Riagg

Esther staat sinds oktober op de wachtlijst van de Riagg. Ze wil liever niet met haar echte naam in de krant. ,,Ik schaam me er een beetje voor. Het is meteen alsof je gek bent.''

,,Ik ben in mei bevallen met een keizersnee. Daarna ben ik heel depressief geworden. Veel huilbuien, mijn hele leven staat op zijn kop. Ik heb ook problemen met mijn vriend en zijn familie. Ik heb hulp gezocht om weer aan te sterken. Een maatschappelijk werkster van de Riagg, die ik al kende, belt af en toe op. Bij haar kan ik ook langskomen voor een gesprek. Zij vindt dat ik eigenlijk direct geholpen zou moeten worden. Ik moet zoveel dingen op een rijtje zetten. Maar daar kom ik niet aan toe, ik heb geen tijd meer voor mezelf. Ik heb ook haast geen sociale contacten meer met buiten.

,,De Riagg wilde me eerst samen met mijn vriend therapie geven. Maar mijn vriend vindt dat allemaal onzin. Ik heb een brief thuisgekregen dat ze mij dan alleen kunnen helpen. 'Zelftherapie' noemen ze dat. Hoe lang dat duurt weet ik niet, dat hebben ze niet verteld. En in de brief staat ook niet hoe lang ik moet wachten. Dat zijn ze vergeten in te vullen.

,,Als ik erover nadenk word ik heel erg boos. Straks moet ik nog drie maanden wachten. In het ziekenhuis is heel veel verkeerd gegaan. Sinds die tijd gaat alles fout. Niemand is er voor me. Ik zoek het zelf maar uit. Ik word er gewoon een beetje moe van.''

Ria Reul van Parnassia, waarin de Haagse Riagg is opgegaan: ,,Esther zal binnen twee à drie weken geholpen kunnen worden. De wachttijd voor sociaal-psychiatrische hulp is nu drie maanden, dat is te lang. Normaal is het vier tot zes weken maar we hebben nogal wat personeelsverloop gehad en we zitten in een fusie.''

Tekst: Joke Mat

Terug naar overzicht "Wachten op..."