NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur REMMELT OTTEN
BOEKAREST, 10 FEBR. Jan Siemerink kreeg gisteren de revanche waar hij vrijdag om had gesmeekt. Hij overleefde drie matchpoints, een vierenhalf uur durende uitputtingsslag en de fluitconcerten van zesduizend fanatieke Roemeense tennisfans. En hij won met een score die niet op één regel past: 7-6 (8-6), 5-7, 6-7 (3-7), 7-6 (10-8) en 6-4.

Met zijn zege op Adrian Voinea maakte Siemerink gistermiddag de 2-1 achterstand ongedaan in de Davis-Cupwedstrijd tegen Roemenië, nadat zaterdagmiddag Paul Haarhuis en Jacco Eltingh het dubbelspel hadden gewonnen. Haarhuis voltrok vervolgens het vonnis door in de laatste wedstrijd over Andrei Pavel heen te walsen (6-3, 6-1 en 6-2). De verliezers van vrijdag werden de helden van zondag, en omgekeerd.

,,Het was een kwestie van overleven'', zei Siemerink, die vrijdag was gesneuveld tegen de onervaren Andrei Pavel. ,,En bij mij was het vandaag 'over mijn lijk'. Het is voor een buitenstaander bijna onmogelijk om zich voor te stellen hoe moeilijk ik het vrijdag had na mijn nederlaag. Ik bereid me altijd optimaal voor, op elke wedstrijd. En als het dan toch niet lukt om goed te spelen, is dat bijna niet te accepteren. Het maakt me gek, want ik heb geen excuus.''

Zo zwijgzaam en beteuterd als Siemerink vrijdagavond zijn verhaal deed, zo lijkwit schuifelde gisteravond de 22-jarige Adrian Voinea naar zijn persconferentie. Roemenië heeft lang moeten wachten op een grote tenniswedstrijd, op een nieuwe tennisheld. Ilie Nastase en Ion Tiriac waren een topteam in de jaren zeventig, toen Roemenië nog werd geregeerd door de dictator Ceausescu. In 1984, toen Nastase 38 jaar oud was, speelde Roemenië voor het laatst in de wereldgroep van het Davis-Cuptoernooi.

Na de revolutie in 1989, waarbij Ceausescu en zijn vrouw werden geëxecuteerd, vertrokken jonge Roemeense tennistalenten naar het buitenland, gedwongen door het gebrek aan faciliteiten. In Roemenië waren in de laatste twintig jaar alleen de rackets verbeterd. Voinea zocht zijn geluk in Italië, Pavel in Duitsland. Als eerste Roemeen sinds Nastase drong Voinea twee jaar geleden door tot de top-100 van de wereld door op Roland Garros de grote Boris Becker te verslaan.

Voinea, inmiddels op de voetballers Gica Popescu en George Hagi na de bekendste sportman van zijn land, was destijds bevreesd dat zijn landgenoten in de toekomst te veel van hem zouden verwachten. ,,Ze zien me nu als een andere Hagi, met een ander lichaam, met een ander gezicht'', zei hij in Parijs. ,,Ze zullen wel verbaasd zijn als ik terugkom en ik er nog steeds hetzelfde uitzie.''

De hooggespannen verwachting was gisteren af te lezen op de gezichten van de Roemeense fans. Al voor de wedstrijd begon waren alle zesduizend stoelen van het Palatul Sporturilor bezet. Maar de veiligheidsmannen bij de ingangen gedroegen zich minder nors dan ze er uit zagen, zodat al snel ook op de steile trappen van de sporthal geen tree meer vrij was. De zaal werd ieder uur warmer en rokeriger, de sfeer steeds feestelijker.

Maar Siemerink weigerde zich te schikken in de rol van feestvarken. Tot het einde van de tweede set speelde hij bij vlagen briljant. Bij 5-5 en breekpunt voor Voinea, waren de toeschouwers pas stil te krijgen na een officiële waarschuwing van de scheidsrechter wegens 'vijandelijk gedrag' en een toespraak van de omroeper. Vanaf dat moment zou iedere volgende 'vijandigheid' een strafpunt kosten. De onderbreking duurde minuten. Siemerink was zijn concentratie kwijt en verloor de set.

In de derde en vierde set kon Siemerink slechts met grote moeite in het spoor van Voinea blijven. En de tie-break van de vierde set werd een wedstrijd binnen een wedstrijd. Siemerink kwam met 2-0 achter, met 4-1 achter. Op het eerste matchpunt mocht Siemerink nog zelf serveren, maar bij 6-5 en later bij 8-7 zou één winnende service Voinea en Roemenië de winst bezorgen.

,,Je voelt niets meer, je denkt niet helder meer'', zei Siemerink later over de drie matchpoints. ,,Je weet alleen dat je niet mag missen. En je zoekt houvast bij de strategie die je van tevoren had uitgestippeld. Ik moest naar het net. Het tennis ontwikkelt zich zo snel - vooral de returns worden steeds beter - dat het steeds moeilijker wordt om consequent service-volley te spelen. Maar dat is mijn spel, mijn kracht. Daarmee sta ik 21ste op de ranglijst. En Voinea wist het niet af te maken.''

Voinea sloeg eerst een forehand uit en slaagde er bij zijn laatste kans wederom niet in om de aanstormende Siemerink te passeren. Voinea moest weer opnieuw beginnen, zijn hoofd legen. Maar hij voelde alleen nog maar de vermoeidheid en slaagde er niet in de gemiste matchpoints uit zijn hoofd te bannen.

Haarhuis had zich warm gelopen tijdens de vierde set. Hij had zaterdagavond op het officiële diner zijn tegenstander, Pavel, al even aangesproken. ,,Ik hoop dat we om de knikkers spelen.'' Haarhuis volgde de tie-break van de vierde set naast de baan, maar trok zich tijdens de vijfde set terug in de kleedkamer. Hij ging even liggen en werd, voor zijn gevoel drie seconden later, wakker geschud. ,,Je moet zo aan de bak.'' Hoeveel staat het, wilde Haarhuis weten. ,, Jan heeft gewonnen.'' Haarhuis keek op zijn horloge en bleek een half uur te hebben geslapen.

Nog nooit eerder had een Nederlandse Davis-Cupploeg een 2-0 achterstand weten weg te werken. Het succes van de huidige Nederlandse lichting talenten begon in 1993 met het mirakel van Vall D'Hebron. In Barcelona vochten Haarhuis en Mark Koevermans terug na een achterstand van 2-1. ,,Als we aan de rand van de afgrond staan, blijken we soms in staat tot hele mooie dingen'', zei Haarhuis. ,,Maar Spanje had natuurlijk wel een sterker team dan Roemenië.''

Bondscoach Stanley Franker was bovenal opgelucht dat hij zijn opvolger - oud-speler Michiel Schapers - volgend jaar niet opzadelt met een wedstrijd in de 'zône', maar met een plaats in de wereldgroep. Hij krijgt bovendien de kans in zijn afscheidsjaar eindelijk verder te reiken dan de kwartfinale, na drie nederlagen in 1993, 1994 en 1995. Tegenstander is dit keer de Verenigde Staten, het sterkste tennisland ter wereld.