U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e


Televisie

Films op tv

Radio

O O G   I N   O O G :
Willibrord Frequin, de kindervriend

Door Frits Abrahams
Bij RTL 4 waren ze op het lumineuze idee gekomen om een soortement jaaroverzicht te laten verzorgen door Willibrord Frequin: Het jaar van Willibrord. Ik veerde meteen juichend op uit mijn stoel, want waar Frequin is, daar wil ik ook zijn. Noem het zelfkastijding, noem het perversie, het kan me niet schelen - iedereen heeft recht op zijn eigen afwijking, zolang hij maar van anderen afblijft. Andere mensen houden van prachtige vergezichten en edelweiss, ik ben toevallig niet weg te slaan bij het onkruid van de mestvaalt. Ik kan het ook wel iets plechtiger formuleren: wie de mens wil leren kennen in al zijn verschijningsvormen, kan niet om het individu Frequin heen. Het bestaat, het heeft altijd bestaan en het zal blijven bestaan, al behoor ik niet tot de cultuurpessimisten die vinden dat er steeds meer exemplaren van lijken te komen: zó slecht is het nu ook weer niet met de mensheid gesteld.

Bij een vorige gelegenheid heb ik Frequin al eens 'een lynchjournalist' genoemd. Daarmee doelde ik op zijn gewoonte om bijvoorbeeld van ontucht verdachte mannen op straat met draaiende camera achterna te zitten en hun toe te schreeuwen: ,,Waarom verkracht u weerloze meisjes?''

Frequin poseert graag als kindervriend. Hij heeft dat gemeen met meer enge mannen uit de geschiedenis, maar die vergelijking ga ik niet verder invullen - ze zou hem kunnen vleien. Laat ik me beperken tot een analyse van de drie voorbeelden van kindvriendelijkheid, die Frequin van zichzelf probeerde te geven in de uitzending van gisteravond.

Eerst zagen we hem op straat de man achtervolgen die bekendstaat als 'de Porsche-piraat'. Deze man heeft twee kinderen doodgereden, is veroordeeld en inmiddels in hoger beroep gegaan. Voor Frequin was dat reden de man praktisch herkenbaar - zijn gezicht bleef vaag, maar zijn gestalte kwam volledig in beeld - te filmen en hem vragen toe te roepen als: ,,Waarom heb je nooit iets laten horen aan die mensen?'' en ,,Waarom ga je in hoger beroep?''

De man probeerde eerst geweldloos van Frequin af te komen, maar werd enigszins handtastelijk toen zijn belager om hem heen bleef cirkelen. ,,Je gaat me toch niet slaan?'' piepte Frequin. Hij had bijna zijn zin gekregen, maar gelukkig liet de man het bij enig duw- en trekwerk. Hoe graag was Frequin niet op de voorpagina van een RTL goedgezind ochtendblad terechtgekomen: ''Reporter gemolesteerd door Porsche-piraat.''

Voorbeeld twee. Een leraar uit Amersfoort kwam het afgelopen jaar in het nieuws omdat hij ontucht met schoolkinderen had gepleegd. Frequin belde hem op, camera en microfoon in de aanslag.

,,Hoe kon u die kinderen nu zó misbruiken?'' jammerde Frequin. ,,Ze hebben u moeten bevredigen...dat is toch niet fris? Het is toch gewoon walgelijk wat u gedaan heeft? U heeft gestudeerd, dan weet u toch dat u zich niet moet laten bevredigen door kinderen? Dat doe je toch niet als volwassen man? Dan bescherm je toch die kinderen? Heeft u er nu spijt van?''

Zo ging het maar door. De man was nog zo naïef om op de 'vragen' in te gaan, maar daar was Frequin uiteraard absoluut niet in geïnteresseerd. Hij wilde alleen maar zijn eigen morele superioriteit aantonen, en een alibi hebben om over seksuele aberraties te kunnen praten, opdat de RLT-kijkers op een brave manier aan hun gerief konden komen.

