NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze correspondent JUURD EIJSVOOGEL
WASHINGTON, 2 DEC. In de nasleep van de presidentsverkiezingen zijn de Amerikaanse media schoorvoetend aan enig zelfonderzoek begonnen. Ondanks de vele krantenkolommen en televisie-uren die ze de afgelopen maanden aan de verkiezingscampagne hebben besteed, blijken ze toch een aantal belangrijke verhalen gemist te hebben. Vooral president Clinton heeft daarvan geprofiteerd, stellen critici van de kwaliteitspers.

Pas in de laatste paar weken voor de verkiezingen ,,ontdekten'' de media de wel erg nauwe banden tussen president Clinton en een aantal Aziatische geldschieters. De verhalen over illegale en verdachte donaties kregen toen opeens veel aandacht, en nog steeds brengen journalisten iedere week nieuwe gegevens aan het licht. Maar sommige kranten blijken al een jaar of langer in grote lijnen van de kwestie op de hoogte te zijn geweest. Een verslaggever van The New York Times onderzocht de zogenoemde Indonesische connectie vorig jaar al.

Hij voerde zelfs een gesprek met John Huang, de voormalige functionaris van het Indonesische Lippo Concern die een post op het ministerie van Handel bekleedde, vervolgens een belangrijke fondsenwerver voor de Democratische Partij werd en die nu in het middelpunt van het schandaal staat. Tot een artikel kwam het toen echter niet.

Een journalist van The Los Angeles Times, de krant die in oktober het voortouw nam met publicaties over de affaire van de campagnegelden, schreef zowel in 1993 als in 1994 al artikelen over de kwestie, maar zijn stukken haalden de krant niet. Zijn eindredacteuren oordeelden dat de schijn van onregelmatigheden onvoldoende basis was voor een artikel.

Net als The New York Times besloot de krant niet over de Indonesische banden van president Clinton en de Democratische partij te publiceren, zolang niet kon worden aangetoond dat er iets onwettigs was voorgevallen. Zou men dezelfde voorzichtigheid hebben gehad als het om een Republikeinse president ging, vragen commentatoren zich nu af.

Inmiddels heeft de pers de aanvankelijke terughoudendheid laten varen. Zonder schroom publiceren de kranten nu verhalen over geldschieters die zakelijke relaties mee uit eten namen in de kantine van het Witte Huis, of voor hen ontmoetingen regelden met de president.

Ook als er niets illegaals is gebeurd is het interessant te lezen hoe een van de grootste Chinese bierbrouwers de Clintons te spreken krijgt en zich in het Witte Huis kan laten fotograferen met een paar blikjes van het bier dat hij in de VS op de markt wil laten brengen.