S P O R T
|
NIEUWSSELECTIE S c h a k e l s Feyenoord Fan Page Fc Groningen |
Koeman wint en Koeman verliest
Door Ward op den Brouw
Boven, in de ruimte waar sponsoren, bestuursleden en Groningse celebrities als Jacques d'Ancona en commissaris van de koningin Hans Alders voor de aftrap een kop koffie drinken, hoort Martin Koeman steeds dezelfde vraag. ,,Ben je gespannen?'' Gespeelde verbazing op zijn. ,,Ik? Nee hoor.'' De loyaliteit van Koeman senior ligt ook vandaag ,,honderd procent'' bij FC Groningen, ook nu Ronald met Feyenoord op bezoek is. Daarover bestaat geen misverstand. Sinds 1981 troffen Ronald en Erwin elkaar in acht competitieduels en eenmaal in de strijd om de Europese Supercup. Dat was in 1989, toen Ronald furore maakte bij PSV en Erwin zijn enige buitenlandse avontuur beleefde bij KV Mechelen. Bij het merendeel van die wedstrijden ontbrak vader Koeman op de tribune. ,,Ik ging er met opzet niet heen. Je zit altijd tussen mensen die voor de één of voor de ander zijn, allemaal commentaar hebben. Daar kan ik niet zo goed tegen. Al het mooie en het slechte in mensen komt dan naar boven. Ik hoop steeds dat ze allebei een goede wedstrijd spelen, maar meestal is er één die wint en één die verliest. Daar ben ik liever niet bij.'' Voor FC Groningen-Feyenoord, de laatste Koeman versus Koeman, maakt Martin een uitzondering. ,,Toch een speciale dag.'' Slechts één profseizoen brachten Erwin (35) en Ronald Koeman (33) samen door in het Oosterpark. Erwin had al bij PSV gespeeld, vertrok in 1985 voor vijf seizoenen naar Mechelen, kwam opnieuw voor PSV uit en zit nu voor het derde achtereenvolgende jaar bij Groningen. Ronald verruilde Groningen in 1983 voor Ajax, ging in '86 naar PSV en drie jaar later naar Barcelona. Dat Ronald vorig jaar voor Feyenoord en niet voor Groningen koos, heeft Martin Koeman hem nooit kwalijk genomen. ,,Zijn eigen keuze.'' Hij had beide jongens graag nog één keer samen bij FC Groningen aan het werk gezien, maar als dat onderwerp ter sprake komt, drukt hij zich voorzichtig uit. ,,Mensen vroegen aan mij of ik er niet voor kon zorgen dat hij naar Groningen kwam.'' Ronald koos voor Feyenoord, een beslissing die veel Groningers hem niet in dank afnamen. De vedette werd het mikpunt van hoon. Dat was voor de familie Koeman geen prettige tijd. Ook gistermiddag werd Ronald als aanvoerder van Feyenoord regelmatig door het Groningse publiek uitgefloten. De laatste keer dat Martin Koeman de huidige nummers vier tegenover elkaar zag, was ruim tien jaar geleden, toen Groningen (Erwin) tegen Ajax (Ronald) speelde. De meeste duels bekeek hij op televisie. Toen Ronald en Erwin in 1988 met het Nederlands elftal Europees kampioen werden, zat Martin niet in München, maar in een tv-studio. ,,Ik zit liever voor de televisie dan in het stadion. Je kunt de wedstrijd op tv beter zien en bovendien hebben die jongens voor en na de wedstrijd al zoveel verplichtingen. Dan komt het niet uit om eens even rustig met ze te praten.'' Martin kijkt zijn echtgenote Wies aan. ,,Na een interland in Rotterdam hebben we eens een uur staan wachten en toen Ronald eindelijk kwam, stond de motor van de bus al te draaien. Dan kun je nog een minuutje met elkaar praten. Dat is niks.'' Achteraf heeft Martin spijt dat hij één wedstrijd niet bezocht: de finale om de Europa Cup I die Barcelona in 1992 op Wembley tegen Sampdoria speelde. Ronald scoorde het enige doelpunt. ,,Ik kreeg voor veel wedstrijden