M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Henri Nannen , 1913 - 1996
Eigenzinnig en invloedrijk journalist
Door een onzer redacteuren
Nannen richtte Stern op in 1948, toen Duitsland geleidelijk uit de naoorlogse chaos herrees. Door het kleurrijke uiterlijk en door onderwerpen die nadrukkelijk gericht waren op 'gewone mensen', kon Stern snel uitgroeien tot het grootste weekblad van Europa. De coverstory's van Stern werden zeer gevreesd. In de beginjaren namen de geallieerden een enkele keer complete oplagen in beslag. Hoe machtig het weekblad was, en hoe eigenzinnig zijn oprichter, bleek ook in een conflict met de grote Duitse brandewijnfabrikant Asbach, toen die weigerde nog langer in het links georiënteerde blad te adverteren. Nannen liet daarna in elke aflevering van de wekelijkse feuilleton het zinnetje opnemen: ,,Wilt u een Asbach, of liever iets beters?'' Daarna was het gauw afgelopen met de boycot. Nannen, geboren op 25 december 1913 in het Noordduitse Emden, studeerde kunstgeschiedenis in München. Hij werkte korte tijd bij een tijdschrift getiteld 'Kunst in een door de Führer vernieuwd Duitsland'. Hem werd later een opportunistische houding tegenover het Derde Rijk verweten. Maar hij verdedigde zich met de mededeling dat hij altijd consequent was geweest. En flexibel, voegde hij er graag steeds aan toe. ,,Alleen domkoppen zeggen altijd hetzelfde'', vond Nannen. Hij werd in 1938 ontslagen nadat hij een interview had gemaakt met een joodse schrijver. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij officier bij de Luftwaffe. Meteen na de oorlog richtte hij in Hannover de krant Zickzack op, waaruit in 1948 Stern ontstond. In 1980 vertrok Nannen als hoofdredacteur en nam hij zitting in de raad van bestuur. Als bestuurslid voelde hij zich verantwoordelijk voor het meest dramatische moment in zijn carrière. In 1983 publiceerde Stern delen uit zogenaamde geheime dagboeken van Adolf Hiltler. Het blad betaalde 11 miljoen DM aan Konrad Kujau, 'ontdekker' maar naar later bleek vervalser van de tekst. Nannen was slechts zijdelings bij de zaak betrokken maar voelde zich verantwoordelijk en trok zich terug als bestuurslid. Hij gaf later toe dat hij ,,journalistiek en politiek'' had gefaald. Gevraagd of het niet vreselijk was om een roemrijke journalistieke carriëre zo te moeten afsluiten, zei hij: ,,Altijd nog beter dan hem zo te beginnen.''
|
NRC Webpagina's
14 OKTOBER 1996
|
Bovenkant pagina |