EEN GOEDBETAALDE doorbraak, dat mag gezegd worden van de nieuwe CAO voor de politie waarover de vakbonden en het ministerie van Binnenlandse Zaken deze week overeenstemming hebben bereikt. In ruil voor de bereidheid meer uren te draaien, krijgen de agenten een forse salarisverhoging in het vooruitzicht gesteld.

De vertrouwde 36-urige werkweek wordt opgerekt met de mogelijkheid van - vrijwillige - verlenging tot veertig uur en een jaargemiddelde van 38 uur per week. Het levert de mannen en vrouwen in blauw een extra salarisverhoging - boven de 12 procent in drie jaar - van 5 procent op en de invoering van een dertiende maand in 2004.

Het valt te prijzen dat de vakbonden met een verlenging van de werktijd akkoord zijn gegaan. Hiermee is een einde gekomen aan het jarenlange streven naar korter werken. Gelukkig. Enkele uren per week extra helpen enorm om de knelpunten in het dienstenrooster te verminderen en ze dragen bij om de krapte op de arbeidsmarkt te bestrijden. Dit geldt niet alleen voor de politie, maar evenzeer in de gezondheidszorg en het onderwijs. Het tekort aan leraren en verplegend personeel kan met bescheiden arbeidstijdverlenging voor een goed deel worden weggewerkt. Langer werken kan werkdruk en ziekteverzuim verminderen.

DE POLITIEBONDEN hebben de extra arbeidsuren duur verkocht. Met het financiële resultaat kunnen de agenten buitengewoon tevreden zijn. Voor andere ambtenarenbonden is hiermee de voet tussen de deur gezet bij de overheid om een dertiende maand in de CAO's op te nemen. Dit was onlangs ook een van de aanbevelingen van de commissie-Van Rijn die de aantrekkelijkheid van de overheid als werkgever heeft onderzocht. Voor de gekoesterde loonmatiging is het bereikte akkoord minder gunstig. Als de politie- CAO de trend wordt, versterkt de overheid zelf de loon- prijsspiraal.