uitnodigingen. Maar het is zo'n gedoe. Je werk schiet er bij in, je bent veel tijd kwijt. Ik ben ook heel nuchter, misschien te nuchter. Als ik zie hoe idolaat sommige vaders en schoonvaders zijn. Die willen overal bij zijn.'' Op de tribune is Martin Koeman geen schreeuwer, zoals hij ook nooit een luidruchtige vader is geweest toen Erwin en Ronald nog bij de jeugd voetbalden. ,,Ik geniet heel intens.'' Dat doet hij al sinds ze twaalf, dertien jaar waren. ,,Toen zag ik dat het goeie voetballers zouden worden. Ik dacht: ik moet me heel sterk vergissen wil dit nog misgaan. Dat er bij allebei een goeie kop op zat, wist ik meteen al.'' Erwin was zestien toen hij zijn debuut in het eerste van FC Groningen maakte, Ronald zeventien, uitgerekend in een thuiswedstrijd tegen Feyenoord. Martin Koeman is zichtbaar trots bij de constatering dat Erwin en Ronald in al die jaren steeds dezelfde jongens zijn gebleven. ,,De grootste pluim die je ze kunt geven.'' Kapsones zijn beide broers, geboren in Zaandam en getogen in Groningen, vreemd. Nooit liepen ze naast hun voetbalschoenen. Ook de nieuwe generatie Koeman heeft liefde voor de bal. ,,Het zoontje van Erwin voetbalt aardig, houdt zich tussen oudere jongens goed staande'', zegt Martin. ,,De oudste van Ronald speelt bij een Belgische club, die zie ik natuurlijk niet zo vaak.'' In zijn woonplaats Purmerend was de grootvader van Ronald en Erwin al een verdienstelijk voetballer, vertelt Martin. ,,Hij was linksbenig, hetzelfde type voetballer als Erwin. Maar voor mijn vader stond niet voetbal, maar het werk in de slagerij centraal, tachtig, negentig uur in de week.'' Bijna lyrisch is Martin Koeman als het spel van Ronald ter sprake komt, de zoon in wie hij het meest van zichzelf als voetballer herkent. ,,Ik geniet van zijn slimme spel. Het ziet er zo makkelijk uit. Deze jongen ziet ook alles; of ie 'm lang of kort moet spelen.'' Martin roemt Ronalds inzicht, zijn traptechniek, zijn snelheid van handelen. ,,Tien jaar geleden riepen ze al dat hij trager werd. Ik heb me daar altijd enorm aan gestoord. Ik kan best tegen kritiek, maar dan moet het wel gefundeerd zijn.'' In Nederland is er te weinig waardering geweest voor Ronald, vindt Martin. ,,Ik verbaas me er over dat hij nooit is gehuldigd nadat hij afscheid heeft genomen van het Nederlands elftal.'' Er is nog iets dat hem dwars zit. ,,Ik zou graag gezien hebben dat hij het record aantal interlands had gebroken.'' Het record van Ruud Krol (83 interlands) had hij eenvoudig kunnen breken, meent Martin. Met 78 wedstrijden als international is Ronald een goede nummer twee. Vader probeerde zoon ertoe te bewegen zijn carrière als international voort te zetten. ,,Ik heb het er menig keer met hem over gehad.'' Na de wedstrijd, die wordt besloten met een gemene tik van Ronald tegen het been van Erwin, toont vader zich tevreden over beide zoons. ,,Als je Ronald zo ziet spelen, is het toch doodzonde dat hij stopt?'' Op de vraag of vader zijn zoon niet van dat voornemen kan afbrengen, schudt hij het hoofd. Nee is nee. ,,Wat dat betreft is hij net z'n vader'', zegt Martins echtgenote. Al ziet hij in de Rotterdamse club geen kampioenselftal, Feyenoord mag van Martin Koeman de landstitel winnen. ,,Het zou een mooie afsluiting van Ronalds carrière zijn.'' Maar zijn voornaamste zorg is dat Erwin zich met FC Groningen uit de kelder van de eredivisie manoeuvreert.
|
NRC Webpagina's
4 NOVEMBER 1996
|
Bovenkant pagina |