Door onze redacteur REMMELT OTTEN
HAARLEM, 23 SEPT. De blessure van
Richard Krajicek noch de afzeggingen van Paul Haarhuis en Jacco Eltingh
hebben het Nederlandse Davis-Cupteam onoverkomelijke problemen
opgeleverd. Dankzij een uitstekend debuut van Sjeng Schalken en een goed
optreden van Jan Siemerink won Nederland het promotie/degradatie-duel in
Haarlem tegen Nieuw Zeeland met 4-1.
Schalken en Siemerink wonnen ieder een enkelspelpartij en samen het dubbelspel. Daarna mocht een andere debutant, Dennis van Scheppingen, in de 'dode' vijfde partij ervaring opdoen. Hij zorgde tegen Alistair Hunt voor de vierde zege: 3-6, 6-3 en 7-6. Nederland loot op 8 oktober mee in de wereldgroep met de beste zestien landen.
,,Ik hoop dat ik er volgend jaar weer bij mag zijn'', zei Schalken gistermiddag. ,,Een vijfde speler lijkt me niet nodig'', zei Krajicek even later. ,,Maar het is geen automatisme meer dat Siemerink, Haarhuis, Eltingh en ik de beste vier van Nederland zijn.''
Schalken, die deze maand 20 is geworden, gebruikte na zijn wedstrijden voortdurend het woord ,,leuk'' om de sfeer in het team en de sporthal te omschrijven. Hij kon gezellig twee keer per dag trainen met de jongens, lekker samen eten. En hij vond het heerlijk om te kunnen spelen. Hij genoot van het kletsen met coach Stan Franker bij de wissels. ,,Vrijdag zat ik zes uur op de bank. Ik was blij dat ik de baan op kon.''
Zijn jeugdige naïviteit was meer schijn dan werkelijkheid. Schalken nam zaterdag bij het dubbelspel de plaats in van Krajicek, die vrijdag geblesseerd was geraakt aan zijn knie. Omdat Krajicek op had moeten geven, was de stand na de eerste dag 1-1.
Hoewel beiden ervaren dubbelaars zijn, was het de eerste keer dat Siemerink en Schalken samen speelden. Siemerink speelt bij de tour met een Zuidafrikaanse partner, Schalken heeft een paar maanden met Haarhuis gespeeld, toen vaste partner Eltingh geblesseerd was. Het nieuwe duo moesten twee sets aan elkaar en aan de sfeer wennen, voordat ze afstand namen van het koppel Steven/Hunt. Ze verloren de eerst set met 6-3 en moesten in de tweede set een groot aantal breekpunten wegwerken voordat ze de tie-break wonnen. Daarna was vooral Brett Steven, de enige speler van Nieuw Zeeland in de top-100, aan het einde van zijn Latijn.
,,Het is toch anders dan een wedstrijd in een toernooi'', zei Schalken, die nauwelijks onderdeed voor Siemerink. ,,Ik ben wel gewend aan spelen voor veel publiek, maar je raakt toch afgeleid. Bij een toernooi is het publiek rustig, hier leeft het met je mee. Ik had steeds de neiging naar al die mensen te kijken. Maar dat kan niet. Het is beter om naar de bal te kijken.''
Ook de druk was anders. ,,Je speelt opeens voor je land, voor je team. Als ik in een toernooi in een game met 40-0 achtersta, sla ik nog wel eens een wilde klap. Als die uitgaat, verlies ik de game, maar dat maakt me dan niets uit. Hier wel. Dit keer speelde ik voor ieder punt. Je speelt voor 'iedereen', je wilt het vertrouwen niet beschamen.''
Gisteren mocht Schalken het beslissende punt binnenhalen. Hij had verwacht tegen Steven te moeten spelen. Schalken staat 43ste op de wereldranglijst, Steven 81ste. Het had een spannende strijd kunnen worden. Maar Steven is onlangs vader geworden, kreeg in Nieuw Zeeland last van een blessure en een virusinfectie. Hij had tien weken niet gespeeld en de verloren vijfsetter tegen Siemerink en het dubbelspel hadden te veel gevergd van zijn schouder.
Waar Stanley Franker kon terugvallen op Schalken als invaller, moest de Nieuw-Zeelandse captain een beroep doen op James Greenhalgh, ooit de nummer 362 van de wereldranglijst, maar afgezakt tot nummer 662. Ooit een goede junior, nu een aardige competitiespeler. Schalken wilde doen geloven dat Greenhalgh uitstekend speelde, maar gaf toe dat een ,,solide'' optreden had volstaan.
Greenhalgh bleef in de eerste set volgen tot de twaalfde game, maar werd toen zenuwachtig, rommelde met zijn service en verspeelde de set met 7-5. Schalken won daarna de tweede en de vierde set met 6-1. Tussendoor gaf hij nog een set uit handen met een slordige tie-break.
Krajicek zat zaterdag en gisteren langs de kant om zijn teamgenoten aan te moedigen. De Wimbledon-kampioen haalde gisteren na de eerste setwinst van Schalken opgelucht adem. Toen hij zag hoe koel en rustig Schalken bleef, kon Krajicek afscheid nemen van zijn schuldgevoel. ,,Gelukkig zitten we weer in de wereldgroep. Volgend jaar is het laatste jaar van Franker als captain. We willen daar graag een mooi afscheid van maken. Na drie keer de kwartfinale moeten we eens de halve finale halen.''
Krajiceks knie herstelt voorspoedig. Hij gaat morgen naar de dokter voor een test, hoopt woensdag weer te kunnen trainen en verwacht volgende week in Singapore een toernooi te kunnen spelen. ,,Ik heb een haarscheurtje in mijn meniscus. Als ik mijn knie overstrek, hoor je plop. Soms blokkeert daarbij mijn meniscus. Maar niemand kan me garanderen dat een operatie het probleem kan oplossen, dus zal ik er voorlopig mee moeten leren leven.''
23 SEPTEMBER 1996