Burger moet weer vertrouwen krijgen in politie en justitie
YAEL VINCKX
,,Deze begroting is geen radicale ombuiging'', aldus de kersverse
minister van Justitie, Korthals. ,,Geen grote revolutie'', zegt zijn
collega van Binnenlandse Zaken, Peper, over de omstreden overgang van de
politie naar zijn departement.
Het gebrek aan verandering lijkt opmerkelijk - beide departementen
verschoten afgelopen zomer immers van politieke kleur. De VVD'er
Korthals volgde Sorgdrager van D66 op en de PvdA-ideoloog Peper kwam in
de plaats van de VVD'er Dijkstal. Maar het gebrek aan verandering komt
ook voort uit een ander gebrek: aan tijd. Korthals: ,,De voorbereiding
van deze begroting was bij mijn aantreden al in een vergevorderd
stadium.''
Daarbij, zegt hij, was een radicale koerswijziging niet nodig. Korthals
hamert vooral op herstel van het vertrouwen van de burger in de
rechtsstaat. Hij waarschuwt voor 'overjuridisering'; iedere burger
probeert zijn recht te halen en de rechter krijgt daardoor ,,ieder
wissewasje op zijn bord''. Dat kost te veel geld. Bovendien raken de
rechtbanken verstopt. Korthals waarschuwt ook voor de uit Amerika
overwaaiende claimcultuur naar de Nederlandse maatschappij waar
,,samenwerking, overleg en respect voor andermans belangen traditioneel
sterke punten zijn''. Tot zover had minister Sorgdrager het in haar
begroting vorig jaar ook al opgeschreven.
Zelfs bij typische VVD-onderwerpen, zoals een strenger drugsbeleid,
houdt de nieuwe minister van Justitie zich vooralsnog op de vlakte. Een
nieuwe drugsnota vindt hij niet nodig. ,,Met de oude kunnen we best uit
de voeten.''
Wel heeft Korthals, in tegenstelling tot zijn voorgangster, extra geld
om de rechtspraak te 'moderniseren', oplopend tot een bedrag van 130
miljoen gulden jaarlijks in 2002. Nu werkt de rechterlijke macht volgens
de bewindsman te traag en te ingewikkeld. De langzame procedures brengen
hoge kosten met zich mee voor bedrijven, overheden en burgers.
Ook op andere manieren wil Korthals het vertrouwen in Justitie
terugbrengen, dat de afgelopen jaren door diverse affaires drastisch
afkalfde. De nieuwe bewindsman: ,,Heenzendingen, ontsnappingen; we
zullen er niet omheen draaien. De mensen moeten weten dat we het heel
erg vinden en dat we er iets aan doen.''
Moeilijkheden wachten de nieuwe minister wel. De (zware) criminaliteit
stijgt snel, vooral onder jongeren, en juist de jeugdinrichtingen en
tbs-klinieken kampen met lange wachtlijsten. Korthals krijgt een bedrag
oplopend tot 170 miljoen gulden in 2002 voor uitbreiding van de cellen,
maar moet tegelijk 115 miljoen gulden op het gevangeniswezen bezuinigen.
Doelmatigheid verhogen, efficiënter werken, schrijft de begroting
voor. ,,Maar eerlijk gezegd moet ik nog bezien hoe deze bezuiniging tot
stand te brengen'', aldus de minister. Versobering van het regime acht
hij niet uitgesloten. ,,Beter twee boeven in één cel, dan
één boef op straat, zeg ik maar.''
Evenals minister Korthals laat minister Peper (Binnenlandse Zaken) zich
kritisch uit over de trage besluitvorming in Nederland. ,,Een te lang
volgehouden, op totale consensus mikkende besluitvorming past niet bij
deze tijd'', constateert hij in zijn begroting. En vervolgens zegt hij:
,,Tempo kan geen kwaad. Dat klinkt daadkrachtig en zo is het ook
bedoeld. Rustig en kalm is niet altijd synoniem voor goed.'' Beide
ministers laten zich voorzichtig uit over de overgang van de politie van
twee naar één departement, dat van Binnenlandse Zaken. De
komende vier jaar moet Peper er 3.000 extra agenten en surveillanten bij
krijgen en moet hij daarnaast nog eens 2.000 politiemensen vanachter hun
bureau op straat brengen. Daartoe moet de politie efficiënter gaan
werken - en dat kan volgens Peper ook. ,,We moeten niet altijd roepen: meer, meer, meer. We moeten af van die
klaagcultuur.''
De gouden handdrukken, die in het vorige kabinet tot veel commotie
leidden, moeten onder Paars-II verleden tijd zijn. Topambtenaren komen
in vaste dienst bij het ministerie van Binnenlandse Zaken, en worden
vervolgens als een soort interimmanagers ingezet bij andere
departementen en overheidsdiensten. Boeken zij onvoldoende resultaten,
dan kunnen ze voortijdig worden weggestuurd, zonder een lucratieve
afkoopregeling.
Staatssecretaris Cohen (Justitie, PvdA) is de enige bewindsman die wel
grote veranderingen in het beleid van zijn voorganger en partijgenoot
Schmitz voorspelt. De herziening van de Vreemdelingenwet is volgens hem
een ,,majeure operatie''. Minister Van Boxtel (Grote Steden en
Integratiebeleid) volgt, net als Cohen, een partijgenoot op - al was
Kohnstamm 'slechts' staatssecretaris. Van Boxtel is ondergebracht bij
het ministerie van Binnenlandse Zaken, maar is nu vooral bezig zijn
status aparte te benadrukken. ,,Ik heb een omgekeerde LAT-relatie met
Binnenlandse Zaken.'' Ook Van Boxtel wachten moeilijkheden. Paars II
heeft voor de grote steden weliswaar 4,8 miljard gulden (tot 2010)
uitgetrokken, maar het overgrote deel van dat geld komt pas na Van
Boxtel. Hij krijgt de komende vier jaar 'slechts' 930 miljoen.
Net terug van een bezoek aan Aruba en de Nederlandse Antillen is G. de
Vries, staatssecretaris voor Koninkrijksrelaties. Hij stelt zich ten
doel: deugdelijk bestuur, zorgvuldige rechtshandhaving en gezonde
financiën op met name de Antillen, inclusief het door het IMF
opgelegde sanering. Daar zou De Vries het nog druk mee kunnen krijgen.
JUSTITIE
B. Korthals (VVD)
Budget: 7,6 miljard
Percentage van de totale begroting: 3,3
Ambtenaren: 28.900 (van wie 15.800 bij de Dienst Justitiële Inrichtingen)
BINNENLANDSE ZAKEN EN KONINKRIJKSRELATIES
A. Peper (PvdA)
Budget: 7,7 miljard
Percentage van de totale begroting: 3,3
Ambtenaren: 2.200
GROTE STEDEN EN INTEGRATIEBELEID
R. van Boxtel (D66)
Budget voor 1999 vooralsnog onbekend.
Beschikt over ambtenaren van Binnenlandse Zaken
ALGEMENE ZAKEN
W. Kok (PvdA)
Budget: 60 miljoen
Percentage van de totale begroting: 0,03
Ambtenaren: 370