CS VRIJDAG
Eerder verschenen
columns

JL HELDRING
HJAHOFLAND
ROEL JANSSEN
ELSBETH ETTY
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
LEO PRICK

Stiekeme liefhebbers

door Joyce Roodnat
Als er nou één kunstdiscipline de naam heeft van ingewikkeld en ontoegankelijk, dan is dat toch wel de moderne dans. Alleen wie er daadwerkelijk heen gaat, verdedigt ze, de voorstellingen van Truus Bronkhorst, Krisztina de Châtel en Piet Rogie, en hij doet dat met verve want hij wéét hoe goed ze zijn. Maar zo'n aficionado voelt zich erg alleen als hij even buiten het gezelschap van gelijkgestemden treedt. Moderne dans? Bah! Aanstellers die gek lopen te doen op rare muziek. Moeilijk doen als het makkelijk kan, veel meer is het niet.

Er moeten leugenaars zitten tussen die luidkeelse negatievelingen, blijkt nu. Want uit onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek naar het bezoek aan de podiumkunsten komt naar voren dat de bezoekersaantallen ten opzichte van het voorgaande seizoen gestegen zijn met drie procent en dat vooral de aandacht voor de moderne dans toeneemt: "Van alle disciplines heeft met name de moderne dans in de laatste vijf seizoenen een vrijwel constante stijging laten zien van zowel het aantal voorstellingen als het aantal bezoekers."

Nu splitst het CBS in het persbericht de cijfers niet uit, dus of die toename wordt veroorzaakt door een enthousiast jeugdig publiek of dat juist het groeiende aantal gepensioneerden graag de vrijgekomen avonden besteedt aan het bezoek van moderne dans is onduidelijk. Maar toename is toename. Nu moet alleen het imago van de dans nog veranderen.

Die groeiende populariteit van de dans is hoopgevend. Want waar toneelgezelschappen en orkesten in hun beleidsnota's een soms bijna slijmerige hang belijden naar een ruimer publiek, met de woorden 'jeugd' en 'allochtoon' als steekwoorden, geeft de moderne dans op dat gebied geen centimeter toe. Alleen Kristzina de Châtel maakte een voorstelling op basis van het Lara Croft-computerspel 'Tomb Raider'. Maar dat verwerkte ze dermate stuurs dat het al te vergezocht zou zijn om haar te betichten van een knieval voor de jeugd.

Het gesubsidieerde toneel kent een lichte daling van bezoekersaantallen, ondanks de toename van op jong publiek gerichte moderne techniek en een groeiend aandeel van snoeiharde muziek.

Dus laten we het niet meer vergeten: een groter publiek kun je niet verleiden met valse franje. Gezelschappen moeten voorstellingen maken zo goed als ze dat kunnen en zo gecompliceerd en ontoegankelijk als dat nodig is. En zonder angst om moeilijk te worden gevonden. Want zelfs al zeggen ze dat ze er niets mee te maken willen hebben, als ze in de gaten krijgen dat iets goed is komen ze uiteindelijk wel, die dekselse bezoekers.

(Uit Cultureel Supplement van 30 juni 2000 )