NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

DOOR FRITS ABRAHAMS
'De eerste zender die zijn eigen jaaroverzicht niet haalt', zei Koos Postema gisteren met bittere zelfspot. Een goede grap die niet kon verhelen dat Sport7 zelfs van haar laatste uitzenddag weinig bijzonders maakte. Wat was er nou tegen een dagje zelfreflectie geweest, vol verhalen hoe het was geweest, hoe het geweest had kunnen zijn en waarom dat niet gelukt was?

In plaats daarvan maakte Sport7 juist op deze laatste dag ten overvloede duidelijk dat het als 'nationale sportzender' altijd een doodgeboren kindje is geweest. We kregen oeverloze uitzendingen te zien van wedstrijden waarin niets belangrijks op het spel stond: De Graafschap - Feyenoord en een tennisfinale in München.

Op slechts twee momenten werd uitgebreider stilgestaan bij het nu afgesloten verleden van de zender: in het ochtendlijke discussieprogramma De tafel van 7 en in een interview van Koos Postema met president-directeur Jan Timmer van Sport7. Ik vermoed dat Timmer dat discussieprogramma 's morgens niet gezien heeft, anders zou hem de lust wel zijn vergaan om zelf nog op te draven.

Presentator Rik Zaal gewaagde van een spreekverbod voor 'alle medewerkers' en liet ons de onttakelde burelen zien, waar allerlei spullen, tot aan de design-asbakken toe, waren weggehaald uit angst dat rancuneuze medewerkers aan het plunderen zouden slaan. Aan dat spreekverbod liet Zaal zich in de daaropvolgende discussie - met Jan Mulder, Sport7-medewerker Theo van Gogh en media-adviseur Bob Smits - weinig gelegen liggen. Zo vroeg hij zich af of ''mensen als Timmer niet de bak in moeten worden geworpen wegens economische delicten''. ,,Dat die patjepeeër een wereldconcern heeft geleid'', verzuchtte Van Gogh.

Koos Postema pakte het heel wat voorzichtiger aan in zijn interview met Timmer. Slechts af en toe was hij de vertolker van de ongetwijfeld laaiende woede die de zo plotseling in de steek gelaten Sport7-medewerkers moeten hebben gevoeld. Zaterdagavond was daar al iets van gebleken, toen Frits Barend aan het einde van De ballen sarcastisch ''al die kijkers die nooit hadden willen kijken'' bedankte. Hij werd omringd door medewerkers die daarop pesterig hun middelvinger in de lucht staken.

Postema vroeg Timmer of hij het verdriet en de woede van de 250 ontslagen medewerkers kon begrijpen. Het antwoord was dermate leerzaam dat ik het integraal afdruk. Timmer: ,,Die begrijp ik, ik hoop alleen dat die woede zich niet alleen richt op de aandeelhouders, ik denk dat die woede zich moet richten op misschien collega's uit de media, van wie ze ook niet altijd een eerlijke kans hebben gekregen, en op een groot aantal andere instanties die aan de meningsvorming hebben bijgedragen, en ten slotte is het natuurlijk zo dat als je in een commerciële organisatie werkt, en daar moeten we in Nederland nog aan wennen...in Amerika zou er ook wel woede zijn, maar op een andere manier, in Amerika gaat men er nooit van uit dat een initiatief dat gefaald heeft door dik en dun wordt voortgezet.''

Anders gezegd: niet zeuren jongens, pech gehad. Wat opviel was dat Timmer geen moment persoonlijk het boetekleed aantrok. ,,Als BV Voetbal Nederland hebben we het met z'n allen slecht gedaan'', vond hij. Ik heb het, als voetballiefhebber en 'collega uit de media', schuldbewust genoteerd. Verder was in de ogen van Timmer vooral de KNVB de grote schuldige. En de onderhandelaars van Sport7, vroeg Postema schroomvallig, hadden die dan geen fouten gemaakt? Ach, zei Timmer, laten we nou niet met de beschuldigende vinger gaan wijzen. Wél had hij zichzelf in het begin van het gesprek terloops gedisculpeerd door erop te wijzen dat hij, in verband met een hernia-operatie, zich pas sinds enkele weken aan Sport7 had kunnen wijden.

Geen woord van Timmer over de fundamentele fouten van Sport7 en haar aandeelhouders: de krankzinnige overschatting van het produkt voetbal als hoofdleverancier voor een hele zender; de veel te royale doorverkoop van rechten aan de NOS; de van meet af aan matige programmering buiten de live-uitzendingen.

Ik moest de afgelopen dagen nog even terugdenken aan Ruud Hendriks, de ook zo optimistische interim-directeur van Sport7, die na de bliksemstart al op 1 oktober terugkeerde naar Endemol met de, achteraf, legendarische woorden: ,,Ik kwam vandaag tot de ontdekking dat ik niets meer te doen had.''

T V   V O O R A F :

DOOR HENK VAN GELDER
Eén vaste locatie - een hotelkamer, een flat, een straat - was tot dusver de noemer waaronder de NPS eenakters van uiteenlopende schrijvers en regisseurs presenteerde. In de nieuwe reeks Novellen, die vanavond begint, ontbreekt zo'n samenbindende factor. Het gaat nu alleen nog om het verwezenlijken van ,,de droom van een jong schrijftalent, gerealiseerd door een regisseur die affiniteit heeft met het onderwerp en de stijl van vertellen''. En dus is het resultaat nog gevarieerder.

De eerste aflevering, Hollandse Held, is meteen al het werk van een intrigerende combinatie: een script van toneelauteur Don Duyns, geregisseerd door de jonge cineast Robert Jan Westdijk wiens Zusje de filmsensatie van het afgelopen jaar was. De hoofdpersoon is een nu compleet aan lager wal geraakte popzanger van weleer (tot in alle finesses uitgebeeld door de voormalige hit-vocalist Johnny Lion), die in een angstige black-out wordt geconfronteerd met zijn beste vriend van toen. Het filmpje oogt vooral als een amusante stijloefening, waarin 's mans verloedering vet wordt aangezet en de flashbacks uit de jaren zeventig doen denken aan een pastiche uit Kreatief met kurk. En het aardigste is, dat nooit helemaal duidelijk wordt wat slechts een koortsige droom is en wat er in werkelijkheid gebeurt.De aflevering van volgende week, het door Simone van Dusseldorp geschreven en geregisseerde Erwt, is daarentegen pure psychologische werkelijkheid, al klampt de puberdochter zich in extreme mate vast aan de herinnering van haar overleden moeder. In de rest van de reeks zijn nog verhalen te zien van Arthur Japin, Paul Feld, Rob de Graaf, Mathijs Geijskes, Kristien Hemmerechts en Ritsaert ten Cate. Uit wat ik ervan heb gezien, wordt duidelijk dat in veel van die filmpjes de werkelijkheid een bezienswaardige draai krijgt - en ook, dat het voor veel van de auteurs kennelijk lastig is geweest voor hun fantasietje een bevredigende afronding te vinden.

Novellen: Hollandse Held, Ned.3, 20.29-20.58u.