NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Zoals veel bijna vergeten malligheid uit de jaren zeventig, maakt nu ook het genre van de rampenfilm zijn onverwachte rentree. De destijds uiterst succesvolle, maar snel versleten formule schreef voor dat een bont gezelschap van elkaar onbekende burgers (een gesoigneerd ouder echtpaar, een hippiemeisje, een stel criminelen, een hanige zakenman, een geboren leider) door het toeval wordt samengebracht in een catastrofale situatie: een vliegtuig in nood, een haperende lift, een wolkenkrabber in vlammen, een gijzeling of, in het geval van de moderne variant Daylight, een New-Yorkse verkeerstunnel tijdens het spitsuur, die na een gifbrand instort.

De aanvankelijke irritaties, botsende temperamenten en subculturen en andere ongemakken dienen slechts als opmaat voor de heroïsche ontknoping, waarin enkelen alsnog het leven laten, maar anderen door eendrachtige samenwerking boven het menselijk tekort uitgroeien. De leidersfiguur in de tunnel is niemand minder dan Sylvester Stallone, als een eerder ontslagen chef van het reddingsteam, die de gelegenheid aangrijpt om zich te revancheren voor vroegere fouten. Stallone is dus dit keer geen supermens, maar een held uit de arbeidersklasse, met angsten en tekortkomingen, en desondanks met het leeuwenhart op de goede plaats.

De door Rob Cohen (Dragonheart) met panache geregisseerde formulefilm biedt weinig verrassingen, behalve de ouderwetse snit. Het doet goed weer eens zo'n ambachtelijk doortimmerd stuk onzin in de bioscoop aan te treffen, waarin de geijkte explosies, overstromingen en vuurzeeën ten dienste staan van heldendom op menselijke schaal. In de bijrollen duiken niet alleen Sylvester Stallone's zoon Sage en de stoere Viggo Mortensen op, maar ook de frêle Claire Bloom, die in 1952 debuteerde als jonge ballerina in Chaplins Limelight.