NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Youp van 't Hek
Ik kneep in mijn arm, beet op mijn onderlip, hield mijn hoofd onder de koude kraan, zette de radio aan en ging nog eens voor de televisie zitten: was het nou echt waar of droomde ik? Ferry zei het toch echt duidelijk, het radio- nieuws van twee uur bevestigde het en ook Teletekst meldde het zwart op wit: Linschoten treedt af.

,,Maak me wakker als het zover is'', had mijn vrouw gezegd en juichend ging ik de trap op. Buurman Ronald tikte tegen het raam, hij wilde even praten, diverse vrienden belden of ze welkom waren en al gauw hadden we een gezellige kamer vol. Tommie, Roel, Hans, Matthijs, Anne en Patrick. Er heerste een rare stemming, onwerkelijk is het juiste woord, iedereen schreeuwde door elkaar en probeerde vat te krijgen op zijn emoties.

Een paarse die aftreedt na een bijna Engels debat. Geroffel op de bankjes. Bij een millimeter wantrouwen zou hij opstappen. Het bleek een kilometer! Bij ons thuis heeft het hele kabinet al de bijnaam "The Bisonkids' en ik had niet gedacht dat ik het nog mee zou maken dat een lid van de Kok-clan zou opstappen.

,,En hij woont ook nog in Dronten'', fluisterde Anne, ,,dat is nog het ergste: werkloos in Dronten.''

,,Het zwaar beschadigde politieke dier heeft gevochten als een hyena, wilde niet verder als aangeschoten wild en hier is sprake van een persoonlijk drama'', proestte mijn vrouw en spoedde zich naar de koelkast om de champagne te pakken.

We analyseerden het debat, namen het rapport Van Zijl nog eens door en herinnerden elkaar er aan dat die Martin van Rooijen, over wie hij toch maar gestruikeld is, de voorganger van Jos Staatsen bij de KNVB was. Dat zei ons genoeg. Als je als politicus mee wilt draaien in het poenerige proletenwereldje van de voetballerij, dan deug je niet en over dat soort gajes glij je als staatssecretaris uit.

,,Maar toch is hij niet zo erg als Staatsen'', verdedigde ik Van Rooijen, ,,Jos is nog eens van politieke partij veranderd om burgemeester van Groningen te kunnen worden.''

,,Gaat het nou om Staatsen, Van Rooijen of Linschoten?'', zei Matthijs fel. Hij had gelijk: we zaten op een zijspoor. Het ging om Robin.

Onderhand keken we naar Jacques en Gerrit-Jan. Het speet hen zo.
,,En hij krijgt geen gouden handdruk'', mompelde Tommie, ,,hij moet het met een karig wachtgeld doen.''
,,Word je nog wel door je chauffeur naar huis gebracht of moet je meteen met de trein?''
,,Dronten heeft niet eens een station.''

Wat kan politiek toch onrechtvaardig zijn. Waarom mochten Tommeltje en Winnie wel blijven? Precies! En waarom wordt Robin een onzorgvuldige, weinig consistente, bijna autistische ritselaar genoemd? Dat heeft hij niet verdiend. Jarenlang was hij een goed kamerlid, een prima politicus en een betrouwbare collega. Je hoefde maar te kikken of je had werk. Mevrouw Van Leeuwen, Martin van Rooijen en hoe heet die derde miljonair ook alweer? Zo gaat dat nou eenmaal in Den Haag. Zo komt Brokx in Tilburg, Alders in Groningen en Wöltgens in Kerkrade. Dat is heel normaal. Alleen als je crimineel wordt als Evenhuis dan maak je weinig kans dat ze je helpen. Hoewel er in de wandelgangen wordt geroddeld dat Evenhuis commissaris bij Van der Valk wordt.

We lachten ons vrolijk door de nacht en de champagne smaakte prima. Dat we dit op het randje van onze vakantie nog mochten meemaken. Een paarse die gaat. Niet te geloven. Ze hebben wel moeten rammen, er was geen enkele uitweg meer en hij had zich alleen nog driehoog uit het raam kunnen laten vallen. Maar goed: hij ging toch maar. Dan weet je wat je plaats is. Dan snap je hoe het leven zit.

Het was al licht toen we elkaar lallend een prettige vakantie wensten en zachtjes door de ochtend fluisterden: ,,Nu Hiddink nog!''