|
Industrie en zakelijke dienstverleners
|
Een bank zonder kantoortijden
AMSTERDAM, 26 AUG. Bank Labouchere heeft zijn elektronische beursordersysteem een naam gegeven. Alex. De naam Alex, die slechts een letter verschilt met de naam van de Amsterdamse beurs, AEX, roept de associatie op met een persoon. Iemand van vlees en bloed dus. Iemand die je kunt vertrouwen. Want bankzaken laat je niet over aan een computer. "Bezoekers zouden Alex als een persoon kunnen zien", zegt René Frijters, bedenker en directeur van Alex. "Je kunt met Alex praten", ook al is Alex een computersysteem dat via internet ingevoerde beursorders volledig automatisch uitvoert. Je kunt hem bijvoorbeeld bellen. "En als je Alex een e-mail stuurt, krijg je binnen twee uur antwoord." Zelfs in het weekeinde. " Alex is de eerste bank in Nederland die ook op zondag werkt." Dit geeft volgens Frijters aan dat Alex midden in het internettijdperk staat. , ,Wij hebben een heel andere mentaliteit dan een gewone bank. Wij doen niet aan kantoortijden." Alex is deel van Bank Labouchere, dochter van de Frans-Belgische bankverzekeraar Dexia. Klanten van Bank Labouchere zijn niet automatisch klant van Alex. Alex werft zelf. "Wij hoeven geen rekening te houden met kannibalisatie. We mogen best een klant van Labouchere overhalen over te stappen naar Alex." Labouchere heeft vooral grote, zakelijke klanten, terwijl Alex hoofdzakelijk particuliere beleggers trekt. Alex haalt dus vooral klanten weg bij banken als ABN Amro, Rabo en Postbank, hoewel die ook alle de mogelijkheid bieden via internet beursorders te plaatsen. Waarom hun klanten dan toch overstappen op Alex? Frijters: "De voornaamste reden is dat wij een flink stuk goedkoper zijn." Wie bijvoorbeeld honderd aandelen Ahold op 32,70 euro wil kopen betaalt bij de Postbank ruim 45 gulden om die transactie via internet af te wikkelen. ABN Amro rekent bijna 47 gulden, de Rabobank 49. Dat is weliswaar nog altijd een stuk goedkoper dan de order uit laten voeren door een bankkantoor - daarvoor rekenen Rabo en ABN beide meer dan honderd gulden - maar het blijft fors duurder dan Alex, die voor de transactie 31,75 gulden rekent. "Bij orders vanaf 3.000 gulden zijn wij goedkoper dan de andere banken. Wij rekenen gemiddeld 0,15 procent provisie, terwijl de meeste banken rond de 0,4 procent zitten." Frijters erkent dat Alex zulke tarieven hanteert om marktaandeel te veroveren, maar dat betekent niet dat Alex onder de kostprijs werkt. "Wij zijn zelfs, in tegenstelling tot de meeste internetbedrijven, winstgevend." De enige concurrent die in de buurt komt van het tarief van Alex is IMG Holland, eveneens een beursordersysteem op internet, dat niet gelieerd is aan een van de grote banken. "Beursorders uitvoeren via internet is voor de gevestigde banken iets defensiefs. Wij zijn op nul begonnen, met een volledig nieuw bedrijf. Dat is offensief", aldus Frijters, die toegeeft dat dit als nadeel heeft dat Alex niet op een bestaand klantenbestand kan leunen. "Andere banken kunnen dat wel, en veel mensen gaan ook uit loyaliteit in eerste instantie elektronisch bankieren bij hun eigen bank." Toch heeft Alex over belangstelling niet te klagen. Sinds de start, ruim een jaar geleden, wist Alex 25.000 rekeninghouders te trekken. "Dat aantal verdubbelt elk kwartaal", aldus Frijters, die het succes vooral aan mond-tot-mondreclame toeschrijft. "Mensen gaan Alex vaak pas gebruiken als ze van anderen hebben gehoord dat het goed werkt." Alex is volgens Frijters vooral bedoeld voor beleggers die volledig op eigen houtje transacties willen uitvoeren. "Wij doen niets aan persoonlijk advies. " Alex wil zijn gebruikers wel zoveel mogelijk relevante informatie bieden om hun beslissingen op te baseren. Alle klanten hebben daarom gratis toegang tot de informatie van Finance TV, een financieel-economische nieuwszender op internet, waar moeder Labouchere een belang in heeft. Frijters is zich ervan bewust dat een volledig geautomatiseerd beursordersysteem kwetsbaar is. "Klanten moeten ervan op aan kunnen dat orders die ze hebben opgegeven altijd daadwerkelijk worden uitgevoerd." Een computerstoring is dan dodelijk. "We hebben daarom een tweede systeem dat bij calamiteiten de afhandeling van de transacties direct over kan nemen." En als het toch mis gaat? "Dat hebben we tot nu toe twee keer meegemaakt. We hebben de orders die toen niet waren uitgevoerd voor eigen rekening alsnog uitgevoerd, tegen de koersen van het moment waarop de orders waren ingevoerd. " Een zware verliespost? "Het viel mee: 30.000 gulden", aldus Frijters.
|
NRC Webpagina's 26 augustus 2000
|
Bovenkant pagina |
|