Hans Steketee

Zeemanseiland Ouessant

,,Ouessant is kwetsbaarder dan andere Franse eilanden'', zegt burgemeester Denis Palluel somber. ,,De mannen brengen geen geld meer in èn ze zijn hier komen wonen. Het is heel moeilijk om alternatief werk voor ze te vinden. Hier is bijvoorbeeld geen beroepsvisserij zoals op andere eilanden, omdat er geen beschutte haven is. Er is nooit industrie geweest en de landbouw was alleen voor eigen consumptie bedoeld.''

De grote economie heeft danig huisgehouden in de traditionele gemeenschappen van Frankrijk die hun inkomsten voornamelijk aan één bron ontleenden: wijnbouw, visvangst of, zoals hier, de gage van de zeelui. De keuze is dan eenvoudig: sterven in schoonheid of een list verzinnen. Ouessant hoefde dan ook niet zo lang na te denken toen de Franse overheid aanbood om de eilandeconomie op een beproefde manier te helpen schragen: het toerisme bevorderen.
En zo geschiedde. Dit jaar brachten de veerbootjes ruim 85.000 toeristen aan land, voornamelijk in de drie zomermaanden. Ze kwamen voor de zeelucht en het eilandgevoel en een beetje voor de zon op hun vel, maar ze werden toch vooral gelokt door wat er niet meer is: een vervlogen manier van leven.
Dus bezochten ze een met staatsgeld tot ecomusée verbouwde boerderij, die niemand uit interesse bezocht toen het nog een gewone boerderij was, met een turffornuis en schapen op het erf. Ze kochten er boekjes met oude ansichten en met legenden over Ouessant, die tien jaar geleden iedereen op straat je gewoon had kunnen vertellen.

ga terug

pagina 6 van 16

lees verder