NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: 7 theaters

In het voorprogramma: Darkling. Regie: Pieter Kuijpers. Met: Tess Löwenhardt, Antonie Kamerling, Isa Hoes. Vier vrouwen en een huisschilder

Door HANS BEEREKAMP
De titel Moonlight and Valentino wekt verwarring, vermoedelijk met opzet. Dit ernstige blijspel over rouwverwerking en vrouwenvriendschappen heeft namelijk betrekkelijk weinig met romantisch gezwijmel uit te staan, en al helemaal niet met een matinee-idool uit de jaren twintig. Valentino is slechts de naam van een hond, die toebehoort aan een door alle vier de vrouwelijke hoofdrollen om zijn uiterlijk bewonderde jonge huisschilder, die ze voor de grap 'Moonlight' noemen. Hij wordt gespeeld door rock-ster Jon Bon Jovi in zijn eerste echte filmrol, maar die is maar een paar minuten op het scherm te zien, in tegenstelling tot wat titel èn voorpubliciteit ons willen doen geloven.

Dat Moonlight and Valentino oorspronkelijk een toneelstuk was, valt nog goed te merken. Het werd geschreven door Ellen Simon, de dochter van blijspelveteraan Neil Simon, en ook dat klopt helemaal: het verhaal valt te definiëren als een verjongde en gefeminiseerde variant op de bitterzoete komedies uit de jaren zestig en zeventig over in materieel opzicht weinig tekortkomende, maar toch behoorlijk ongelukkige mannen en vrouwen. In de geest van de tijd moeten de dames het nu alleen rooien, en met hun vrouwelijke gesprekspartners. De hoofdpersoon (Elizabeth Perkins) verliest door een ongeval plotseling haar echtgenoot. Langzaam ziet ze haar toekomst onder ogen, bijgestaan door een hartsvriendin (Whoopi Goldberg), wier huwelijk om andere redenen weinig toekomst heeft, een verknipt zusje (Gwyneth Paltrow) en een kille ex-stiefmoeder (Kathleen Turner). Gevieren belichamen ze, zo blijkt uit een van de groepsgesprekken, ook elk een grondvorm van de vrouwelijke status: respectievelijk weduwe, echtgenote, maagd en gescheiden vrouw. Het kan geen toeval zijn dat een vijfde vorm (ongebonden, geen maagd meer en toch niet ongelukkig) niet in het rijtje voorkomt.

Wie allergisch is voor geneuzel over leven, relaties en psychologie kan Moonlight and Valentino beter mijden. De kwaliteiten van de vier actrices en het soms redelijk spitse scenario behoeden de film voor de meest voor de hand liggende clichés.

In het voorprogramma wordt de Nederlandse korte film Darkling van Pieter Kuijpers vertoond, een vingeroefening in thrillervorm voor de weinig gebruikelijke toepassing van anamorfotisch breedbeeldformaat en Dolby-stereo voor een kleine film van een beginneling. Darkling trapt in de wijd openstaande val dat het technische raffinement te zwaar geschut biedt voor een knullig scenariootje over een klein meisje dat alleen thuis is en inbrekers vermoedt. Ja, we kunnen in Nederland echte breedbeeldfilms maken, en nee, de scenarioschrijvers zijn nog niet helemaal zo ver.