NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

Door JAAP BLOEMBERGEN
Een historische datum, sprak presentator Koos Postema gistermiddag met een trots gezicht. Zondag 18 augustus 1996 is de dag dat Sport 7 in de lucht ging, met als hoogtepunt de voetbalwedstrijd Ajax-PSV. Heel even ging het mis, toen de stem van NOS-verslaggever Eddy Poelmann een paar seconden doorklonk. Hij gaf commentaar voor de samenvatting later op de avond. Het was een technische storing met een wel zeer ironische bijsmaak.

De Nederlandse Omroep Stichting heeft op de vroege zondagavond plaatsgemaakt voor de nationale sportzender. Voor de camera zien we voortaan nieuwe gezichten, hoewel de meeste medewerkers de nodige ervaring op andere terreinen hebben opgedaan. Het vertrouwde gezicht van Mart Smeets is door het al even vertrouwde gezicht van Postema naar de achtergrond verdrongen. De verpersoonlijking van de Nederlandse televisiegeschiedenis mag voor sommigen oubollig overkomen, Postema verstaat het vak van presenteren. En met zijn voetbalkennis is het veel beter gesteld dan menig criticus heeft geschreven.

De regie is in nieuwe handen en dat was op de eerste uitzenddag goed te merken. Sport 7 streeft naar Amerikaanse beeldvorming, maar in de Verenigde Staten staat televisiemaken voor foutloos weergeven. Gelukkig ging er af en toe iets mis, zou je ook kunnen zeggen. Een verspreking of een te vroeg aangekondigde herhaling horen bij de charme van een rechtstreeks verslag. ,,Ons excuus voor de slechte beeldkwaliteit'', kwam er na een poosje in beeld.

Op het eerste oog is er niet zo gek veel veranderd tijdens een rechtstreeks uitgezonden voetbalwedstrijd. Het commentaar van Albert Mantingh mist de kwaliteit van de zeer deskundige verslaggeving van Theo Reitsma, maar de voormalige RTL-werknemer kan zich aardig meten met het gros van de andere NOS-collega's. Mantingh ziet wie er hands maakt, hij ziet dat de doelman een schot nog juist met zijn vingertoppen aanraakt en hij laat de grappen aan Postema over.

De interviews van Dink Binnendijk, die tot deze zomer 'buiten beeld' voor Studio Sport werkzaam was, zijn een prettige bijkomstigheid. Zijn opvallende tongval detoneert geenszins in de voetbalwereld. ,,Je stond niet verkeerd te keepen, overigens'', sprak hij met een Leids accent tegen Ajax-doelman Edwin van der Sar. Binnendijk maakt voetbal niet gewichtiger dan nodig. Bij hem is voetbal gelukkig nog een simpel spelletje en geen wetenschappelijk verantwoorde bezigheid.

In de studio gaf oud-international Wim Kieft dezelfde deskundige reacties als hij bij de NOS pleegde te doen. Hij vormt een prettige aanvulling op de commentator ter plekke, ware het niet dat Mantingh gisteren werd vergezeld door Leo Beenhakker, de trainer van Vitesse die nog genoeg vrije tijd overhoudt om als co-commentator zijn visie op de wedstrijd te geven. Vooral Kieft spreekt zinnige voetbaltaal. Van Beenhakker mag iets meer worden verwacht dan clichématige opmerkingen over de gehandicapte landskampioen. ,,Je moet eerst weten wat verliezen is om daarna te kunnen winnen'', reageerde hij op de treurende gezichten van enkele jonge Ajacieden. Verder kun je je afvragen of een trainer van de ene club de wedstrijden van de andere club kan bespreken.

Negentig minuten topsport zorgden voor een onderhoudend begin van de zondagavond. Een vrije trap van Frank de Boer verdween buiten beeld naast het doel. Maar de eerste goal van PSV werd prachtig in beeld gebracht, met de camera in de kruising en de bal iets daaronder. Wat jammer nu dat de volley van René Eijkelkamp werd gevolgd door een samenvatting van nauwelijks tot de verbeelding sprekende bekerduels tussen amateurs en semi-profs. Bij Sport 7 zenden ze domweg alles uit wat te maken heeft met een bal en een veld. Aan de kijker de keus om de knop tijdig om te zetten.