Psycholoog

Caroline de Jong (37), moeder van Madelon (9) die aan ADHD lijdt. Half jaar wachten op diagnose.

,,Bijna anderhalf jaar geleden wist ik dat er iets met Madelon was. Ze was niet simpelweg 'een vervelend kind', zoals andere mensen dan zeggen. Na een verwijzing van de huisarts konden we al na twee weken terecht voor een eerste gesprek bij een kinderpsychologe. Daarna hebben we een half jaar moeten wachten op het stellen van de diagnose. Madelon heeft ADHD, een stoornis in de hersenen die het gedrag sterk beïnvloedt. Kinderen met ADHD kunnen zich moeilijk concentreren, zijn enorm druk en fladderen van het een naar het ander. Ze kunnen alle prikkels die de hersenen binnenkomen niet filteren, zoals wij dat gewoon zijn te doen.

,,In de dagelijkse praktijk betekent het dat Madelon bijvoorbeeld slecht tegen herrie kan. Maar ook de spanning die de feestdagen met zich meebrengen, kan ze niet verwerken. Het kan haar opeens te veel worden en dan deelt ze plotseling een tik uit aan haar broertje. Voor ons waren die zes maanden wachttijd te overbruggen omdat het met Madelon in verhouding tot veel andere ADHD-kinderen redelijk goed ging. Hoe sneller je terecht kan voor testen die de diagnose uitwijzen, hoe eerder je als ouders recht kan doen aan het kind. We weten nu dat ze er niets aan kan doen, en we worden dus ook niet meer boos op haar. Natuurlijk laat ze overal speelgoed slingeren, want zij mist de structuur die zegt: eerst het ene doen, en dan aan het volgende beginnen. Als je nog geen diagnose hebt, en je kind in andermans ogen 'gewoon vervelend is', krijg je vaak te horen: wat hebben jullie toch veel te stellen met haar. Nu ik weet wat er met Madelon aan de hand is, kijk ik naar haar en denk ik: kind, wat moet jíj het moeilijk hebben in dat hoofdje van je.''

Tekst: Aranka Klomp

Terug naar overzicht "Wachten op..."