NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Wat is de overeenkomst tussen de koningin en André Hazes? Ze zijn 'stijgende' cultuurgoederen waar de elite af moet blijven. In de gefilmde smartlap André Hazes: zij gelooft in mij zag ik uitzinnige mensen in de Arena huilen en juichen.

Hazes is een gedrongen, kobold-achtige zanger waar de vlammen van wanhoop en eenzaamheid uitslaan. Dat wordt door grote massa's mensen herkend. Een man die medeleven oproept. Voor iedere uitvoering sterft hij duizend doden en dan is hij voor zijn familie niet te genieten. "Ik kan thuis wel eens wat vernielen als ik kwaad ben", bekende hij. Waarschijnlijk uit angst dat de roem niet is verdiend en dat hij weer terug moet naar die pijpenla in de Amsterdamse Gerard Doustraat waar hij in een gezin van acht was geboren. Die zelftwijfel ontbreekt bij de Oranjes, terwijl zij in tegenstelling tot Hazes hun positie niet aan zichzelf hebben te danken. Maar evengoed berust hun macht op enthousiaste menigten, soms té uitzinnig, bleek gisternacht. Massa's die hossen, drinken en feesten. De behoefte aan André Hazes-achtige verering is groot. Uit een aardige vergelijking van Netwerk tussen Europese monarchieën bleek dat de Nederlandse vorst van alle collega's de meeste macht krijgt van de grondwet. Niets aan te doen. Het volk wil zo'n koningshuis, ook al zou de politieke elite het anders wensen, stelde Netwerk vast. Later op de avond in Oog in oog met Beatrix werd die stelling geïllustreerd door PvdA-Kamerlid Rehwinkel die er voor uitkwam dat hij voorzichtig is met het koningshuis. "Als je je over het koninklijk huis uitlaat, komt dat in chocoladeletters in de kranten", zei hij. "Het koninklijk huis is populair. Wel 80 tot 90 procent van de bevolking wil het graag zo houden en dan bedenk je je wel even voor je zegt: ik vind maar dat we richting republiek moeten." Een leuk idee om mensen achteraf te laten vertellen over hun ontmoetingen met de koningin. Ze praatten als gelovigen die de zegeningen van de paus hadden ontvangen. Het is dus niet waar dat niets meer heilig is. Waar ligt dat aan? Aan het optreden van de koningin, aan haar symbolische en rituele betekenis of aan haar bekendheid en populariteit? Waarschijnlijk een mengsel van de drie. Bij P. Bouman, de vroegere voorzitter van de stichting Japanse Ereschulden, werd de tweeslachtige verhouding met de Oranjes het zichtbaarst. Hij had waardering voor zijn ontmoeting met haar bij een nieuwjaarsreceptie. Maar meteen daarop liet hij zijn kritiek volgen op het verbod om spandoeken te tonen bij het bezoek van de Japanse keizer. De koningin wenste geen televisiebeelden in Japan van Nederlandse demonstraties dus mensen met spandoeken en teksten werden verwijderd. Voorbeeldig democratisch was het niet maar het enthousiasme van Kamerleden om de stem te verheffen was gering. Het was gisteren behelpen met Oranje- soapbeelden. Slechts een paar glimpen van koninklijk familiebezoek in paleis Soestdijk. Ideaal materiaal voor Man Bijt Hond, dat de Oranjes op lollige toon vereerde. Wachtende fotografen voor paleis Soestdijk, de Utrechtse vrijmarkt, taarten voor bewoners die vlagden. Op Net 2 de Hoeba hoeba hop speciaal met onder anderen Lee Towers en Jody Bernall in de nacht van Oranje in Ahoy' in Rotterdam. Eerder een pianocombo van Pieter van Vollenhoven en Louis van Dijk voor een volle zaal in Gevleugelde Vrienden. Van Vollenhoven probeerde tussendoor grappige conferences te houden maar echt hard gelachen werd er niet. "De touch van Van Dijk is vederlicht, ik wou dat hij mij zo aanraakte", zei hij. Hij noemde Van Dijk ook "mijn leerling", en nam later een loopje met diens kromme speelhouding. Weer weinig lachers. Andersom nam Van Dijk zijn speelpartner Van Vollenhoven er nooit tussen. Hij zou niet durven. Zou Van Vollenhoven zich nooit vertwijfeld afvragen waar hij zijn pianosucces aan te danken heeft? Waarschijnlijk niet, want hij is niet zo onzeker als André Hazes. Hij trekt volle zalen en ik zag dat hij kleren droeg.