TECHNOLEASE
NIEUWS &
ACHTERGRONDEN
DISCUSSIE
& OPINIE
KAMERSTUKKEN
|
NIEUWSANALYSE
Tegenstrijdige verklaringen over bandopnamen technolease;
Historie tl-tapes is 'whodunnit'
Door onze redacteuren CEES BANNING en TOM-JAN MEEUS
DEN HAAG, 6 FEBR. Sinds deze krant
afgelopen dinsdag publiceerde over de vernietiging van de
tl(technolease)-tapes is er een stortvloed van verklaringen afgelegd
over procedures, werkwijzen en particulier gedrag bij het gebruikmaken
en wissen van geluidsbanden in de Tweede Kamer. De verklaringen hebben
één ding gemeen: ze stroken niet met elkaar.
De tl-tapes zijn bandopnamen die werden gemaakt van een gecombineerde
vergadering van de Vaste Kamercommissies van Financiën en
Economische Zaken op 23 juni 1994. De Kamer sprak zich toen achter
gesloten deuren nagenoeg unaniem uit vòòr de toepassing
van de technolease bij Fokker, de fiscale constructie waar inmiddels
zoveel aarzeling over bestaat.
De Algemene Rekenkamer oordeelde vorig jaar dat de constructie
onverantwoord duur is. Tegen een eenmalige overdracht aan Fokker van 411
miljoen gulden stond een geprognostiseerd fiscaal voordeel voor de
Rabobank van 770 miljoen gulden over tien jaar. Ambtelijke berekeningen
waarin dat laatste cijfer werd genoemd waren volgens ,,de overtuiging''
van de Rekenkamer niet aan het parlement voorgelegd. Hard kon de
Rekenkamer dat niet maken: de bandopnamen van de betreffende vergadering
bleken gewist.
De rest van de geschiedenis is een whodunnit. NRC Handelsblad legde
zondagavond de vraag naar het wissen van de bandopnamen van 23 juni 1994
voor aan het Tweede-Kamerlid Henk Vos (PvdA), voorzitter van de
Kamercommissie Economische Zaken. ,,De griffier van de commissie heeft
de banden gewist en die handelde in mijn opdracht'', meldde Vos zonder
enige aarzeling door de telefoon. Hij had namelijk niet op eigen houtje
gehandeld, voegde hij eraan toe. Alle banden ouder dan twee jaar werden
automatisch gewist, legde hij uit. Bovendien had hij de zaak voorgelegd
aan Kamervoorzitter Deetman en was ook de Kamercommissie EZ februari
vorig jaar met de vernietiging akkoord gegaan.
Enige verificaties leverden een genuanceerder beeld op. Kamervoorzitter
Deetman was er volledig mee akkoord gegaan dat de banden niet werden
overgedragen aan de Rekenkamer, maar niet met de vernietiging ervan:
,,Daarvoor is de commissie EZ verantwoordelijk.'' Op het moment van
wissen lag er een verzoek van de commissie Rijksuitgaven aan het
presidium waarin werd gevraagd de Rekenkamer de banden alsnog te
verstrekken. Leden van de commissie EZ, zoals De Jong (CDA) en Van Dijke
(RPF) wisten zich niets van het besluit tot vernietiging van de banden
te herinneren. Voûte-Droste (VVD) weer wèl, meldde deze
krant dinsdag.
En dan waren er de procedures. Als banden na twee jaar automatisch
worden gewist, moest ze er nog zijn: nu de betreffende vergadering op 23
juni 1994 plaatsvond en de vernietiging van de tl-tapes begin februari
1996, was de procedurele termijn nog niet verstreken. Het zat echter
anders, zei woordvoerder Henk Mulders van de Tweede Kamer met kordate
stem dinsdagavond in Den Haag Vandaag. Als van een vergadering geen
verslag wordt gemaakt - zoals van de gewraakte vergadering - ,,worden ze
(de banden, red.) gelijk na afloop van de vergadering vernietigd'', zei
Mulders. Zijn uitspraken bleken niet te kloppen, moest Mulders laat op
de avond beamen. De ,,betrokken banden zijn wel degelijk twee jaar
bewaard'', aldus Mulders, nog altijd dinsdagavond.
In diezelfde uitzending kreeg Vos de vraag voorgelegd of hij
,,persoonlijk opdracht'' had gegeven de banden te wissen. ,,Ik niet'',
was het antwoord.
Vanochtend bracht enig archiefonderzoek nadere feiten aan het licht. Het
Financieel-Economisch Magazine (FEM) bleek Vos dezelfde vraag al te
hebben voorgelegd voor zijn editie van 18 januari. Ook een verslaggever
van dat periodiek had te horen gekregen dat de banden ,,routineus''
waren gewist maar kreeg desgevraagd van Vos een ander antwoord: ,,Ik heb
die geluidsbanden laten wissen. De Rekenkamer had helemaal geen recht op
die banden.'' En de Haagsche Courant bleek in zijn editie van afgelopen
maandag een zelfde bevestiging van Vos te hebben gekregen, met nu weer
de toevoeging dat het om een normale procedurele daad ging.
Inmiddels zat het presidium van de Tweede Kamer ook niet stil. Over de
fax vanochtend kwam het persbericht dat het bij de februari vorig jaar
gewiste banden in het geheel niet om de tl-tapes is gegaan. ,,Het
betreft gesprekken uit de periode 1987-1992'' van de Kamercommissie EZ
met betrokkenen uit het Fokker-dossier, aldus het bericht. Die kennis
ontleent het presidium aan de toenmalig griffier van de EZ, J. de Vries.
Ter toelichting meldt de Kamer dat de vergadering van 23 juni 1994
formeel van de Kamercommissie Financiën was. Dat levert volgens
woordoerder Mulders de garantie op dat Vos de banden niet gewist
kàn hebben: hij was geen voorzitter van die commissie, hoewel de
griffier van de commissie EZ aanzat bij de vergadering. Of hij een band
liet meelopen is onduidelijk. Vos, zondag: ,,Hoe kan de Rekenkamer nou
weten wat er die banden stond? Ze waren toch geheim?''
NRC Handelsblad, 6 februari 1997
|
NRC Webpagina's
februari 1997
|