NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze correspondent
WASHINGTON, 2O DEC. De Amerikaanse televisie-industrie zal vanaf begin volgend jaar bij al haar programma's, behalve nieuws en sport, aangeven voor welke leeftijdsgroep ze geschikt zijn. De bijzonderheden van de classificatie werden gisteren in Washington gepresenteerd.

De leeftijdscodering is bedoeld om ouders te helpen die niet willen dat hun kinderen programma's zien met seks, geweld of grove taal. President Clinton, die de televisie-industrie begin dit jaar had aangezet tot ontwikkeling van zo'n systeem, noemde het gisteren ,,een belangrijke stap voorwaarts''. Maar een groep politici, ouders en opvoedkundigen presenteerde gisteren meteen al een alternatief plan, omdat ze vinden dat de leeftijdsaanduiding vaag is en niet ver genoeg gaat. Clinton zei gisteren echter dat het voorstel van de televisiewereld de kans moet krijgen zich te bewijzen.

De industrie zal de programma's, zo'n 2.000 per dag, zelf beoordelen. Er zullen zes categorieën van programma's zijn, vergelijkbaar met de manier waarop bioscoopfilms worden ingedeeld naar geschiktheid voor kinderen. Elke categorie wordt aangeduid met een lettercombinatie, die tijdens de eerste vijftien seconden van elk tv- programma in de linkerbovenhoek van het scherm verschijnt. De bedoeling is dat tv-gidsen en kranten de aanduiding ook in hun programmalijsten vermelden. Programma's in de categorie TV-Y (Y van het Engelse woord young, jong), zijn geschikt voor alle kinderen en vooral bedoeld voor kinderen van twee tot zes jaar. TV- Y7 is voor kinderen van zeven jaar of ouder. TV-G is voor een algemeen publiek (G van general), niet speciaal voor kinderen. Programma's met de vermelding TV-PG kunnen kinderen beter samen met een ouder zien (PG staat voor parental guidance, ouderlijk toezicht). TV-14 is bedoeld als een ernstige waarschuwing dat het programma niet voor kinderen onder de 14 geschikt is, terwijl TV-M vanwege het geweld en openhartigheid over seks slechts voor volwassenen bedoeld is (M staat voor mature, rijp).

De indeling loopt vooruit op de invoering van de zogenoemde V- chip. Dat is een speciale schakeling die programma's elektronisch herkent. De V-chip, die op zijn vroegst in 1998 in nieuwe Amerikaanse televisietoestellen wordt ingebouwd, maakt het mogelijk alle programma's van een bepaalde categorie naar keuze te blokkeren.

De tegenstanders van het systeem dat de televisie-industrie heeft gepresenteerd zouden liever zien dat de aanduidingen iets zeggen over de inhoud van de programma's. Zo zouden er volgens hen drie hoofdgroepen moeten zijn: S, V en L, voor programma's met respectievelijk seks, geweld (violence) en grove taal (language). Cijfertjes zouden dan de gradatie kunnen aangeven. S2V5 zou ouders bijvoorbeeld vertellen dat het programma in kwestie een beetje seks bevat en veel geweld.

Jack Valenti, de zegsman van de filmindustrie die in deze kwestie de hele televisie-industrie vertegenwoordigt, noemt dat systeem te onduidelijk en bovendien onuitvoerbaar. Op de achtergrond speelt bovendien dat de industrie beducht is dat niet alleen kijkers maar ook adverteerders kunnen schrikken van de expliciete aanduidingen over het gewelddadige of seksuele gehalte van programma's. Slechts weinig van de populaire sitcoms die nu bijvoorbeeld worden utgezonden om acht uur 's avonds, vanouds het familieuurtje, zouden vanwege de talloze seksuele toespelingen ontkomen aan de uit commerciële overwegingen gevreesde S.