NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

GEWELDSUITOEFENING door de politie stelt de samenleving voor lastige problemen. Geweld en dwang vormen de harde kern van de politietaak en individueel politiegeweld valt dan ook slechts in beperkte mate te beheersen. Zeker wat haar harde taken betreft blijft de politie de ,,exponent van een onvolkomen maatschappij'', zoals een minister van Justitie eens filosofisch opmerkte in de senaat. Praktisch gezien is het trouwens niet altijd gemakkelijk lastige vragen te stellen aan politiemensen die vrijwel dagelijks persoonlijke risico's nemen ten behoeve van de samenleving. Toch moet dat wel gebeuren, zo blijkt uit het rapport 'Onder Schot' door het Centrum voor politiewetenschappen in Amsterdam. De onderzoekers diepten nogal wat schietincidenten op, sommige zelfs met dodelijke afloop, die niet gemeld waren, laat staan behoorlijk beoordeeld. Daartoe bestaat alle aanleiding, want er worden nogal wat niet-gewilde schoten afgevuurd. Tien van de 53 dodelijke schoten in de onderzoeksperiode bleken daaraan toe te schrijven, terwijl tien procent van de 244 gewonden viel als gevolg van een klungelschot, een reflexschot of schieten gedurende een worsteling.

Dit betreft dan wel een periode van bijna twintig jaar waarin ondanks de toename van de bevolking het vuurwapengebruik door de politie niet is toegenomen. De mogelijkheid tien mensenlevens te sparen mag echter wel een extra inspanning waard zijn. De justitie zou scherper op schietincidenten moeten letten, concluderen de onderzoekers. Het ontbreekt nog wel eens aan een objectieve beoordeling en kritische toetsing. Dat komt de sturende werking van het uiteindelijke oordeel niet ten goede.

DE SLEUTEL TOT de beheersing van het vuurwapengebruik is een betere training. Het rapport noemt de geoefendheid van de individuele politie-ambtenaar van doorslaggevende betekenis. Deze analyse wordt onderstreept door het succes van de gespecialiseerde arrestatieteams in het vervullen van de paradoxale opdracht om zó bekwaam te zijn in geweldstoepassing dat gebruik van geweld kan worden vermeden.

Het risico van ongewilde schoten is voor de onderzoekers terecht een reden te adviseren te wachten met invoering van de stopkogel. Daarop wordt vooral door de politiebonden aangedrongen. De onderzoekers verwijten de belangenbehartigers echter dat zij een karikatuur maken van de gevaren in plaats van onder ogen te zien dat politiemensen zichzelf nogal eens in situaties manoeuvreren waarin er niet veel anders overblijft dan schieten. Alleen schieten uit noodweer - dat is de werkelijke uitdaging en niet een overhaaste bewapeningswedloop.