NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

HANS NIJENHUIS
Uitgezonderd misschien de kennismaking met een toekomstig geliefde is er geen wonderbaarlijker ontmoeting dan die met de koningin. Na afloop staat vast dat er iets bijzonders is gebeurd, al is niet duidelijk wat. De minuten, die zo'n ontmoeting duurt, worden jaren later nog herinnerd.

En o ja, voor zover de gelukkige al een beeld van de koningin had, verandert dat beeld voorgoed. Neem José Rooijers, politieagente in Enschede. Zij is één van de vijf Nederlanders die vanavond in een NCRV-documentaire vertellen over hun eigen bijzondere minuten. "Ik wist van te voren niet meer dan: dit is de koningin, zij is ons staatshoofd, daar hebben we mee te leven", vertelt de agente, die Beatrix daags na de vuurwerkramp rondleidde. "Ik was cynisch, nu ben ik een fan." 'Warme betrokkenheid', 'oprechte belangstelling' - dat zijn de gevoelens die de koningin tijdens de ontmoeting wist over te brengen. Veel meer, voegt de agente toe, dan de eveneens aanwezige premier Kok.

Of neem Fred Lammers, een journalist die door zijn collega's als 'royalty watcher' wordt aangeduid en een biografie over Beatrix heeft geschreven. Lammers had altijd de indruk dat de koningin afstandelijk was, ja zelfs "heel stijf". "Maar als je haar dan ontmoet, dan slaat ze ineens door naar de andere kant." Hij maakte het mee tijdens een staatsbezoek aan Indonesië, alwaar de koningin zich liet ontvallen hoe ze met haar toespraak had geworsteld. Zij had overwogen om de ramen van paleis Noordeinde tegen elkaar open te zetten om de stapels adviezen van haar bureau te doen "wegfladderen", aldus Lammers. "Op dat moment dacht ik: Beatrix, je bent een leuk mens!" De verbazing die gesprekspartners over haar voelen, wordt nog overtroffen door de verbazing over hun eigen gedrag. Peter Rehwinkel, Tweede Kamerlid voor de PvdA, bekent zonder aarzeling 'Majesteit' te hebben gezegd, "terwijl me dat van te voren heel onwennig had geleken". Kunstenaar Paul Nassenstein gedroeg zich ook al "heel erg braaf" tijdens zijn ontmoeting met Beatrix. "Je speelt het spel helemaal mee." Het is een spel met ondoorgrondelijke regels. Wie geselecteerd is voor een ontmoeting met de koningin, dient zich beschikbaar te houden en niet méér. Men loopt niet met uitgestoken hand op haar af. Vragen stel je de koningin niet, dat doet zij. Het wordt de uitverkorene vooraf allemaal ingeprent door immer zenuwachtige hofdienaren. Kan na zo'n introductie de koningin zelf nog tegenvallen?

De schilder Nassenstein is de enige die de illusie van liefde op het eerste gezicht doorbreekt met een kleine maar veelbetekenende waarneming. "Ze droeg een plastic band om haar pols. Dus we kregen een heel stijf handje. Ik dacht, wat is dat nou? Achteraf hoorde ik dat ze een blessure had. Een handschudpols. " Hij gaat er niet op door. Maar je zou kunnen denken: RSI voor vorsten, is het voor háár dan toch allemaal routine?

Al met al genoeglijke getuigenissen. Maar brengen ze ons dichter bij de ontrafeling van het mysterie? Nee. De naakte feiten worden verteld, zoals dat al talloze malen aan familie en vrienden is gedaan. Maar het bijzondere wordt er niet door prijs gegeven. Ieder koestert zijn eigen ontmoeting met Beatrix. Want de koningin en ik, daar komt niemand tussen.

Oog in oog met Beatrix, NCRV, Ned.1, 22.46-23.26u.