|
|
Een grote fusie moet 'con amore'
Door onze redacteuren STÉPHANE ALONSO en MICHIEL VAN NIEUWSTADT
Al na anderhalve maand is er een einde gekomen aan de romance tussen KPN en Telefónica. KPN-bestuurders Paul Smits en Joop Drechsel vlogen gisteren hoogstpersoonlijk naar Madrid om de stemming peilen. Het bestuur van Telefónica had voor de tweede achtereenvolgende dag een speciale vergadering belegd om te beslissen over een fusie met KPN. Die ervaring stemde niet vrolijk. Smits en Drechsel troffen in Spanje een ,,verdeeld huis'' aan. In het bestuur van Telefónica bleken ,,interne politieke perikelen'' de overhand te hebben. Perikelen waarover Smits eigenlijk niets wilde weten, aldus de zichtbaar vermoeide bestuursvoorzitter gisteravond op een persconferentie op vliegveld Zestienhoven. Uiteindelijk stemden elf van de twintig bestuurders van Telefónica in met het fusieplan. Dat was formeel voldoende om de fusie te laten doorgaan, maar negen bestuurders hielden onoverkomelijke bezwaren. Vertegenwoordigers van onder meer de banken La Caixa (ruim 5 procent) en de grote Spaanse Banco Bilbao Vizcaya Argentaria (BBVA, 8,7 procent) verklaarden niet te kunnen leven met het Nederlandse staatsbelang van 43 procent in KPN. Een gelegenheidsargument, meent Smits: ,,Het staatsbelang was geen issue. Er was wat anders aan de hand.'' In feite wilden de banken geen verwatering van hun aandelenbelang. ,,Dat werd ons te ingewikkeld. Op zo'n moment moet je zelf orde op zaken stellen.'' Dat deed KPN. Smits besloot ondanks de krappe meerderheid het fusievoorstel naast zich neer te leggen. Definitief? ,,Onder Telefónica hebben wij een streep gezet'', antwoordt Smits resoluut. Ook een gedeeltelijke fusie van KPN Mobile en Telefónica Móviles geldt niet langer als optie. Het samengaan van de divisies voor mobiele telefonie van beide bedrijven werd door velen gezien als alternatief voor een fusie. Maar Smits ziet er geen brood in. ,,Groot of klein [fuseren] maakt geen verschil. Je blijft zitten met interne problemen. Dat willen we niet.'' Bestuurslid Drechsel, verantwoordelijk voor de buitenlandse KPN-belangen, legde na afloop van de persconferentie in geuren en kleuren uit hoe de romance in korte tijd was opgebloeid. Telefónica en KPN, oude bekenden van de alliantie Unisource, ontmoetten elkaar in maart opnieuw toen beide bedrijven interesse bleken te hebben in Endemol. Uiteindelijk ging Telefónica er met het amusementsbedrijf vandoor, maar de contacten met KPN waren opnieuw opgewarmd. De bestuursvoorzitter van Telefónica, Juan Villalonga, verklaarde publiekelijk dat Nederland hem wel was bevallen en de gesprekken tussen Telefónica en KPN raakten in ,,een stroomversnelling'', aldus Smits gisteren. Nog steeds meent Smits dat de twee bedrijven goed bij elkaar zouden hebben gepast: ,,De businesscase is aantrekkelijk. Tussen beide bedrijven bestaan weinig doublures.'' KPN en Telefónica zagen bovendien interessante overeenkomsten in elkaars agressieve expansiestrategie. Telefónica kocht behalve Endemol, onder meer telecombedrijven in Latijns Amerika en een Ierse internetbank. Het kwam een samenwerking overeen met BBVA. KPN had op zijn beurt aan de weg getimmerd in snelle dataverbindingen (met Qwest), mobiele telefonie (met de overname van het Duitse E-Plus) en satellietverbindingen (Satcom). KPN was zo onder de indruk van Telefónica dat het voornemen om met tenminste 51 procent van de aandelen absolute controle te houden over de belangrijke activiteiten (mobiel, internet, dataverkeer) even wat minder belangrijk bleek. Smits: ,,Op een zeker moment kunnen er partijen aan tafel komen die zoveel te bieden hebben (...) dat je andere opties [dan een zelfstandige expansie] in overweging moet nemen.'' De bestuursvoorzitter houdt overigens vol dat Telefónica en KPN aanstuurden op ,,een fusie van gelijken''. Natuurlijk, met hun grotere waarde op de beurs zouden de Spanjaarden een 60-procents meerderheid krijgen in de nieuwe combinatie. En Villalonga zou de eerste man worden. ,,Maar KPN had de de eerste financieel bestuurder en de eerste operationeel directeur mogen leveren. De zeggenschap in een nieuw te vormen bestuur zou tussen Nederlanders en Spanjaarden fifty-fifty zijn verdeeld.'' De liefde ging Smits echter niet ver genoeg. Ook de ,,massale lekkage'' in pers vond de bestuursvoorzitter ,,een slecht teken''. Zo'n grote fusie kan alleen con amore, zei hij gisteren tot vier keer toe. En amore was er in het laatste stadium niet geweest. ,,Het betrof een buitengewoon vergaand scenario. Dan eis je honderd procent toewijding. Dat gevoel hadden we niet. Dan is het devies: bij twijfel niet inhalen. Daarvoor was het een te grote stap.'' Op zoek naar een nieuwe liefde, moet Paul Smits gedacht hebben, en hij concludeerde: ,,Dat was Telefónica. Morgen gaan we weer gewoon door met onze gesprekken met andere partijen.'' Bestuurslid Drechsel drukte zich nog iets beeldender uit. ,,De wereld barst van de mooie meisjes.''
|
NRC Webpagina's 6 mei 2000
|
Bovenkant pagina |
|