LEO PRICK
Eerder verschenen
columns

DE DRAAD
JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG

LEO PRICK

29 april 2000

Brede school

Een brede school is niet alleen tijdens de reguliere lestijden open. Na schooltijd zijn er allerlei andere activiteiten. Een belangrijk argument dat pleit voor een dergelijke brede taakopvatting betreft het gebruik van het gebouw zelf. Het is natuurlijk doodzonde als leerlingen daar alleen onder schooltijd terecht kunnen. De gymzaal en in veel gevallen ook de speelplaats lenen zich uitstekend om er na schooltijd te sporten of te balletten. Er zijn ruimten waar muziekles kan worden gegeven of een band kan oefenen zonder dat dit storend is voor omwonenden.

Ook kan er huiswerkbegeleiding worden gegeven of naschoolse opvang voor de kleintjes. De computers die anders buiten schooltijd zich maar staan te vervelen, kunnen zich verdienstelijk maken voor cursussen voor jongeren of voor volwassenen. Pleit dit alles nu voor een brede school? Nee, maar natuurlijk wel voor een intensiever gebruik van de ruimte en ook voor een meer toegankelijk maken van allerlei culturele voorzieningen en mogelijkheden om te sporten.

Wat mij buitengewoon stoort in het brede-schooldebat is dat het tekort schieten van lokale bestuurders op dit terrein door diezelfde lokale bestuurders wordt gehanteerd als argument voor een brede school. Als het gaat om voorzieningen voor jongeren kan ik niet voor heel Nederland spreken, maar ik kan u verzekeren dat lokale bestuurders in Amsterdam op deze terreinen verschrikkelijk tekort schieten. Sportverenigingen worden verbannen naar plekken ver weg uit het centrum, balletscholen, bands, etc. kunnen nergens terecht, moeten kraken of commercieel gaan en worden daarmee toegankelijk voor alleen de happy few. Hetzelfde geldt voor naschoolse opvang: ook hier te weinig voorzieningen, dus lange wachttijden, en ook hier heeft de happy few zelf gezorgd voor haar eigen oplossing.

Als we ons alleen beperken tot deze voorbeelden is duidelijk dat een brede school zeer beperkt is in haar mogelijkheden. Want wat die school aanbiedt aan activiteiten zal in lang niet alle gevallen aansluiten bij wat de kinderen in hun vrije tijd willen. Kinderen van nu zijn ooit getypeerd als de achterbankgeneratie. Ouders brengen ze naar ballet, zwemmen, schaatsen, judo, paardrijden, muziekles, noem maar op. Die ouders overleggen met hun kinderen wat ze willen en kiezen die vorm van ballet en dat muziekinstrument dat aansluit bij wat hun kinderen willen. Dat matchen van kind en tijdsbesteding luistert erg nauw; ouders hebben er veel voor over dat dit verantwoord gebeurt. Het brede palet aan mogelijkheden dat nodig is om tegemoet te komen aan de wensen van al die ouders en kinderen, dat kan één school natuurlijk nooit bieden. Ouders die het al lang prettig vinden dat hun kinderen na schooltijd niet op straat rondhangen en hoe dan ook bezig worden gehouden, die ouders zijn er bij gebaat dat de school die klus op zich neemt. Prima dus als oplossing voor weinig betrokken of weinig kapitaalkrachtige ouders. Een prima oplossing dus voor scholen met veel van deze leerlingen en niet nodig voor veeleisende en kritische ouders. Vandaar mijn volgende voorstel. Maak het voor scholen aantrekkelijk dit soort activiteiten te ontwikkelen en daar ook gekwalificeerde mensen voor aan te trekken. Stel die activiteiten open voor alle leerlingen van alle scholen. Voor tafeltennis, gitaarles, jazzballet kun je daar terecht en voor viool, basketbal en aerobics elders. En ga zo maar door. Hangplek voor jongeren, coffeeshops, vandalisme en jeugdcriminaliteit, dit alles kan niet los worden gezien van een schrijnend gebrek aan plekken waar jongeren heel wat meer kunnen dan alleen maar hangen.

Leo Prick