NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Geen seks met ongelovigen

Door PIETER STEINZ
Het havenstadje La Goulette, niet ver van Tunis, stond ooit bekend als het multiculturele paradijs van Noord-Afrika. Arabieren, Fransen en Italianen woonden er vreedzaam naast elkaar; joden, christenen en moslims hadden er hun gebedshuizen. Pas na de overwinning van Israel in de Zesdaagse Oorlog (juni 1967) veranderde dat: de niet-moslims verlieten Tunesië en komen er soms terug voor nostalgische pelgrimages.

Ook de Tunesische filmregisseur Férid Boughedir zou je een nostalgische pelgrim kunnen noemen. In Un été à La Goulette brengt hij een ode aan het La Goulette van zijn middelbare schooltijd - zoals hij in zijn eerste speelfilm Halfaouine (1990) terugblikte op zijn kinderjaren in Tunis. Boughedirs La Goulette is een gemoedelijke badplaats met op een enkeling na vriendelijke bewoners, die zich drukker maken over het mogelijke bezoek van de uit La Goulette afkomstige Claudia Cardinale dan over de spanningen in het Midden-Oosten.

Dat wil niet zeggen dat er in La Goulette geen spanningen zijn. Hoe goed de christen Giuseppe, de jood Jojo en de moslim Youssef ook bevriend zijn, ze zijn mordicus tegen gemengde liefdesaffaires. Ze verbieden hun dochters om te vrijen met jongens van een andere religie, en raken gebrouilleerd met elkaar wanneer dat wel gebeurt. Tolerantie is één ding, maar seks met een 'ongelovige' is uit den boze.

Un été à La Goulette is een komedie, dus alles eindigt in pais en vree. Zoals de dorpsbewoners zich minder interesseren voor Nasser dan voor Claudia Cardinale (wat een hilarische scène oplevert met de 57-jarige diva in een gastrol), zo stelt Boughedir humor boven een analyse van de sociale conflicten. Met milde spot beziet hij zijn personages: de drie mooie dochters die de Madonna bidden om ontmaagding vóór Maria Tenhemelopneming, de geschifte radiofanaat die iedereen op de hoogte houdt van het wereldnieuws, de hypocriete oude geilaard die een hartaanval krijgt als hij ziet dat het meisje van zijn dromen naakt is onder haar tsjador.

Er is heel wat af te dingen op de tweede film van Boughedir, van het zwakke spel van de bijrolspelers tot de soms oubollige wendingen van de plot. Maar de ongedwongen toon en vooral de oogstrelende fotografie maken veel goed. Un été à La Goulette geeft je niet alleen een zomers gevoel maar ook heel even het idee dat de multiculturele samenleving geen illusie is.