Het was nog maar het voorspel, want opeens zagen we Frequin op bezoek bij twee weeskinderen, die na de dood van hun ouders door hun grootouders moesten worden opgevoed. Frequin vond het allemaal zó zielig dat hij opa en oma met een RTL-cheque stante pede op wintervakantie stuurde en de opvoeding van de kinderen voor een weekje overnam.

Daar zagen we hem ontbijten met de onschuldige bloedjes, die eerst van hun ouders en nu ook nog van hun grootouders beroofd waren. Ze kregen er oom Willibrord voor terug - inclusief cameraploeg. Hun nieuwe suikeroom boog zich vertrouwelijk naar hen over, het was tijd voor een goed gesprek waar ook de rest van het land van kon meegenieten. ,,Waar zijn papa en mama nu?'' vroeg hij. ,,Mis je ze wel eens?'' ,,Soms ga ik huilen'', zei een van de kinderen. Helaas deed zij het niet in beeld.

Kinderen (en grootouders) van Nederland! Als jullie iets aannemen van vreemde mannen, vraag dan eerst of ze voor RTL 4 werken. In dat geval moet ik het jullie ernstig afraden.

T V   V O O R A F :


Hilarische serie over kleurloos Katootje

DOOR JUDITH EISELIN
'Rust, Reinheid en Regelmaat,' verordent Nelly Frijda als burgemeester Korstjes in de nieuwe jeugdserie van de Avro Mijn Franse tante Gazeuse. In haar dorpje Droogbaak organiseert ze een netheidswedstrijd. De burger die het braafst zijn stoepje schrobt, wint een trofee en een bezoek van de koningin. Met een kroontje op komt Frijda testen hoe haar onderdanen het er af zouden brengen als ze de wedstrijd winnen. Ze laat 'de koninklijke roerselen' verrichten (in haar kopje thee). 'Alstublieft Majescheit, ehh... Saaiemeid,' stottert Hanneke Riemer als de oerhollandse moeder van de serie, die zo graag deodorant van 'Ief Rogger' zou willen hebben zoals haar wereldse zus Gazeuse.

De hilarische serie is geschreven door Burny en Tamara Bos en geregisseerd door Ben Sombogaart en Joram Lürsen. Dankzij acteurs als Frijda, maar ook Walter Crommelin, Loes Luca en Joop van Zijl spat de meligheid onderhoudend van het scherm. Op zich is het verhaal voorspelbaar. We zien wat de achtjarige Katootje (Afroditi Piteni Bijker) beschrijft in haar dagboek. Haar vader delft steeds bijna het onderspit in de netheidswedstrijd tegen de buurman, door de onvoorziene komst van tante Gazeuse (Caroline van Gastel) en haar Franse minnaar O.J. (Boris de Bournonville), een waanzinnige uitvinder.

De serie, met als decor een tijdloze nieuwbouwwijk, doet denken aan een strip.

Katootje is een wat kleurloos meisje, archetypisch met haar grote bruine ogen en twee staartjes aan weerszijden van haar hoofd. Net als Asterix, Suske en Wiske en Kuifje is ze saai ter meerdere eer en glorie van de haar omringende karikaturen. Een groot deel van de serie is vanaf haar ooghoogte gefilmd. Dan schuiven er volwassen rompen door het beeld en zien we de strak gespannen kaak van haar vader van onder af. Eens per aflevering laat Katootje haar fantasie de vrije loop, wat af en toe verwarrend veel op een flash-back lijkt. Ook voor volwassenen is de serie om te lachen. Loes Luca is als vroedvrouw met haar tijd meegegaan. Ze heeft een antwoordapperaat: 'Is het vruchtwater bloemkoolwit, draai dan een 1.' Ze mompelt dat er even gepraat moet worden over uitscheuren en bezingt in een lied de 'gevulde doos', die elk mensenkind nodig heeft: 'Een blije doos, vol heerlijke spulletjes, speentjes en prulletjes, luiertjes ha-ha-ha.'

Mijn Franse tante Gazeuse. Vanaf morgen. Ned.1, 17.34-18.11u.

NRC Webpagina's
20 DECEMBER 1996


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)