NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur GUUS VAN HOLLAND
LAARNE, 7 FEBR. Aan de buitenkant ziet Krist Porte er gezond uit. Behalve een zenuwtrekje aan zijn linkeroog wijst niets op een traumatische ervaring. Soms geeft hij met een beweging van zijn rechterhand aan waar zijn gezicht beschadigd is geweest. De oogkas rond zijn rechteroog was gebarsten, zijn neus op drie plaatsen gebroken, zijn rechteroog gezwollen en gevuld met bloed, het netvlies geïrriteerd maar net niet beschadigd en in zijn hoofd donderde het als een onweer dat nooit meer voorbij zal gaan.

Zes weken na de zware klap van Gilles de Bilde zijn de wonden aan de buitenkant van zijn hoofd hersteld, maar aan de binnenkant duizelt en dondert het soms nog in alle hevigheid. Het gezichtsvermogen aan zijn rechteroog gaat vooruit: van twintig procent naar tachtig procent. Aanvankelijk werd gevreesd voor blindheid, maar de oogkas was niet verschoven en het netvlies niet beschadigd. Die tragiek is hem bespaard gebleven.

Afgelopen zondag ging Porte voor het eerst weer naar een wedstrijd van Eendracht Aalst, tegen zijn oude club AA Gent. Zaterdag had hij nog met hoofdpijn op de bank gelegen. ,,Maar ik wilde er weer eens bij zijn'', bekent hij. ,,Ik ben het stadion langs de achterkant binnengegaan om de drukte te vermijden. Langs dezelfde weg ben ik naar de kleedkamer gegaan om de jongens te feliciteren met hun overwinning en daarna weer snel naar huis gegaan. Ik was opgelucht, maar doodmoe. De dokter had me steeds gewaarschuwd de drukte uit de weg gegaan, maar ik wilde er weer bij zijn.''

De klap, de pijn, noch de naweeen hebben de belangrijkste plaats in zijn hoofd gekregen. Hij denkt vooral aan woensdag 19 februari. Dan moet Porte zich melden bij de oogspecialist. Dan weet hij of zijn gezichtsvermogen is verbeterd en hij zich kan gaan voorbereiden op een rentree op het voetbalveld. ,,Maar dan nog is de vraag of ik voldoende ben hersteld. Want zolang de hoofdpijn terugkeert is elke beweging er een te veel. Aan hardlopen hoef ik niet te beginnen. Dat schokt te veel.''

Of hij kwaad is op De Bilde? Nee, niet echt. ,,Hij heeft me gebeld om zijn excuses aan te bieden. Meestal liet manager Verschueren van Anderlecht wat van zich horen. Maar de laatste keer is al drie weken geleden. Ik ben alleen even kwaad geweest toen ik na de klap weer bij kennis kwam en zag dat De Bilde nog gewoon meevoetbalde met Anderlecht. Dat hij mij had mishandeld, dat behalve enkele spelers van Eendracht niemand zich druk over mij maakte, dat zelfs de scheidsrechter niets had gezien en dat De Bilde gewoon kon doorvoetballen en ik niet. Dat vond ik niet eerlijk.''

Porte kan zich de klap niet eens herinneren. ,,Anderlecht mocht een strafschop nemen. Zetterberg zou 'm nemen. De Bilde stond naast me en liep ineens achter me langs het strafschopgebied binnen. Ik trok hem aan z'n shirt, hij draaide zich om en sloeg. Verder weet ik niets meer. Maar hij moet verschrikkelijk hard hebben geslagen, anders breek ik niet zoveel. Vorige week ben ik naar VTM (Vlaams tv- station) geweest om de wedstrijd op beeldband te zien. Toen zag ik hoe hard hij sloeg, met de volle vuist. Ik zag dat ik in de wedstrijd maar één keer in de buurt van hem ben geweest. Revanche op mij was het niet. Ik weet wel dat De Bilde steeds werd uitgejouwd door Eendracht-supporters. Hij heeft bij Eendracht gespeeld, vandaar. Ik denk dat hij door die supporters overstuur is geraakt.''

Wat voor belang heeft hij er nog bij Bilde te achtervolgen? ,,Er is druk op mij uitgeoefend door mensen die mij opbelden en schreven, en door de pers om De Bilde slecht te maken, om hem de zwaarste straf te laten krijgen. Ik nam me voor me door niemand te laten beinvloeden. De Bilde heeft me aan de telefoon gezegd dat hij vond dat ik ook niet vrijuit was gegaan en dat ik dat moest toegeven. Ik heb hem geantwoord: 'Je wilt van het slachtoffer de dader maken.' Ik werd uitgenodigd voor het gala van de beste voetballer van België. Maar ik was niet in staat om te gaan. Ik zag op tv hoe De Bilde zijn excuses aanbood en zei dat hij niet wist wat hem had bezield om mij een klap te geven. Ik vond het erg voor hem, maar verder deed het mij niets.''

Porte werd bedolven onder reacties van mensen die hem verweten dat hij De Bilde had beschermd. De straf voor de Anderlecht-speler (schorsing tot 31 maart) werd te licht bevonden. ,,Het enige waaraan ik dacht was dat ik verliezen zal lijden. Premies van de wedstrijden en mogelijk zelfs afkeuring voor het voetbal. Wat moet ik dan? De schade zou op Anderlecht verhaald kunnen worden. Maar ik heb begrepen dat Anderlecht zich daaraan onttrekt en De Bilde wil laten opdraaien. Zeker nu hij naar PSV gaat. Hoeveel geld de schade bedraagt is afwachten. Ik ben nu 28 jaar. Toen ik 17 was ben ik van school gegaan om profvoetballer te worden bij AA Gent. Ik heb bij Antwerp gespeeld, een half jaar bij Eendracht, ik heb alle nationale elftallen doorlopen, behalve de Rode Duivels. Ik kan niets anders dan voetballen. Ja, ik kan trainer worden. Want voor trainer heb je in België nog geen diploma nodig.''

Sinds kort woont hij met zijn gezin in een nieuw huis in Laarne, een dorpje nabij Gent. Porte is er geboren en opgegroeid. De hele dag thuiszitten roept gemengde gevoelens op. ,,Een paar jaar geleden heb ik een jaar thuisgezeten na twee operaties aan de achillespezen. Gelukkig kan ik na die klap weer een beetje televisie kijken. Nu heb ik tijd voor de kinderen en mijn lief. Dat maakt het leven zeer draaglijk.''

Hij gooit een blok hout in de kachel en neemt zijn dochter op schoot. ,,Ze is weer een beetje gewend. Toen ik na vijf dagen uit het ziekenhuis kwam zat mijn gezicht helemaal in het gips. Ze wist niet wat er met mij gebeurd was, ze geloofde niet dat ik het was. Ze dook weg achter de bank, bang voor het monster. 's Avonds kwam ze uit bed om te kijken of het wel echt papa was.''

Krist Porte wil nog iets vertellen over Gilles de Bilde. ,,Zonder die affaire was hij nooit van Anderlecht naar PSV gegaan. De Bilde wordt er financieel rijker van, Anderlecht ook en PSV zal er ook van profiteren. Ik ben niet haatdragend. Maar ik zit hier wel thuis te wachten of ik ooit nog voetbal, terwijl de heren mooi weer spelen. Maar ik wil niet jammeren. Zo ben ik niet.''