NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

DOOR HENK VAN GELDER
Intermenselijke ontmoetingen, daar lusten ze bij de NCRV wel pap van. Zozeer, dat er nu zelfs twee series lopen waarin min of meer bekende Nederlanders elkaar diep in de ogen kijken onder toezicht van meegenietende camera's. Gisteravond begon het curieuze Villa Felderhof, waarin diverse personages een logeerpartij met volledig pension in Saint-Tropez ondergaan in ruil voor bekentenissen over hun gezondheid of de ontrouw van vorige echtgenoten, en vanavond is de tweede aflevering te zien van de reeks Het Levenslied, waarin de professionele ondervrager is vervangen door de wederzijdse ondervraging van de twee betrokkenen.

Terwijl in Villa Felderhof ook het onderlinge gegiebel wordt vertoond, zitten de twee gasten in Het Levenslied in een eenvoudige studio tegenover elkaar. Hier moet het gesprek volgens een stem buiten beeld dan ook gaan over ,,de zin van het leven en de betekenis van de dood in hun bestaan''. Het is, met andere woorden, een loodzware last die de gesprekspartners op hun schouders hebben gekregen - en dat is hen aan te zien. De toon is gedempt, en de thema's zijn voorgeschreven.

Voor beide programma's geldt in feite hetzelfde: ze gaan er automatisch van uit dat de kijker het interessant zal vinden kennis te nemen van de zieleroerselen van prominenten als de zangeres Caroline Kaart, de tv-presentator Bart de Graaff, de wielrenner Gerrie Knetemann of de heilssoldate majoor Bosschart. Iedereen zal daar anders over denken. Daarbij hang ik zelf de - toegegeven, ouderwetse - gedachte aan dat particuliere bijzonderheden slechts van belang zijn voor zover ze van invloed zijn op het werk van de betrokkene. Als dat werk mij niet interesseert, interesseren de confidenties mij evenmin.

Vanavond zijn de cabaretier Paul van Vliet en minister Winnie Sorgdrager van justitie te gast in Het Levenslied. Hun onderhoud begint over de onderlinge overeenkomsten: alletwee opgevoed met het adagium niet-zeuren-hard-werken en alletwee afgestudeerd in de rechten - hij omdat dat de kortste studie was, en zij ,,omdat ik niks anders wist''. Daarna gaat het over de invloed die de rechtenstudie nu nog heeft op hun omgang met anderen. Van Vliet biecht op dat hij soms, bij huiselijke onenigheid, nog geneigd is ,,mijn juridische denken in te zetten om mijn gelijk te halen'' en Sorgdrager knikt instemmend: ,,Wij redeneren anders.''

Door een technisch mankement in de door de NCRV voor voorinzage ter beschikking gestelde videoband, heb ik niet de hele uitzending kunnen zien. Maar het leek erop dat zich hier een ordentelijk gesprek ontwikkelde, wat er ook verder valt af te dingen op zo'n ietwat geforceerd samenzijn, en dat het besprokene ook iets met hun beider werkkringen te maken had. In elk geval mag Het Levenslied serieuzer worden genomen dan het met veel flauwekul opgetutte voyeurisme in dat programma van gisteravond.

Het Levenslied, Ned.1, 22.17-22.51u.