomf is groot - ze hebben er alleen al voor Goldman een claim van twintig miljoen dollar uitgesleept - en dat wilden ze best weten. In tegenstelling tot de strafzaak speelde de civiele zaak tegen Simp son zich buiten het bereik van de tv-camera's af. Het had beter andersom kunnen zijn, geloof ik achteraf - althans, bezien vanuit het (uiteraard zeer beperkte) belang van de tv-kijker. Die strafzaak herinner ik me als een taaie aangelegenheid, die maar hoogst zelden de spanning bereikte van een goedgemaakte misdaadfilm. De 23 uur van de tv-serie Mur der one (vanavond eindelijk de ontknoping!) heb ik met aanzienlijk meer plezier gevolgd dan de vele uren Simpson. Maar de civiele zaak moet buitengewoon boeiend zijn geweest om de eenvoudige reden dat Simpson zich niet langer op zijn zwijgrecht kon beroepen. Hij werd als getuige urenlang verhoord door de advocaten van de andere partij. Dat is doorslaggevend geweest, vertelde Daniel Petrocelli, de leider van Goldmans advocatenteam, aan Larry King. Hem werd gevraagd of justitie in de strafzaak tekort was geschoten. Hij wilde dat niet bevestigen. Zijn team had bewijsmateriaal - vooral de foto's van Simpsons schoenen - waar over justitie niet kon beschikken, maar nog belangrijker was het voordeel dat Petrocelli en zijn mensen Simpson aan kruisverhoren konden onderwerpen. ,,Simpson versloeg zichzelf'', vertelde Petrocelli, ,,hij loog op elk belangrijk moment. We hebben hem met allerlei documenten geconfronteerd, en hij bleef liegen. De jury kón hem gewoon niet geloven. Sommige juryleden hebben later gezegd dat zijn schuld niet alleen boven redelijke twijfel verheven was, maar boven iedere twijfel.'' Een kijker vroeg Petrocelli of een overwegend zwarte jury Simp son óók aansprakelijk zou hebben gesteld. Petrocelli was er heilig van overtuigd. Hij wees erop dat de zwarte vrouw, die om een technische reden uit de jury werd gezet, óók in Simpsons schuld geloofde. Evenals een kleurling die in de jury mocht blijven zitten. Petrocelli: ,,Vergeet niet dat deze jury zich extreem grondig over de details heeft gebogen.'' Zo'n advocatenteam als dat van Petrocelli opereert bijna als een politiële of justitiële eenheid. Eén man had zich toegelegd op het fotobewijs, een tweede op de bloedsporen (''die waren even belangrijk als vingerafdrukken'') en een derde op het verhoren van de forensische experts. Ook voor hen stond er veel op het spel: hun carrière, de eer van hun firma. ,,Toen de beambte de uitspraak van de jury voorlas, hing er een intense, geladen stilte'', vertelde Petrocelli. ,,Eerst las ze de vraag voor: is hij verantwoordelijk? Toen zei ze: ja. Ik was totaal van de wereld, ik heb de rest niet meer gehoord. Iedereen huilde, Goldman, sommige juryleden.'' Petrocelli kwam nog met één 'psychologisch' detail dat de moeite van het overwegen waard is. ,,Als Simpson onschuldig was geweest'', stelde hij, ,,zou hij Ron Goldman hebben geprezen. Dan zou hij hem een held hebben genoemd omdat Goldman zijn vrouw, die zwaar aangevallen werd, te hulp was gekomen. Maar in plaats daarvan bespot Simpson Goldman.'' Vader Goldman heeft Simpson inmiddels intrekking van de schadeclaim beloofd in ruil voor een volledige schuldbekentenis. ,,Ik zal nooit misdaden toegeven die ik niet gepleegd heb'', reageerde Simpson. Wordt vervolgd, wordt vervolgd.
|
NRC Webpagina's
13 FEBRUARI 1997
|
Bovenkant pagina |