Dossier Elektronisch zakendoen

Nieuws

Achtergrond

Internetwinkels

Detailhandelsconcern

Banken en verzekeraars

Industrie en zakelijke dienstverleners

Arbeidsbemiddelaars

Dossier Elektronisch uitgeven

Links

Reacties

'Het geld kwam je oren uit'

Een, nog onbekende, geldschieter heeft internetbedrijf Letsbuyit.com gered met een nieuwe kapitaalinjectie. Vijf vragen aan CEO John Palmer.

Door een onze redacteur MICHEL KERRES

ROTTERDAM, 8 FEBR. De Australiër John Palmer (40) kreeg voor elkaar wat velen voor onmogelijk hielden: nieuwe investeringen (115 miljoen gulden) voor het in surseance verkerende internetbedrijf Letsbuyit.com. Het Europese bedrijf, dat de koopkracht van consumenten bundelt en zo kortingen bedingt bij leveranciers, kan in sterk afgeslankte vorm voorlopig verder. Eind volgend jaar moeten de baten de kosten dekken. Het van oorsprong Zweedse bedrijf heeft een beursnotering in Frankfurt en een hoofdkantoor in Londen. Het is statutair in Nederland gevestigd en kreeg daarom in december Nederlandse bewindvoerders. De Nederlandse fondsen voor venture capital, Nesbic en Gilde, behoren tot de investeerders van het eerste uur. Over de nieuwe aandeelhouder wil Palmer niets kwijt. Behalve dat het niet de Duitse internetinvesteerder Kim Schmitz is. Schmitz, een voormalige hacker met een strafblad, fourneerde 1,2 miljoen euro om de kosten van de maand januari te helpen dekken. "We zijn hem zeer dankbaar, zonder hem was het moeilijk geworden." Schmitz stelde een nog veel groter bedrag in het vooruitzicht. Daar ging Palmer niet op in. "We konden kiezen."

Het concept van het bedrijf, kwantumkortingen bedingen door consumenten via internet te bundelen, heeft zich nog niet bewezen. Vergelijkbare Amerikaanse ondernemingen moesten het opgeven.

Om voldoende marge te bedingen moet u voldoende volume hebben. Om voldoende volume te hebben moet u voldoende klanten hebben. Dat kost tijd en geld. Is dat er nu?

"Volume was niet het probleem. Het probleem waren de kosten. We waren actief in veertien landen en hadden in elk land een nationale organisatie. In de beginfase moest dat ook. Maar dat is eigenlijk niet meer nodig. We sluiten 10 regionale vestigingen maar houden in die landen de lokale websites. We worden een echt virtueel bedrijf."

Letsbuyit haalde vorig jaar een topman weg bij Nike met een jaarsalaris van één miljoen gulden en een gouden handdruk bij binnenkomst van 3 miljoen dollar. Was dat niet wat veel?

"Het leek op dat moment een juiste beslissing. Het klimaat was toen anders. Het geld kwam je de oren uit. Financiële adviseurs zeiden: maak je geen zorgen, iedereen wil je geld geven. Wij hadden behoefte aan een man met veel ervaring en een grote bekendheid. Als die wilt, moet je er voor betalen. Achteraf bezien hadden we de kosten veel beter in de hand moeten houden."

Sinds eind december ligt het bedrijf stil. Tijdens de surseance mocht op de sites niet gehandeld worden. Hoe schadelijk was dat?

"We hebben niet stilgezeten. We hebben die periode gebruikt om achter de schermen orde op zaken te krijgen."

Dat leek ook nodig. De bewindvoerders noemden de administratie 'deplorabel'. Het bedrijf zou 40 miljoen niet kunnen verantwoorden.

"Je moet je bewindvoerders niet bekritiseren maar het taalgebruik was soms een beetje, eh, kleurrijk. Een bedrijf met veertien vestigingen kan onmogelijk binnen één week exact alles aanwijzen in de boeken. Dat kan gewoon niet. Dat we een bedrag 'kwijt' zouden zijn is ridicuul."

Welke fouten zijn er naast de hoge kosten nog meer gemaakt?

"Het bedrijf had veel langer een echte ondernemingsgerichte leiding nodig dan gedacht. Er is een verschil tussen managen en ondernemen. Een ondernemer maakt zich meer zorgen over de vraag waar de volgende financiering vandaan moet komen.