K U N S T
|
NIEUWSSELECTIE
|
In 64 theaters. Sadisme de norm in Davis-vehikel
Door PIETER STEINZ
Net als het briljante Amateur van Hal Hartley draait The Long Kiss Goodnight om een aimabele amnesie-patiënt die een verschrikkelijk verleden blijkt te hebben. Samantha Caine (Davis) spoelde acht jaar geleden zonder herinneringen aan in New England en woont sindsdien als modelmoeder samen met haar vriend en dochtertje in een vriendelijk dorpje. Als ze op een kwade kerstdag in haar huis wordt aangevallen door een eenogige moordenaar met een draagbaar mortier - een scène die even bezopen is als hij klinkt - besluit ze dat het tijd wordt haar verleden uit te pluizen. Met hulp van een tweederangs privédetective (Samuel L.Jackson) ontdekt Samantha haar ware identiteit en wordt ze beetje bij beetje weer de huurmoordenares in dienst van CIA die ze ooit was. En passant wordt ze geconfronteerd met een terroristisch complot van haar oude vijanden (en vrienden) dat niet alleen de dood van haar en haar dochtertje zou betekenen, maar ook van enkele duizenden nietsvermoedende burgers. Het voor vier miljoen dollar gekochte scenario van Shane Black (Lethal Weapon) mikt behalve op flauwe grappen en harde actie (explosies, schietpartijen, reutelende doden) ook op het conflict tussen de moederlijke en de moordzuchtige kant van Samantha. Weinig subtiel en al helemaal niet overtuigend; anders dan bij James Bond word je geen moment verleid je onder te dompelen in de onzin die je wordt voorgeschoteld. The Long Kiss Goodnight is pornografie in de letterlijke zin van het woord: een film vol gratuit geweld, goedkope effecten en voyeuristische scènes. Ik ben niet gauw geneigd een moreel oordeel over een film te vellen, maar de manier waarop in The Long Kiss Goodnight sadisme tot norm wordt verheven, is weerzinwekkend. Renny Harlin zou je een beroepsverbod toewensen; Geena Davis een scheiding, en een regisseur die haar tragikomische talenten op waarde schat.
|
NRC Webpagina's
11 DECEMBER 1996
|
Bovenkant pagina |