NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Belangrijk fenomeen is het feromoon. Dat woord zullen we vaker horen en ik moet telkens weer terugzien hoe je het spelt. Zodra de geurferomonen de ruimte onder de neus tegen het verhemelte bereiken slaan de hersenen op tilt. Zeker als het seksferomonen zijn.

Het wetenschapsprogramma De Ontdekking bezocht dr. Luis Monti-Bloch van de Amerikaanse Universiteit van Utah die de feromonen synthetisch probeert na te maken. Met beeld en geluid hebben ze de mensen al leren manipuleren, nu geur nog. De Amerikaanse doctor ziet een grote toekomst voor het feromoon, bijvoorbeeld als opwekker van eetlust of middeltje tegen depressie. De nasale kalmte van de man stond in sterk contrast met zijn opwindende studie-onderwerp. Van bepaalde geuren word je opgewekter. Een matig aangebracht goed parfum heeft dat effect ook. Een met geur toegeruste vrouw verspreidt wolkjes goede stemming. Ik vermoed dat de fabrikant er zelf al proefondervindelijk achter is. Door de wetenschap zouden ook mannen zich van feromenen, eh.. feromonen kunnen voorzien om zichzelf aantrekkelijk te maken. Presentator Menno Bentvelt vertelde over bioscoopstoelen waar het mannelijke androston op was gesmeerd. Mannen meden de stoelen maar vrouwen doken er juist op. Ik zie mogelijkheden voor tv-reclame met mannen die aan alle kanten door vrouwen omringd worden. Bentveld deed zo'n reclame voor. Een nieuwe chemische geur-oorlog. De milde frisheid van limoenen maakt plaats voor de wilde wulpsheid van muskus. En die Amerikaanse doctor maar onschuldig beweren dat de toekomst van de feromonen niet lag in het beïnvloeden van anderen maar in het helpen van patiënten met gebrek aan eetlust of energie. De climax van De Ontdekking was een varkensparing in een onromantisch wit betegelde proefstal. Terwijl een etholoog commentaar gaf, stond een roze zeug stokstijf, krulstaartje omhoog en ze keek wat onbestemd voor zich uit, alsof ze niet in de gaten had wat de beer achter haar aan het doen was. Ze plaste wat urine met feromenen en de beer ging er met zijn verfijnde lange snoet aan ruiken om te verifiëren dat ze tochtig was. Toen de beer haar beklom, begon hij wit schuim te kwijlen, vol feromonen ter wederzijdse aanhitsing.

De Ontdekking zoekt spektakel om de wetenschap te illustreren. Het lijkt op het kinderprogramma Klokhuis, dat ik ook leuk vind. Er is niets tegen verhelderende beelden en Bentveld doet zijn best ze te vinden. Als onderwijzer legt hij alles in eigen woorden uit. Concurrent Noorderlicht laat vaak zo'n nasale Amerikaanse doctor een half uur aan het woord en dat is mij te kaal. Beter als een presentator de weetjes zelf onderzoekt en voorsorteert.

Merkwaardig dat Noorderlicht en De Ontdekking op de zelfde matig bekeken dinsdag bijeen zijn gedreven. Gisteren had Noorderlicht een mooie discussie over gifstoffen die we dagelijks eten. Aan tafel, in een restaurant. Presentator Rob van Hattem met toxicoloog dr. Aalt Bast van de universiteit van Maastricht die op punten won van de microbiologe dr. Sandra van Schalk van de Consumentenbond.

Hoewel ik er flink wat slokken giftig bier en wijn zag gaan, bleef er nog genoeg zinnigs over om een half uur uit te monteren. Volgens Bast is er geen verschil tussen waterstofperoxide dat natuurlijk in cherry tomaten voorkomt of waterstofperoxide als residu van een door de mens aangebracht gif. Sterker nog, volgens Bast zijn de effecten van gefabriceerde bestrijdingsmiddelen beter onderzocht dan de effecten van de gifstoffen die de planten zelf aanmaken om zich tegen insecten te verweren. Bast zou vaker aan het woord moeten komen bij nieuws over "gif". Populairder is de visie van Van Schalk die vindt dat het lichaam meer aan "natuurlijke" gifstoffen gewend is dan aan synthetische. Het is de stadsvisie op de natuur: kwetsbaar, onschuldig en lief. Proost, neem nog een hapje vliegenzwam. Doe mij maar die synthetische feromonen.