Hoofdredacties uiten twijfel bij bonnen-Wob
Door een onzer redacteuren
DEN HAAG, 8 MAART Publicatie van declaraties van bewindslieden leverde weinig nuttige informatie
op. Geen wonder, zeggen deskundigen.
. Heel Nederland heeft dankzij de Wet openbaarheid bestuur (Wob) sinds
begin deze week kennis van de vulpenpatronen en de vier gedeclareerde Margrieten
van staatssecretaris Verstand. Maar niemand is er blij mee. De criticasters
van de Wob-hype - zoals premier Kok de actie vorige maand noemde -
zien hun gelijk gestaafd. De media die op grond van de Wob een verzoek indienden
bij álle departementen om de bonnetjes van de bewindslieden boven water
te krijgen zijn teleurgesteld in de uitkomst en ervan overtuigd dat het zo
niet moet. Wie vóór openbaarheid van bestuur is, is tegen deze
aanpak, zoveel lijkt wel duidelijk.
Theo Dragt, voormalig staffunctionaris voor de uitvoering van de Wob en
Roger Vleugels, juridisch adviseur voor Wob-zaken, zijn het over weinig eens,
maar beiden vinden dat 'in de rondte wobben' een nietszeggend resultaat oplevert
en bovendien gevaarlijk is. Gevaarlijk in die zin dat als dit gangbare praktijk
wordt wellicht een wetswijziging volgt.
Dragt: ,,Als straks de Wob in de Algemene wet bestuursrecht wordt geschoven
zeggen de grote fracties stellig: dit is een mooie gelegenheid om nog eens
te bezien wat nou ook al weer de bedoeling van de Wob was. Met de nu ontstane
situatie gaat de wetgever geheid aan de haal.'' Vleugels: ,,Er is geen twijfel
over dat ambtenaren dit geval zullen aangrijpen om er op te wijzen dat zoiets
natuurlijk niet kan. En dat er ambtelijk gezien een forse onderhuidse stroming
is die de Wob flink wil uithollen is zeker. Dit is voer voor tegenstanders
van de wet.''
Maar ook bij de hoofdredacties van kranten die 'wobden' leven bedenkingen.
Peter de Jonge, adjunct-hoofdredacteur van het Algemeen Dagblad, dat bij alle
departementen Wob-procedures begon: ,,Het is duidelijk dat we de Wob zo niet
moeten gebruiken. Het moet gerichter, dat hebben we als hoofdredactie altijd
gevonden. Maar neem het een nieuwsgerichte Haagse redactie niet kwalijk dat
ze in de voetsporen van andere kranten treedt. Daar leefde de begrijpelijke
vrees dat we straks achter het net zouden vissen. Het was dus meer volgend
dan initiërend. Maar ik hoop dat het iedereen duidelijk is dat dit zich
tegen ons kan keren.''
Hoofdredacteur Pieter Broertjes van de Volkskrant, die ook volop 'in de
rondte wobde': ,,Dit resultaat bevestigt de twijfel die wij als hoofdredactie
meteen hadden. Die Wob is een prachtig instrument waar we jarenlang omheen
hebben gedraaid zonder te weten hoe we haar precies moesten gebruiken. Zij
is er voor de dingen des onderscheids, voor belangrijke dingen die het publiek
moet weten. Laten we het erop houden dat dit leerzaam was.''
,,Je hebt iets aan de Wet openbaarheid bestuur als je gericht naar informatie
vraagt en liefst precies weet waar je het over hebt'', zegt Folkert Jensma,
hoofdredacteur van NRC Handelsblad, dat geen procedures aanspande. ,,Dus je
vraagt naar een bepaald stuk, een brief, als het even kan met nummer of datum
erbij. Als je globale vragen stelt krijg je globale antwoorden. De wet is
niet bedoeld voor fishing expeditions. Rechters hebben ook eerder laten blijken
van dergelijk gebruik niet gecharmeerd te zijn. Een schot hagel kan natuurlijk
dienstig zijn, het gerecht is nauwelijks meer te eten.''
Wob-deskundige Dragt is ervan overtuigd dat de wet niet is bedoeld voor
het boven water brengen van bonnetjes. ,,De wet is bedoeld om inzicht te bieden
in bestuurlijke processen. Bonnetjes zeggen daarover niets. Bovendien zeggen
ze niets over het declaratiegedrag van bewindslieden. De één
laat de rekening van het restaurant naar het departement sturen, de ander
geeft een ambtenaar opdracht te betalen met een creditcard van het ministerie,
een derde betaalt en declareert. Dat Kok de eerste vier maanden van Paars
II 'nihil' heeft gedeclareerd betekent dus niets. Het enige wat nu is bereikt
is dat er nog vier maanden wordt gelachen om mevrouw Verstand en haar vier
Margrieten. Natuurlijk zegt dat alles heel veel over mevrouw Verstand, maar
niets over bestuurlijk processen op haar departement.''
Vleugels deelt die mening niet. ,,Toen de Raad van State vorige maand bepaalde
dat bewindslieden privacygevoelige dingen op bonnetjes weg mogen lakken had
meteen moeten worden geëist dat er dan wel een samenvatting moest komen
van wat er was weggelakt. Dus de naam van de bouwondernemer met wie de minister
heeft gedineerd mag weg, maar er moet wel bij komen te staan: gedineerd met
een vertegenwoordiger van de bouw. Bonnetjes horen erbij'', meent Vleugels,
zich baserend op jurisprudentie sinds 1993.
,,Want in de tientallen gevallen dat die bonnetjes inderdaad openbaar moesten
worden gemaakt bleek er in de meerderheid van alle gevallen 'iets tot van
alles' mee mis te zijn.''
Of die jurisprudentie overeind blijft is overigens de vraag. De Raad van
State heeft wel bepaald dat bewindslieden hun declaraties openbaar moeten
maken, de bonnetjes zelf komen op 20 maart pas aan bod. Blijft de jurisprudentie
intact, dan dreigt volgens Wob-deskundigen 'lawinegevaar'.