Druk bezocht Oerol afgesloten
(21 juni 1999)
Het Oerol Theaterfestival op Terschelling heeft dit jaar een kleine 50.000 bezoekers getrokken, dat is vijfduizend meer dan vorig jaar. Gisteravond vond op de Noordsvaarder op West-Terschelling het slotevenement plaats. Artistiek leider Joop Mulder verzocht de bezoekers allen een blok zout naar zee te dragen om op die manier het afscheid te symboliseren. De zoutblokken waren het overgebleven materiaal waaruit het landschapskunstwerk De tranen van Hercules door landschapskunstenaar Bart Hurkxkens was opgetrokken.

Kobolds sjouwen met zandzakken
(18 juni 1999)
Kilometers leegte van zand en duinen, wolkengevaarten daarboven, strekt zich uit, de Noordsvaarder op West-Terschelling. Ineens staat daar een tribune, weer een schouwburg in het niets met als dak de hemel en de ornamentiek van sterren.

Overal liggen plots die damestasjes
(1juni 1999 )
Verstilling en kaarslicht, het zijn niet de allereerste woorden waaraan we denken bij het festival voor locatietheater Oerol. Een stuntman die zich Hendrick-Jan noemt en zich ophoudt in het Koreabos, ja zoiets klopt, of Het boerendrama in een schuur waar Heidi en Peter dromen over een leven dat het vuil en de zorgen van een boerderij ontstijgt, ook dit verwachten we. Het verlangen van de eeuwig bemodderde boerenzoon Peter reikt verder dan Midsland: Frankrijk, daar moet hij heen, weg van het Wad.

Bakkeleien op palen in een zee van zand
(16 juni 1999)
Niemand denkt eraan om in het duinzand van het Terschellinger Waddeneiland geraniums te gaan poten en ze vervolgens te begieten als de lieflijkste plant: toch gebeurde het gisteravond bij de voorstelling Een ode aan de burgers gespeeld door het gezelschap Troika. Elke bezoeker droeg vanaf plek A naar plek B deze rozerode koningin onder de vensterbankschoonheden met zich mee, waarna een van de spelers een gieter te voorschijn haalde. Een bizarre en ook intrigerende voorstelling kon beginnen, over drie mannen die zich telkens hoog in een kraaiennest verschansen. Kraaiennest - dat herinnert aan scheepvaart, aan de matroos die 'Land in zicht roept', al wordt het schip wekenlang geteisterd door windstilte en een fataal gebrek aan land.

Benny Hill's dood op een zolder
(15 juni 1999)
'Het straattheater is dood' proclameerde Pieter Post, befaamd straatartiest en -regisseur in een van de forumgesprekken die het Oerol-festival 's ochtends, voor de voorstellingen beginnen, in de spiegeltent belegt. Zijn collega's gaven hem gelijk en ongelijk. Straattheater in zijn oervorm, dat wil zeggen 'zomaar' op een plein een afgeronde voorstelling geven voor een willekeurig publiek, is inderdaad zo goed als verdrongen door vuurvreters, levende standbeelden en steltlopers.

Elke dag wordt weer zwaar werk verricht
(14 juni 1999)
De talrijke bezoekers op het jaarlijkse Oerol Festival op Terschelling nemen allerlei ongemakken voor lief.

Bistou toevallig Peer Gynt?
(4 juni 1999)
De duinen vormen, als ze niet wegwaaien, het decor voor 'Peer Gynt' tijdens het Oerolfestival.

De denderende leegte
(24 december 1998)
In de zomer wandelt de poëzie door de straten van het Vlaamse dorp Watou, is Terschelling een groot decor voor theater en zinderen de openluchttheaters van Diever en Amsterdam. In de winter rilt er de aarde. "Dit zijn de krachtigste maanden van het jaar."